حضرت آیت‌اله خامنه‌ای، رهبر معظم انقلاب اسلامی صبح دیروز در دیدار پرشور هزاران نفر از مردم متدین و انقلابی تبریز، درک عمیق و انقلابی ملت در تفکیک میان «انقلاب و نظام» با «عملکرد تشکیلات و دستگاه‌های مختلف» را از علل اصلی حضور متفاوت و تحسین‌برانگیز مردم در راهپیمایی سراسری 22 بهمن امسال خواندند و سخنان مهمی در چهار محور «انقلاب و کارکرد اصلی آن»، «آسیب‌شناسی انقلاب»، «اولویت‌های مقطع کنونی» و «آینده انقلاب» بیان کردند.
در ادامه گزیده‌ای از سخنان مهم رهبر معظم انقلاب در این دیدار را می‌خوانید:
  چنین حضور مردمی در دفاع از انقلاب اسلامی آن‌هم در آستانه 40سالگی انقلاب، شبیه معجزه است و در هیچ‌یک از انقلاب‌های دنیا نظیر ندارد.
  مردم به برخی مسائل جاری کشور انتقاد دارند و ما کاملاً از انتقادها، گلایه‌ها و شکوه‌های آنان مطلع هستیم؛ اما وقتی پای انقلاب و نظام در میان است، مردم این‌گونه در دفاع از انقلاب به صحنه می‌آیند.
  نه‌فقط از دولت و قوه قضائیه و مجلس، بلکه ممکن است فردی از شخص حقیر نیز انتقاد داشته باشد؛ اما انتقاد هیچ منافاتی با ایستادگی پای نظام اسلامی و انقلابیِ برآمده از پایداری ملت و فداکاری صدها هزار شهید ندارد و به همین علت، مردم با همه وجود از این انقلاب دفاع می‌کنند.
  دشمنیِ دشمنان با مردم ایران است و این‌گونه نیست که آمریکایی‌ها فقط با شخص حقیر یا چند مسئول دولتی دشمن باشند؛ زیرا همه کارهایی که آنان را به خشم و غضب وامی‌دارد، کار ملت ایران است.
  دهه سوم انقلاب، «دهه پیشرفت و عدالت» است.
 (با تأکید بر ضرورت عذرخواهی از خداوند و مردم به‌خاطر عقب‌افتادن درزمینه عدالت): ان‌شاءاله با همت مسئولان و مردان و زنان کارامد و مؤمن در این زمینه نیز پیشرفت خواهیم کرد.
  انقلاب، کشور را از فلاکت و ملت را از حالت توسری‌خوری و ذلت خارج کرد.
 «حرکت به‌سمت اشرافی‌گری»، «دل‌سپردن به طبقات مرفه به‌جای توجه به مستضعفان و قشرهای ضعیف» و «تکیه و اعتماد به خارجی‌ها به‌جای تکیه بر مردم» نمونه‌های حرکت ارتجاعی است. نخبگان جامعه حواس‌شان جمع باشد، مدیران کشور به‌شدت مراقب باشند و مردم هم با حساسیت، رفتار ما مسئولان و مدیران را تحت‌نظر داشته باشند تا این‌گونه حرکات ارتجاعی در کشور اتفاق نیفتد.
 روی‌کاربودن «آدم‌های سابقاً انقلابی» اما عوض‌شدن خط و راه انقلاب به‌معنای ارتجاع است.
 (با انتقاد از کسانی که از تعبیر «انقلابی» برداشت منفی می‌کنند): نظام اداره کشور و اصول قانون اساسی باید محترم شمرده شود و کسی نباید تصور کند که انقلاب بدون نظام امکان تحقق دارد.
  این خطاست که برخی تصور کنند به اسم انقلاب باید به همه‌چیز و به همه حوادث و بخش‌های نظام اسلامی زبان انتقاد و اعتراض داشت؛ زیرا انقلاب یعنی باید نظام اسلامی، مردم‌سالاری دینی و نظام امت و امامت با هدف‌ها و جهت‌گیری انقلابی باشد.
  ما نتیجه اتکاء به خارجی‌ها را در قضیه برجام مشاهده کردیم و در قضیه مذاکرات هسته‌ای به آنان اعتماد کردیم؛ اما سودی نبردیم.
  باید از بیگانه بهره برد؛ اما نباید به او اعتماد و تکیه کرد.
  قوای مجریه، قضائیه و همه بخش‌ها باید با مدیریت جهادی یعنی پرکاری همراه با تدبیر، کار را دنبال کنند و برای پیشبرد کارها اصطلاحاً شب را از روز نشناسند.
 (با انتقاد شدید از دشمنانی که با جنگ‌افزارهای خود بشریت را تهدید، اما با توان موشکی ایران مخالفت می‌کنند): این مسئله به شما چه ربطی دارد؟ شما می‌خواهید ملت ایران موشک و دیگر امکانات دفاع از خود را نداشته باشد، تا به او زور بگویید.
