پارلمان اصلاحات تجویزی برای پایان تنشها
نویسنده : مریم عمادی
اصلاحطلبان سالهاست با تکیه بر مدل شورایی تلاش کردهاند به نتیجه مطلوب خود دست پیدا کنند؛ از شورای هماهنگی و مشورتی گرفته تا شورای عالی سیاستگذاری و حالا هم پارلمان اصلاحات. شورای عالی سیاستگذاری، زاده اختلاف میان دو شورای قبل از خود و البته برای حلوفصل آن اختلافات بود و حال هم پارلمان اصلاحات از دل نقدها و اختلافنظرها بر سر ادامه یا توقف فعالیت شورای عالی سیاستگذاری قد علم کرده است تا اصلاحطلبان نشان دهند به این راحتیها صندلی قدرت را به جبهه رقیب نمیدهند. شورای هماهنگی اصلاحطلب اولین گام این جناح بود که کار خودش را از سال 76 آغاز کرد و باوجود شکستهای پیدرپی ماندن را بر رفتن، ترجیح داد؛ اما در بزنگاه انتخابات 92 و زمانی که هشت سال از آخرین ایفای نقش سیاسی اصلاحطلبان گذشته بود، شورای دیگری تحتعنوان شورای مشورتی حول سیدمحمد خاتمی و با حضور چهرههای حقیقی تشکیل شد شورای مشورتی در همان اولین حضور خود توانست ضربهشستی به جبهه رقیب نشان دهد و با سوقدادن حمایت اصلاحطلبان بهسمت حسن روحانی و مجابکردن عارف به کنارهگیری از انتخابات درهای سیاست را بهسوی اصلاحطلبان بگشاید. شیرینی برد انتخابات 92 چنان به کام اصلاحطلبان نشست که آنان بهسرعت انتخابات مجلس دهم را در جایگاه هدف اصلی خود قرار دادند؛ اما اختلافها نشان داد که رسیدن به این هدف در قالب شورای مشورتی چندان ممکن نیست. برخی از درون اصلاحات ساز مخالفت را کوک کردند و تاریخ مصرف شورای مشورتی را تمامشده دانستند. اختلاف میان شورای مشورتی و شورای هماهنگی موجب شد تا شورای دیگری از دل آنان متولد شود: شورای عالی سیاستگذاری اصلاحطلبان. سومین شورای موردحمایت اصلاحطلبان با ریاست محمدرضا عارف کار خود را آغاز کرد و توانست با روکردن لیست امید، 30 کرسی مجلس را دربست در اختیار گزینههایش قرار دهد. موعد انتخابات مجلس دهم که پایان یافت، داستان شورای مشورتی اینبار در شورای عالی سیاستگذاری ظهور و بروز پیدا کرد و برخی با تأکید بر این موضوع که این شورا تنها برای انتخابات مجلس ایجاد شده بود، خواهان پایان فعالیت آن شدند. سرانجام اختلافها چنان بالا گرفت که اعضای شورای عالی سیاستگذاری اصلاحطلبان برای یافتن راهحل به دفتر رئیس دولت اصلاحات رفتند و در آن جلسه تصویب شد که این شورا پرچم اصلاحات را برای انتخابات شورای شهر پنجم برافراشته نگه دارد؛ اما این جلسه هم نتوانست آتش مخالفان را خاموش کند؛ چه آنکه چند ماه بعد هفت حزب اصلاحطلب با انتشار بیانیهای انتقادی بر خواسته خود یعنی اتمام فعالیت شورای عالی تأکید کردند؛ اما نزدیکشدن به دو انتخابات مهم سال 96 یعنی انتخابات ریاستجمهوری دوازدهم و شورای شهر پنجم، توانست اندکاندک از حجم این انتقادها بکاهد و تمرکز اصلاحطلبان را بهسمت کارزار انتخاباتی جلب کند. تلاش اصلاحطلبان برای وحدت جواب داد تا جایی که چپنشینان سیاست توانستند ضمن حمایت از حسن روحانی با فرستادن اسحاق جهانگیری در قامت کاندیدای پوششی یکبار دیگر در پاستور جایگیری و از سوی دیگر شورای شهر تهران را هم از آن خود کنند.همچون ادوار گذشته، زمانی که برهه حساس انتخابات پایان یافت بازهم زمزمههای اختلاف ساز در اردوگاه چپ به گوش رسید. آنانی که مخالف سرسخت شورای عالی بودند همچنان بر موضع خود پافشاری میکردند و در مقابل فردی همچون عارف، رئیس شورای عالی بر عملکرد بهینه شورا تأکید داشت. در میان این انتقادهای رفت و برگشتی، طرحی به نام «پارلمان اصلاحات» کلید خورد. هرچند کلیات این طرح در اواسط بهمنماه در جلسه شورای هماهنگی تصویب شد، اما برخی همچون محمود میرلوحی، عضو شورای عالی تأکید داشت که این شورا این پیشنهاد را رد کرده است؛ ولی سرانجام، صحبتهای اخیر حسین مرعشی، چهره شناختهشده حزب کارگزاران و عضو شورای عالی سیاستگذاری، آب پاکی را بر دست مخالفان ریخت. او ضمن تائید تصویب این طرح، از جایگاه بالادستی پارلمان اصلاحات در برابر شورای عالی سیاستگذاری خبر داد؛ بنابراین باید گفت شواهد امر نشان میدهد که اصلاحطلبان بار دیگر آستین خود را بالا زدهاند و در تلاش هستند با بنانهادن ساختاری به نام پارلمان اصلاحات بار دیگر از آتش اختلافها، برای خود گلستان بسازند و پاشنه آشیلی را که ممکن است بار دیگر موجب حاشیهنشینی سیاسی آنان شود با راهحلی نو به وحدت در انتخابات 98 ختم کنند.