سینماسینما: «پلنگ سیاه» از کمپانی مارول به شکستن رکوردها ادامه می‌دهد و اکنون موفق شده تا ظرف ۲۶ روز فروش خود را در سطح جهان از مرز یک میلیارد دلار عبور دهد. این فیلم که ساخته رایان کوگلر است سی‌وسومین فیلمی است که موفق شده تا فروش خود را از مرز یک میلیارد دلار عبور دهد و شانزدهمین فیلم کمپانی دیزنی است که این جایگاه را کسب می‌کند. در عین حال این پنجمین فیلم از فیلم‌های کمپانی مارول است که از این مرز عبور می‌کند.

مهر: تصویربرداری سریال نوروزی شبکه دو با نام «تعطیلات رویایی» به کارگردانی علیرضا امینی تمام شد. سریال «تعطیلات رویایی» به کارگردانی علیرضا امینی در ۱۵ قسمت ۴۵ دقیقه‌ای برای پخش در ایام نوروز از شبکه دو آماده می‌شود. به تازگی ضبط و تصویربرداری این سریال تلویزیونی در جزیره کیش به پایان رسیده است و عوامل به تهران بازگشته‌اند. محمدرضا شریفی نیا، محمود عزیزی، افسانه بایگان، افسر اسدی، علی صادقی، علی اوجی، لاله اسکندری و... بازیگران این مجموعه نوروزی هستند.
 

ایلنا: در پی همکاری‌های فرهنگی میان موزه سینما و بخش فرهنگی سفارت ایتالیا در تهران سه فیلم نابغه جوان IL GIOVANE FAVOLOSO به کارگردانی ماریو مارتونه، شالا SCIALLA به کارگردانی فرانچسکو برونی و خانواده مالاولیا MALAVOGLIA به کارگردانی پاسکوال شیمکا تولید کشور ایتالیا به ترتیب از 24 تا 26 اسفندماه در موزه سینما به نمایش درمی‌آید. این سه فیلم در سالن فردوس نمایش داده می‌شوند.
 

