فاوا: سورنا ستاری در آیین گشایش پارک فناوری استان زنجان، با اشاره به ظرفیت بالقوه استان‌ها برای شکل‌دادن زیست‌بوم کارآفرینی و نوآوری گفت: استان‌ها با توسعه محیط مساعد کسب‌و‌کارهای دانش‌بنیان و استارت‌آپی، زمینه را برای بازگشت نخبگان و استعدادهای برتر بومی هر استان فراهم می‌کنند. او افزود: تمامی محیط هر استان می‌تواند با فرهنگ‌سازی و آموزش به پارک علم و فناوری برای راهبری این کسب‌و‌کارها بدل شود. ستاری، نقش دستگاه‌های اجرایی و سیاست‌گذار ملی و استانی را حمایت از حرکت کسب‌و‌کارهای استارت‌آپی و دانش‌بنیان عنوان کرد و افزود: تلاش نهادهای اثرگذار برای تسهیل فعالیت کسب‌و‌کارهای دانش بنیان می‌تواند ضمن کمک به اشتغال بومی، در آینده  اقتصادی استان و کشور اثرگذار باشد.

ایسنا: محمدجواد آذری جهرمی، وزیر ارتباطات و فناوری اطلاعات در جلسه صبحانه کاری با سید‌حسن قاضی‌زاده هاشمی، وزیر «بهداشت، درمان و آموزش پزشکی» با اشاره به این‌که کسب‌و‌کارهای نوپا در دنیا در حوزه بهداشت و سلامت موفقیت‌های زیادی را کسب کرده‌اند، گفت: کسب‌وکارهای نوپا در این حوزه نیاز به مجوزهای زیادی دارند که کار را به تأخیر می‌اندازد. عضو کابینه دولت تدبیر و امید با ارائه پیشنهادی خطاب به وزیر بهداشت تصریح کرد: کارگروهی مشترک میان وزارت ارتباطات و وزارت بهداشت برای استخراج سند تحول دیجیتال در حوزه سلامت تشکیل شود. وی با معرفی اپلیکیشنی که با اخذ نسخه از کاربر، داروها را تحویل می‌دهد، افزود: بهترین و موفق‌ترین کسب‌و‌کارهای نوپای آمریکا، در این حوزه فعال هستند.

خبربان: «طرح ۲۰ تا ۲۰»  با هدف اجرایی شدن سند حمایت و برنامه اقدام توسعه خدمات فضای مجازی کودکان و نوجوانان، با حضور مقام‌های کشوری افتتاح شد. خسرو سلجوقی، عضو هیئت عامل سازمان فناوری اطلاعات ایران و مجری طرح حمایت از کودک در فضای مجازی، با بیان این خبر اظهار کرد: این طرح از ۲۰ اسفندماه جاری آغاز ‌شد و  طی مدت یک سال، اهداف و برنامه‌های تعریف‌شده در این حوزه را پیاده‌سازی می‌کند. وی افزود: یکی از اهداف کلان تا سال ۱۴۰۰ و پایان سال ۲۰۲۰  فراهم شدن فضای غنی از اطلاعات در سپهر اطلاعاتی کودک از طریق رشد خوشه اقتصادی محتوا و خدمات فناوری اطلاعات در حوزه کودک است که اجرای طرح ۲۰ تا ۲۰، برای تحقق بخشیدن به این اهداف اجرایی می‌شود.

اگر کسب‌وکار خود را تبدیل به برند کنید، دیگر این شما نیستید که به‌سمت مشتری می‌روید؛ بلکه مشتری راهی برای رسیدن به شما پیدا می‌کند. در برندسازی به‌دنبال آن هستیم که برای مشتریان خاطره و تجربه‌ای خوشایند بسازیم. ذهنیتی برای آنان بسازیم که شما را فراموش نکنند. برندسازی که اکنون موردبحث است، برندسازی در خدمات است. می‌خواهیم بدانیم چه کارهایی را باید انجام دهیم تا خدمات کسب‌وکار ما از دیگر خدمات متمایز باشد.
امروزه صاحبان کسب‌وکارهای خدماتی حرفه‌ای در دنیا به‌جای فروختن خدمات، به‌دنبال انتقال یک تجربه خوشایند به مشتریان خود هستند و در اصطلاح برای لمس موفقیت، تجربه مشتریان خود را در اولویت کسب‌وکارشان قرار داده‌اند که در اصطلاح به آن (CEM) یا مدیریت تجربه مشتریان گفته می‌شود.