 

مشکلات زیادی گریبانگیر اقتصاد کشور است؛ به این دلیل که تاکنون دولت ریشه مشکلات را در بخش‌های گوناگون اقتصاد به‌درستی تشخیص نداده است؛ اگرچه یکی از راه‌های جمع‌کردن نقدینگی افزایش نرخ سود بانکی است. آنچه دولت به‌صورت دستوری انجام می‌دهد از یک سو می‌خواهد منابع را جمع‌آوری کند و در اختیار بانک‌ها قرار دهد تا مشکل بانک‌ها برطرف شود؛ اما واقعیت آن است که مردم با تورمی شدید مواجه خواهند شد. ممکن است اکنون اثرات تورمی خود را نشان ندهد، ولی باید سود سپرده‌ها پرداخت شود. با این شرایط چگونه می‌توانند سود سپرده‌ها را بپردازند؟ زمانی که سیستم بانکی سود 20درصدی را اعلام می‌کند، قطعاً متقاضیان وام نیز باید 25درصد سود بپردازند؛ دراین‌صورت اگر بنگاه تولیدی بخواهد 15درصد سود دریافت کند در پی آن قیمت اجناس 40درصد افزایش پیدا خواهدکرد. آیا بخش تولیدی کشور 40درصد سود به‌دست می‌آورد که حوزه صنعت و کشاورزی بخواهند به‌سمت تولید ترغیب شوند و بعدازآن اشتغال ایجاد شود؟ آنچه مسلم است هیچ‌کدام از این بخش‌ها به‌سمت تولید نخواهند رفت؛ زیرا این بخش‌ها بازدهی بالایی ندارند. از طرف دیگر بازدهی واردات همچنان در جای خود بالاست و اجرای این سیاست در نتیجه کمبود تولید، موجب تورم خواهد شد. وجود این وضعیت موجب می‌شود دولت برای تأمین سود سپرده‌ها از طریق بانک مرکزی اقدام کند و زمانی که اعلام می‌شود 20درصد سود به سپرده‌گذار پرداخت می‌شود از کدام منبع می‌خواهد این سود را بپردازد؛ آن‌هم وقتی که بخش‌های مختلف اقتصاد در وضعیت رکود قرار دارند؟ با نرخ سود بالای 25درصد تنها کسانی می‌توانند از بانک وام بگیرند که فعالیت‌های غیرتولیدی ازجمله واردات، تجارت، واسطه‌گری و... انجام دهند. این فعالیت‌ها نیز موجب افزایش نرخ دلار و سود بانکی می‌شود و نتیجه آن افزایش هزینه فعالیت‌های اقتصادی خواهد بود؛ بنابراین با اجرای این سیاست‌ها دولت به تغییر و تحولات مثبت در اقتصاد دست پیدا نخواهد کرد؛ به این مفهوم که دولت از یک طرف در آینده مجبور خواهد شد اسکناس بیشتری چاپ کند و افزایش چاپ اسکناس نیز افزایش نقدینگی، تورم و تضعیف قدرت خرید مردم خواهد بود. وقتی نقدینگی بالا می‌رود یعنی افزایش نرخ دلار را به‌دنبال خواهد داشت؛ درنتیجه می‌توان گفت این دور باطلی است که دولت دنبال می‌کند و اجرای این سیاست‌ها نتیجه‌بخش نخواهد بود. یکی از مسائلی که دولت با آن روبه‌روست تک‌عاملی نگریستن به مشکلات اقتصادی است؛ یعنی فکر می‌کند مشکل را تنها از طریق افزایش نرخ سود بانکی می‌تواند حل کند؛ درحالی‌که چنین نیست؛ بلکه مشکلات عدیده‌ای در اقتصاد دست‌به‌دست هم داده‌اند. اکنون باید پرسید هدف دولت از افزایش سود سپرده‌ها چیست؟ آیا هدف دولت این است که می‌خواهد نقدینگی را از دلار بگیرد و به سیستم بانکی منتقل کند؟ اکنون کدام صراف است که بخواهد ارز بفروشد؛ درحالی‌که آنان خواهان خرید ارز هستند؛ چون می‌دانند قیمت دلار در حال افزایش است. از سوی دیگر افزایش سود سپرده‌ها موجب می‌شود بانک‌های خصوصی با مشکل مواجه شوند. این مسائل به بنگاه‌ها و شرکت‌ها علامت می‌دهد اگر می‌خواهید سرمایه بیشتری جذب کنید باید سود بیشتری پرداخت کنید. تجربه صندوق‌های پولی ورشکسته‌ به‌خوبی بیانگر این مسئله است که این صندوق‌ها سرمایه مردم را جذب کردند و بعد هم پول آنان را نپرداختند. اکنون چه تضمینی وجود دارد که آن مسئله دوباره تکرار نشود. به نظر می‌رسد افزایش سود سپرده کمک چندانی نخواهد کرد. شاید بهتر بود دولتمردان تعجیل نمی‌کردند و سیاست عاقلانه‌تری را در این وضعیت پیگیری می‌کردند؛ چراکه این سیاست باعث کاهش نرخ دلار نخواهد شد و رونق فعالیت‌های تولیدی و ایجاد اشتغال را به‌دنبال نخواهد داشت.