مجموعه داستانی «باواریا» که رد پای نویسندگانی چون«آلن بدیو»، «ونه‌گات»، «فرانتس کافکا» و «ریچاردبراتیگان» در آن مشهود است را می‌توان با رویکردی فلسفی و جامعه‌شناختی تحلیل کرد. این داستان‌ها درون‌مایه سیاسی اجتماعی دارند و تکنیک «رئالیسم جادویی» در آن‌ها مبرهن است. داستان باواریا (داستانک‌ها)، درحقیقت کشف بزنگاه‌هایی است که در بستر طنز، به‌خصوص هجو به نمایش درمی‌آیند.
  باواریا؛ نماد تنهایی انسان عصر حاضر
 «باواریا»، شروعی شگفت‌انگیز و به‌واقع «پست‌مدرن» دارد که تمام واقعیت‎های زندگی بشر امروزی را به سخره می‌گیرد. داستانی اعتراضی است، آمیخته با طنز خاص نویسنده. نمادی است از تنهایی انسان که پناه می‌برد به قوطی باواریا که می‌تواند سمبل «دترمینیسم‌تکنولوژی» باشد. از ویژگی‌های بارز اثر می‌توان به عدم‌قطعیت، شگفت‌انگیز و غیرقابل‌پیش‌بینی بودن و ارجاعات برون‌متنی اشاره کرد.
  ایستادن برمرز از شگردهای اصلی داستان
 تقی‌زاده در انتخاب مؤلفه‌های داستان‌هایش، ایستادن برمرز را شگرد اصلی قرار داده است؛ مرز روایت و ضدروایت، مرز طنز و جد، مرز داستان و مینی‌مال، مرز جهان رئالیسم و فانتزی.
  فانتزی‌های هجوآمیز و انتزاعی در داستان
داستان‌های این مجموعه، اغلب به‌نوعی «آنارشی محتوایی و معنایی» می‌رسند به‌گونه‌ای که روی هیچ معنایی نمی‌توان به‌درستی حساب کرد و هیچ مفهومی، اساس و منشأ درستی ندارد؛ تاآنجاکه معناها به ضدمعناها بدل می‌شود، با استفاده از ابزار طنز به‌خصوص هجو. یعنی سیاهه‌ای از انواع هجو را می‌توان در آن یافت مانند: هجو مرگ، هجو سینما، هجو تمایل به زیبایی، هجو خشونت، هجو تاریخ و دیگر هجوها... .
  فانتزی‌های تقی‌زاده گاهی به‌غنای «رمانتیک» می‌رسد
 این مجموعه دیدگاهی ساختارشکنانه و هنجارگریزانه دارد. مهم‌ترین پارامتر کتاب، تنوعی است که درساختار داستان‌ها به چشم می‌خورد. در این مجموعه همه نوع داستانی دیده می‌شود، از فانتزی‌های تیره و تراژیک مثل بازی فرشتگان، تا داستان‌هایی که از طنزی «پارودیک» برخوردار است. فانتزی‌های تقی‌زاده گاه به غنایی رمانتیک می‌رسند. دو داستان درخشان «پناهگاه» و «رزارغوانی» جزو بهترین داستان‌های این مجموعه هستند. خود داستان «باواریا» از طنزی ویران‌کننده برخوردار است. تقی‌زاده توانسته با آمیختن ژانرهای ادبی و باژگونه‌کردن بسیاری از عناصر داستان، به نوع ویژه خود دست یابد؛ یعنی داستان‌های کوتاهش دیگر شکلی معمول و قاعده‌مند ندارند. قاعده کارهای تقی‌زاده را باید در منطق یا حتی بی‌منطقی درونی نوشته‌هایش جست.
 وضعیت بسیاری از داستان‌های نیمه نخست کتاب وضعیتی «آنتروپیک» است؛ نوعی گسیختگی و هرج و مرج صوری! بی‌نظمی‌ای که از آن به وضعیتی ویژه می‌رسیم. برخی داستان‌های وی گویا به‌عمد نیمه‌تمام مانده‌اند. از نظرگاه «باختینی»، این نوع نوشته‌ها چون نطفه‌ای در فضای اجتماعی زبان بسته می‌شوند و به دنبال مکالمه یا حتی مکاشفه‌ای با هستی پیرامون خود هستند. داستان‌هایی مانند «رویای‌مرتد» از نوعی دیگر هستند، آثاری که مکان و زمانی غریب را با کمک عناصر وهم تعلیق و نوعی ساختار «گوتیک»، برمی‌سازند. تأثیر این‌داستان‌ها، به لحاظ دامنه تخیل و وجوه استعاری برذهن و روان خواننده انکارناپذیر است. در این داستان‌ها تقی‌زاده با طنزی سیاه و فراگیر به نقد و سخره‌گرفتن ارکان پوسیده اجتماعی می‌پردازد که انسان‌ها را میان اخذ دستاوردهای مدرن و سنت‌های خویش حیران کرده است.
 یک تزریق جدی و شهر مینیاتوری؛ اوج تراژدی و درام انسانی
یک تزریق جدی به‌شدت عاشقانه و یأس‌آلود است و شهر مینیاتوری با ریتم تند، باورپذیری بالا و فضاسازی تکان‌دهنده‌اش ما را به یاد «در جزیره‌محکومین» اثر «فرانتس کافکا» می‌اندازد. به قول نویسنده داستان، برخی از این متون به تعبیری در جایگاه داستان قرار ندارند و فرم «دیگری» دارند و این «دیگری» را برجسته می‌کنند. این دیگری در این نگرش خیلی مهم است و به زعم (ژاک لاکان) "فکر می‌کنم آنجاکه نیستم؛ پس هستم آنجا که فکر نمی‌کنم."  اتفاق دیگری که با خوانش آثار تقی‌زاده رخ می‌دهد و شاید نقدی داستانی نباشد و سویه‌ای اخلاقی داشته باشد، این است که وی با نشان‌دادن جور دیگر این جهان، درواقع پیکره جهان و انسان‌ها را می‌شکند و مغشوش می‌کند و چون نقاش معروف «فرانسیس بیکن»، پیکره‌ها و اندام‌واره‌های جهانش را طور دیگری می‌چیند. این خصلتی که دارد قضاوت‌های ما را زیرسوال می‌برد و کاری می‌کند که درک و تحمل بالاتری نسبت به دیگران پیدا کنیم.
  تقی‌زاده ناعادت را عادت می‌کند!
هادی تقی‌زاده در کتاب‌هایش، جهان خاص خودش را خلق می‌کند؛جهانی که منطق و قواعد حاکم بر آن به‌تمامی با آنچه از پیش می‌شناختیم و می‌شناسیم متفاوت است. این عمل تقی‌زاده چند خصلت و ویژگی دارد: ۱.آزادی عملی که نویسنده در خلق چهارچوب داستانی به خودش می‌دهد، از یک طرف هیجان‌انگیز است و از طرفی شاید همین آزادی عمل موجب شود ساختار داستانی به‌درستی شکل نگیرد. آن‌جاهایی که ساختار و آزادی دست به دست هم می‌دهند با شگفتی بی‌نظیری مواجه می‌شویم، اماجاهایی هم مخاطب هیچ دریچه‌ای برای ورود به جهان داستانی نویسنده پیدا نمی‌کند. 2. این خروج از نُرم معناهای دیگری هم دارد. نویسنده تمام هنجارهای رایج و فرهنگ مسلط را می‌شکند. در خیلی از داستان‌های تقی‌زاده، کارش ویران کردن است و نشان دادن سویه‌های تاریک و نامکشوف جهانی که ما عادت کردیم جور خاصی آن را بشناسیم و ببینیم. درواقع نویسنده عادت‌ها را نابود می‌کند و تن به ناعادت می‌دهد. «دون‌خوان»،‌ استاد «کارلوس کاستاندا» می‌گوید: بزرگ‌ترین اختراع انسان‌ها عادت است که موجب می‌شود جهان را جور خاصی ببینیم و فکر کنیم این جور خاصی دیدن، واقعیت جهان است. تقی‌زاده این عادت را برهم‌می‌زند  و جهان را به شکل دیگری به ما می‌نمایاند. به معنای دیگر، با شکاندن و برهم زدن نظم رایج، شیوه خوانش کتابش را نیز دگرگون می‌کند. گاه به‌نظر می‌رسد که ما شخصیت‌های داستانش هستیم و شخصیت‌های کتابش دارند ما را مرور می‌کنند.