برندسازی یک فرایند زیرساختی است. اگر کسب‌وکار شما به‌عنوان یک برند در خدمات، بین مخاطبان قرار گیرد، فعالیت‌های سازمان شما به پایان نرسیده است؛ بلکه باید سعی کنید با نوآوری‌هایی جدید، با سرعت بیشتری از دیگر کسب‌وکارها سبقت بگیرید؛ زیرا چالشی که در فرایند برندسازی برای همه کسب‌وکارها وجود دارد، تقلید است. به‌ویژه تقلید در بخش خدمات بسیار زیاد است. شایستگی‌های محوری و مزیت‌های رقابتی خدمات خود را به‌گونه‌ای طراحی کنید و گسترش دهید که فقط در انحصار کسب‌وکار شما باشد و دیگران نتوانند از آن تقلید و کپی‌برداری کنند. خلق خدمات جدید و به‌روز که متناسب با نیازهای امروز و پیشرفت تکنولوژی است تقاضای تمام مشتریان و مصرف‌کنندگان است.
خدمات پلی بین تولید و مصرف‌کنندگان است و عواملی که دراین‌بین فعالیت می‌کنند از اهمیت ویژه‌ای برخوردارند. انتخاب کارکنانی نوجو و فعال در شناساندن کسب‌وکار شما نیز می‌تواند نقش به‌سزایی داشته باشد؛ چون این کارکنان هستند که زمان بیشتری را برای ارتباط برقرارکردن با مشتری دارند. هرگاه سخن از برندینگ می‌شود، مخاطب‌شناسی پا به عرصه می‌گذارد؛ چون تلاش‌های ما در جهت راضی نگه‌داشتن آنان و وفاداری آنان است. مخاطبان، یعنی بازار هدف ما؛ اینکه مخاطبان ما چه کسانی با چه ویژگی‌هایی هستند. با انواع بازاریابی‌ها و شناخت مزیت‌های منحصربه‌فرد و استثنایی خود می‌توان مخاطبان را جذب کرد.
خدمات ویژگی‌هایی دارند که آن‌ها را از محصولات جدا می‌کنند. یکی از آن ویژگی‌ها، تفکیک‌ناپذیربودن است. خدماتی که سازمان ارائه می‌دهد همراه با برند آن کسب‌وکار است؛ یعنی نمی‌توان خدمات و برند شرکت را از هم جدا کرد؛ به این معنی که باید کاری کنید که خدمات شما معرف برند شما باشد.
با توجه به کاهش نیاز به نیروی کار در صنایع و پیشرفت و افزایش خدمات، شاید بتوان تحولی در اقتصاد جامعه به‌وجود آورد. عامل به‌وجودآوردن این تحول، کسب‌وکارهای خدماتی هستند؛ اما این پیشرفت در صورتی میسر است که کسب‌وکارها مسیر خود را با برندسازی همسو کنند؛ زیرا در این صورت تقاضای مشتریان برای کسب‌وکارهایی که جایگاه خود را به‌عنوان برند محکم کرده‌اند، بیشتر می‌شود و این سرآغازی برای بهبود شرایط اقتصادی و جذب نیروی کار می‌شود. اکنون جوامع به این تحول عظیم نیاز دارند. بیکاری مانند شکافی است که کماکان با آن روبه‌رو هستیم. تغییری که با آن بتوان مشکل بیکاری بسیاری از افراد و به‌خصوص جوانان را حل کرد، آرزوی بسیاری از متقاضیان کار است؛ ولی این تحول عظیم نیازمند همکاری و داشتن فرهنگی است که بتوان تفاوت برند با برند نبودن را برای مردم یک جامعه جاانداخت و ارزش آن را یادآوری کرد.
فراموش نکنید که برای معرفی برند خدماتی خود احتیاج به تبلیغات دارید؛ چون در غیر این صورت در این دنیای پر از رقابت کسی صدای شما را نمی‌شنود. تبلیغات، مسیری برای رساندن صدای شما به مشتری است؛ اما حواس‌تان باشد ابزار و رسانه تبلیغاتی را صحیح انتخاب کنید. اگر در ابتدای راه هستید مسلماً نیازمند بودجه زیادی برای تبلیغات هستید. زمانی تبلیغات شما به نتیجه خواهد رسید که شعار تبلیغاتی شما چنان جذاب و پرنفوذ باشد که برند کسب‌وکارتان زبانزد باشد و نام سازمان شما دهان‌به‌دهان بچرخد. این‌چنین متوجه خواهید شد که در ایجاد برند خود موفق بوده‌اید؛ در غیر این صورت باید در مراحل ایجاد برند خود تجدیدنظر کنید. رسانه‌ها و صفحه‌های مجازی بهترین و ساده‌ترین راه در شناساندن خدمات هستند. می‌توان با بهره‌گیری از آن‌ها در سطح وسیعی مشتریان را متوجه خود کرد.