    حنجره ارغوانی ثبت ملی شد
مرشد سیدمصطفی سعیدی به عنوان گنجینه زنده بشری در فهرست حاملان میراث فرهنگی ناملموس (نادره کاران) ثبت ملی شد. کمیسیون ثبت ملی هر ساله از طرف سازمان میراث فرهنگی و گردشگری برای ثبت آثار و گنجینه‌های فرهنگی کشور برگزار می‌شود. این کمیسیون امسال نیز در ابتدای اسفندماه با حضور نمایندگانی از استان‌های مختلف برگزار شد و مرشد سیدمصطفی سعیدی توانست بعد از 70 سال تلاش و خدمت در عرصه نقالی به عنوان گنجینه زنده بشری در فهرست حاملان میراث فرهنگی ناملموس (نادره کاران) ثبت شود. بخشی از آنچه در دفاع از ثبت ملی مرشد سعیدی توسط مریم نظری (مدیرعامل خانه نقالی پارس) در کمیسیون ارائه شد به شرح زیر است: مرشد سیدمصطفی سعیدی، معروف به آسیدمصطفی، ملقب به حنجره ارغوانی، آخرین بازمانده از نسل نقالان قدیم ایران است. ایشان در 13 سالگی برای اولین بار در قهوه‌خانه حاج عباس شاخه نبات، برای اولین بار پای نقل مرشد کرم می‌نشیند و شیفته‌ این هنر می‌شود و از همان زمان شروع به یادگیری نقالی در مکتب مرشد کرم می‌کند.

    جاودانگی در جشنواره فوری مرکاتو ایتالیا
فیلم سینمایی «جاودانگی» به کارگردانی مهدی فردقادری و تهیه کنندگی جواد نوروزبیگی در جدیدترین حضور جهانی خود به بخش مسابقه جشنواره «فوری مرکاتو» ایتالیا راه پیدا کرد.  سکانس ۱۴۵ دقیقه‌ای «جاودانگی» که اخیرا به جشنواره نیوکاسل انگلیس راه پیدا کرده بود و تاکنون جوایز بهترین فیلم جشنواره‌های «رویاها» نیویورک و ایسچیا ایتالیا را به دست آورده است، در جدیدترین حضور بین المللی‌اش در بخش مسابقه جشنواره «فوری مرکاتو» ایتالیا به نمایش درخواهد آمد. اولین فیلم سینمایی مهدی فردقادری تاکنون در جشنواره‌هایی از جمله رم ایتالیا، مونیخ آلمان، ترانسیلوانیا رومانی، تک پلان کرواسی، لوکانیا ایتالیا، هانوی ویتنام و ... به نمایش در آمده است. تمام اتفاقات فیلم سینمایی «جاودانگی» در شبی بارانی در قطار رخ می دهد. جشنواره فیلم «فوری مرکاتو» فروردین سال آینده در ایتالیا برگزار خواهد شد.