این را بدانید که برای شروع و ادامه بقای خود از رقبای‌تان نترسید و همیشه رقابت با آنان راه‌هایی برای پیشرفت را به‌وجود آورده است؛ فقط کافی است سعی کنید خالق بهترین تجربه‌ها برای مشتریان بالفعل و بالقوه باشید؛ آن‌وقت است که در دریای وسیع کسب‌وکارها راه خود را در مسیر درست پیدا می‌کنید و جذب مشتریان بیشتر همگام با تغییرات، عاملی در ادامه حیات و بزرگ‌شدن کسب‌وکار شما می‌شود.
 

امکانات گوناگونی درزمینه مدیریت کسب‌وکارهای متوسط و بزرگ وجود دارد. آنان می‌توانند مدیران میانی استخدام و از نرم‌افزارهای با امکانات خوب استفاده کنند؛ اما در کسب‌وکارهای کوچک این امکان مهیا نیست؛ حتی برای مشاوره باید جست‌وجوی فراوانی داشته باشند تا بتوانند مشاوران باتجربه مرتبط پیدا کنند و در آن صورت هم متحمل هزینه‌های بالایی خواهند بود.
«نرم‌افزار پیش‌بینی و کنترل جریان نقدینگی نور» یک داشبورد مدیریت برای کسب‌وکارهای کوچک است؛ از دانش‌بنیان گرفته تا کسب وکارهای مستقل. در این نرم‌افزار برخلاف بیشتر نرم‌افزارها که به ثبت و ضبط گذشته می‌پردازند و از مدیر می‌خواهند تا با تحلیل گذشته سعی کند برای آینده برنامه‌ریزی کند؛ فقط درباره آینده صحبت می‌کند و میزان نقدینگی یک بنگاه در هر لحظه در زمان‌های آینده، ملاک توانایی یا ضعف یک مدیر در انجام و کیفیت انجام کارها فرض گرفته شده است. این داشبورد مدیریت از مدیر می‌خواهد تا با تخمین هزینه و درآمدهای آینده و میزان نقدینگی، به تعیین استراتژی میان‌مدت و بلندمدت خود بپردازد و با چشمی باز و حس بهتری از آینده درباره برنامه‌های خود تصمیم‌گیری کند.
برنامه نور چگونه کار می‌کند؟
نرم‌افزار نور بر اساس اطلاعات تولید شده در تمامی کسب‌‌وکارها، نیازهای مدیران و شیوه نگاه به موضوعات و گزارش‌ها، طراحی و تولید شده است. «نور» شرایط بنگاه‌های اقتصادی هدف خود را تشخیص می‌دهد و بر اساس آن، هرچه الان نیاز دارند، از آن غافل‌اند یا توانایی دریافت و تحلیل گزارش‌های آن را ندارند، برایشان مهیا کرده است.
مشخصات نرم‌افزار پیش‌بینی جریان نقدینگی نور
با بیان و کارکردی بسیار ساده و بدون نیاز به هیچ تخصص خاص در حوزه IT یا مدیریت، برای هر دو نوع سلیقه محصول ویژه‌ای طراحی و تولید شده است: 1.نسخه تحت ویندوز: برای کسانی که به هر دلیلی در فضای کسب‌وکار به اینترنت اعتماد ندارند، تمامی اطلاعات‌ آنان در سیستم شخصی‌شان قرار می‌گیرد؛2.نسخه تحت وب: کاربران می‌توانند از مزیت‌های بسیار زیاد آن استفاده کنند.
این نرم‌افزار درحال‌توسعه است و در آینده کاربران می‌توانند از امکانات بیشتری برای هدایت مجموعه هایشان بهره‌مند شوند.
مزایای نرم‌افزار نور
1. به دلیل مشاوره تلفنی هزینه مشاوره پایین است؛ ۲. در طول سال «مشاور» همراه مدیر خواهد بود و از حضور او بهره می‌برند؛ ۳. در جلسات عمومی و همایش‌هایی که برگزار می‌شود، مدیران می‌توانند مسائل خود را از نزدیک با مشاور مطرح کنند؛ ۴. در مشاوره تلفنی، مشاور و کاربر با مشاهده اطلاعات داشبورد مدیریت به‌ راحتی با موضوع ارتباط برقرار می‌کنند و کیفیت مشاوره در حد مطلوبی خواهد بود؛۵. هر مشاور تنها در چند حوزه کسب‌وکار محدود مشاوره می‌دهد؛ بنابراین، اطلاعات عمومی آنان نسبت به مشکلات فعالان این حوزه قابل ‌توجه خواهد بود. از طرف دیگر، حوزه‌های انتخابی برای یک مشاور با توجه به تحصیلات و تجربه کاری آنان انتخاب می‌شود که کیفیت مشاوره را تا حد چشم‌گیری بالا می‌برد.