    حضور چهره‌های مشهور در کودک شو نوروزی
مسابقه پرطرفدار «کودک شو» با ۱۹ قسمت نوروزی مهمان خانه‌های مردم خواهد بود و برای اولین بار چهره‌ها شرکت کنندگان آن می‌شوند. رضا نصیری شهرضایی تهیه کننده مسابقه «کودک شو» درباره ویژه برنامه نوروزی این مسابقه پرطرفدار توضیح داد: در نوروز از حضور بازیگران و چهره‌های مشهور بهره می‌بریم و مسابقه آن حالت رقابتی همیشه را ندارد. البته همچنان رأی گیری از مردم را خواهیم داشت و آنها از بین ۱۹ خانواده‌ای که در برنامه حاضر دارند، بهترین خانواده را انتخاب خواهند کرد.
 

محمدمهدی حیدریان به همراه تعدادی از مدیران سازمان سینمایی از جمله ابراهیم داروغه زاده معاون ارزشیابی و نظارت، محمد‌مهدی طباطبایی‌نژاد  مدیرعامل مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی، سیدصادق موسوی مدیرعامل انجمن سینمای جوانان در نشستی خبری پاسخگوی سوالات خبرنگاران شد.‌
در این نشست حیدریان، رئیس سازمان سینمایی گفت: در سالی که گذشت تلاش کردیم تصدی‌گری را در دولت کم کنیم و البته اصلاحیه‌ای به گذشته داشتیم و آن اینکه نظارت خود را حفظ یا تقویت کنیم. صنوف در پاره‌ای اوقات منافع بخشی برایشان اقتضا می‌کند که از منافع کلی چشم پوشی کنند. در حالی که سینما برای کوتاه مدت نیست و از این بابت نظارت را در سازمان سینمایی هدفمند کردیم. حاصل این اقدامات در برخی بخش‌هاست از جمله نظام اکران که قابل اشاره است. رها شدن اکران برای منافع کوتاه مدت اشتباه است و اگر قرار باشد نگاه محدود ما سبب شود مخاطب را از دست بدهیم، ضرری است که به سرمایه اصلی سینما یعنی مخاطب وارد می‌شود؛ پس باید برنامه اکران اصلاح می‌شد و این‌ها سعی شده در نظام‌نامه جدید مراعات شود. بنابراین فیلم‌های متنوع و تعداد بیشتر فیلم برای اکران در برنامه‌های ما گنجانده شد و تقریبا هر سه روز در این سال به سالن‌ها اضافه شد و این به معنی افزایش تعداد بیشتر فیلم‌هاست. البته مثل سال قبل هر سه روز هم تقریبا یک فیلم ساخته شده و میزان پروانه ما نسبت به سال قبل بیشتر شده است.
   محتوا نیاز ماست
در پروانه ساخت امنیت را بیش از پیش ایجاد کنیم و این معنا ندارد که سینمای حرفه‌ای داشته باشیم و اگر تهیه کننده حرفه‌ای است، نباید اجازه دهد افرادی خارج از صنف در گروه باشد و این در برنامه ما لحاظ شده است. به این ترتیب برای پروانه ساخت دو مرحله داریم، یکی موافقت اصولی که با عزم تهیه کننده و مشخص شدن کارگردان شکل می‌گیرد و بعد با معرفی عواملی که دارای شناسنامه هستند و این‌طور ما به سمت تهیه‌کننده مسئول می‌رویم.  همچنین احیا و تقویت شورای صیانت نیز در دل خانه سینما مورد دیگری عنوان شد که در دستور کار قرار گرفته است. برای تولید مشترک به منطقه و آسیا و کشورهای اسلامی و دیگر کشورها در بنیاد فارابی توجه می‌شود. در بحث تولید، محتوا یکی از نیازها و نقص‌های ماست و امیدوارم بتوانیم با نهادهای مختلف در این زمینه همکاری کنیم. رضاداد از دوستان خوب من است و من از وی درخواست همکاری کردم. رضاداد از سال ۸۲ به صورت حرفه‌ای به سینما وارد شد و حالا به عنوان مشاور از وی استفاده می‌کنم. در دوره جدید می‌خواهیم یک جهش را با برنامه جلو ببریم و تنها نقش آقای رضاداد به عنوان مشورت کننده است و بیش از این نیست.
  شفاف سازی هزینه‌ها
در محصولات فرهنگی، فیلم این ویژگی را دارد که با رویدادهای اجتماعی رابطه مستقیم دارد.  در جشنواره فجر به دلیل اینکه فاصله کمی بین آماده شدن فیلم تا حضور در جشنواره دارد ۲ نفر فیلم‌ها را بازبینی می‌کردند؛ اما امسال همه اعضا فیلم‌ها را دیدند و دیگر نیازی به بازبینی نیست. مگر اینکه یک فیلم بعد از جشنواره تغییر کند اما در موارد معدود برخی از فیلم‌ها شایبه ایجاد می‌کند که آن مسئله امری متفاوت است. عزم ما بر شفاف‌سازی است. درباره اکران و همچنین مسائل دیگر، سوالاتی در حوزه شفاف‌سازی وجود دارد که تا آخر هفته در سامانه دسترسی آزاد پاسخ داده می‌شود.