دکتر علی صاحبی- نسل‌فردا:
 سبک اوّل: هدایت گرانه Directive
رهنمون و هدایت زیاد – حمایت کم: در این سبکِ رهبری، رهبر برای دستیابی به هدف دستورات و راهنمایی‌های لازم را به فرد می‌دهد و شیوه درست انجام کار را به روشنی به او نشان می دهد. مدیر بر عملکردِ کارمند نظارت می‌کند تا او بتواند به‌طور مرتب نتایج و پیشرفت کار را ارزیابی کند.
  سبک دوم: مربی‌گرانه Coaching
هدایت و رهنمون زیاد- حمایت زیاد: در این شیوه ، رهبر درباره شیوه دستیابی به هدف و چگونگی انجام تکلیف از سوی رهبر ارائه می‌شود. در این سبک رهبر درباره چگونگی انجام کار توضیحاتی به زیر دست خود می دهد؛ ولی نظرات او را هم می پرسد و به‌تدریج او را وارد فرایند تصمیم گیری می‌کند.
 سبک سوم:پشتیبانی/حمایت‌گرانه Supportive
هدایت کم- حمایت زیاد: در این سبک رهبری، رهبر و فردِ زیردست باهم در فرایند تصمیم‌گیری فعال هستند. کار اصلی رهبر در این شیوه تسهیل‌گری، گوش‌دادن به اظهار نظرات فرد زیردست ،طرح پرسش‌های مناسب برای شناسایی افکار و احساسات او و تشویق و دلگرمی اوست.
 سبک چهارم: تفویض اختیار
هدایتِ کم – حمایتِ کم: در این سبک رهبر فقط از توانایی و اقدامات فردِ زیردست قدرشناسی می‌کند و از پیشرفت و اقدامات رشدمند او که نتیجه‌اش شکوفایی توانمندی‌هایش خواهد بود حمایت می‌کند. فردِ زیردست بدون نیاز به رهبر خودش می تواند تصمیم بگیرد و اقدام کند.

محمدعلی اسماعیل‌زاده- نسل‌فردا: جوانان خوش‌فکر دهه‌ ۶۰ و ۷۰ و اخیرا هم دهه‌ هشتادی‌هایی که هنوز در دبیرستان‌ها هستند، با راه اندازی استارت‌آپ‌های کارامد، کارهایی که در جامعه توسط سازمان‌های عریض و طویل دولتی و شبه دولتی انجام می‌شدند، در ساختارهایی چابک، تکنولوژی محور و مردم محور به عهده گرفته اند.
کسانی که از اقتصاد ایران ابراز ناامیدی می‌کنند، از یک سو به ساختارهای ناکارامد و کیفیت پایین تفکر در دولت و سازمان‌های دولتی و شبه دولتی و از سوی دیگر به بزرگی بحران‌هایی نگاه می‌کنند که کشور را فرا گرفته و چنین دولت و چنین سازمان‌هایی فاقد توان لازم برای حل آن‌ها هستند؛با این حال من به آینده ایران امید دارم؛ چون آینده ایران در جایی خارج از دولت و سازمان‌های دولتی و به دست جوانان کشور رقم خواهد خورد.
سازمان‌های دولتی و شبه دولتی همچنان تا سال‌ها باقی خواهند ماند و حتی تا مدتی برای محدود کردن و حذف استارت‌آپ‌ها تلاش خواهند کرد و تا می‌توانند به آنان آسیب خواهند زد؛ با این‌حال این جوانان خوش‌فکر ایران هستند که با ارائه راه حل‌های چابک و موثر، سازمان‌های چاق بی‌کفایت را به حاشیه خواهند راند و خدماتی که زمانی دولت و حکومت ارائه می‌کردند، خودشان به دست خواهند گرفت.
استارت‌آپ‌ها نه تنها جایگزین بانک‌ها، بیمه‌ها و صندوق‌های بازنشستگی خواهند شد، بلکه خدمات بهزیستی و توانمندسازی و کمک به نیازمندان را هم به عهده خواهند گرفت و حتی برای مبارزه با فساد، جایگزین سیستم‌های نظارتی می‌شوند و نظارت بر دولت و قوه قضائیه و تصمیم‌های نمایندگان مردم در مجلس و شوراها را در چارچوب‌هایی هوشمند، به مردم خواهند سپرد و ریشه فساد را در کشور خشک خواهند کرد.
استارت‌آپ‌ها زحمت مدیریت آب و انرژی کشور و چابک‌سازی زنجیره تولید و توزیع محصولات کشاورزی و دامی را هم به عهده خواهند گرفت و تمام بحران‌های بزرگ حل نشده کشور را که منتظر بودیم زمانی به دست دولتی باکفایت حل شود، با کمک مردم حل خواهند کرد.

پادگان ژاپنی: تشبیه ژاپنی‌ها به ساعت برای ما ایرانی‌ها یک مثل قدیمی است و تداعی‌کننده کار منظم و دقیق همه اجزای یک سیستم؛ جامعه‌ای که افراد محترم آن در انتظار مترو روی یک خط نامرئی به صف می‌شوند و اگر از آنان خطایی سر بزند تا آخر دنیا مشغول تعظیم هستند و شاید از شدت ناراحتی سامورایی‌وار دست به هاراگیری بزنند؛ اما زیر پوست این جامعه‌ای که به ظاهر متمدن است و شخصیت انسانی و وجدان افراد آن را بالا برده است، ماجرای دیگری در جریان است:
«واقعیت‌هایی که من در سیستم مدیریتی اینجا دیدم هیچ شباهتی با آنچه در دانشگاه‌های ایران به اسم مدیریت ژاپنی تدریس و تبلیغ می‌شود ندارد. ماهیت واقعی مدیریت کارامد و مؤثر ژاپنی مخفی نگاه داشته و تاکنون تنها از آن تعریف و تمجید شده است. شرایط کار در شرکت‌های ژاپنی به طرز باورنکردنی بسیار بسیار سخت است. کار با کسی شوخی ندارد و ترحم و انعطافی هم در کار نیست. زمانبندی‌ها کاملا سفت و سخت هستند. مدیریت ژاپنی سیستمی کارامد است که بیست سال قبل کره‌ای‌ها و سپس چینی‌ها، آن را از روی ژاپن کپی کردند و می‌بینید که صنعت و اقتصاد این کشورها به سرعت چه رشد و تحول عظیمی پیدا کرده است.»
 جریمه تخلف، مرگ است: ما اگر بخواهیم توسعه سریع صنعتی داشته باشیم، باید این سیستم را با الگوی ایرانی و با فرهنگ خودمان داشته باشیم؛ سیستم شرکت‌های ژاپن کاملا پادگانی، سلسله‌مراتبی و ساده است؛ همراه با «شست‌وشوی مغزی» و با تکرار هرروزه قوانین پایه. این فرمانبری «ترس شدید» است؛ نه مفهوم اعتراض وجود دارد و نه اتحادیه کارگری. همه موظفند شرایط را بپذیرند و اگر کسی شرایط را نپذیرد به سختی جریمه خواهد شد. در صورتی که کسی اخراج شود، به‌طورکلی از جامعه، خانواده و دوستانش طرد خواهد شد و انزوا و تنهایی و افسردگی پس از اخراج آنقدر شدید است که به احتمال زیاد فرد دست به خودکشی می‌زند؛ یعنی هزینه‌ای که بابت سرپیچی از قوانین باید بپردازند این قدر سنگین است که اصلا به سرپیچی‌کردن نمی‌ارزد. فشار روانی اخراج و اشتباه خیلی بالاست و این‌طور نیست که از اینجا اخراج شوید بروید و به‌راحتی شرکت دیگر کار پیدا کنید.
 باهوشی و کلاه‌برداری: مشکلی که ما هم اکنون در صنعت داریم ولنگاری، از هم گسیختگی، نپذیرفتن مسئولیت و جدی نبودن است تا نبود تکنولوژی و ماشین‌آلات و دانش فنی. همان‌طور که این سیستم من را وادار کرد مطابق آن عمل کنم و مهره موثری باشم؛ منی که در ژاپن هیچ آموزشی ندیده بودم. مطمئن باشید اگر یک ژاپنی را بیاورید ایران، از ما بسیار بهتر و زیرکانه‌تر از زیر کار فرار خواهد کرد؛ چون باهوش هستند؛ هر چند سعی می‌کنند این هوش را بروز ندهند؛ اما این هوش بالا در سطح دانش فنی، تکنولوژی و ثروت‌شان کاملا عیان است.