همایون شهنواز، کارگردان فهیم و شایسته‌ ایرانی در آتش سوخت. او آتش‌ فروزانی که به دلش بود و هم آتشی بود که به جانش افتاده بود. انسان‌هایی هستند که به زندگی معنا می‌بخشند. عده‌ای هم فقط زندگی می‌کنند؛ شهنواز خود شعله‌ سیالی بود که قرار نمی‌شناخت. انسانی بزرگ که چراغش در این خانه می‌سوخت و دل در گرو این مرز و بوم داشت. گویی روح خورشید در جانش نهفته بود و مدام سر به آسمان می‌کشید. هنرمندی که دلش مالامال و سرشار از عشق ایران بود. دل و دست دیده‌اش در خدمت وطن بود. همه‌ آثار سینمایی که از او باقی مانده است نشان از تعلق و دلبستگی و دلواپسی و شوریدگی به این سرزمین دارد. قبل از انقلاب و دهه‌ پنجاه که جریان جامعه میل به تفنن و سرگرم‌سازی داشت او بر آن شد تا «دلیران تنگستان» را بسازد و روحیه‌ مقاومت و دلاوری را در نبرد با استعمار و تجاوز بیگانگان به چراغ هنر برافرزود و کاری کرد کارستان و به یاد ماندنی ... . سریال دلیران تنگستان، تنها سریالی است که هم قبل از انقلاب و هم بعد از انقلاب بارها و بارها پخش شده است و نشان از جاودانگی آن دارد. هر چند او را از این همه پخش نصیبی نبود و حتی به جور و جفا نام او را هم از تیتراژ فیلم پاک کردند. گویی بر آن تصور بودند که این سریال همین طور خود به خود ساخته شده بود و سازنده‌ای نداشته است. اما همه مردم ایران نام «رئیس‌علی دلواری» را با «همایون شهنواز» می‌شناسند. او خالق و احیاکننده‌ «رئیس‌علی دلواری» و مبارزان جنوب بود... روستاییان و عشایری که همواره برای کیان و سرافرازی این مرز و بوم، جان برکف به خون و شرف این کهن بوم و بر، آن راتاکنون پاس داشته‌اند. «خالو حسین دشتی»، «زایر خضرخان»، «سید محمد کازرونی» و هزاران قهرمانی بی‌نام و نشان دیگر... سریال دلیران تنگستان درست زمانی ساخته شد که بسیاری، این واقعه‌ تاریخی و حماسی را فراموش کرده بودند و از آن نسل افراد زیادی باقی نمانده بود و حتی برخی از اهالی نیز واقعه را از یاد برده بودند. تحقیقات و پژوهش‌های دقیق تاریخی، پیگیری‌های مجدانه‌ محلی و بومی، عشق و دلبستگی به ارزش‌های ملی زمینه‌ساز این موفقیت و جاودانگی بود. سواد همه‌جانبه و مطالعات فراگیر را باید یکی از خصلت‌های بارز و نادر «همایون شهنواز» برشمرد. قدرت درک و تیزبینی و بصیرت کافی به تاریخ ایران و سرنوشت آن یکی از ویژگی‌ها و دغدغه‌های همیشگی او بود.

موزه گالری دیدی از 24 اسفند ماه میزبان نمایشگاهی از آثار بهرام دبیری، محمود زنده‌رودی و عین‌الدین صادق‌زاده خواهد بود. در این نمایشگاه بهرام دبیری 12 کلاژ خود را که بر مبنای پاساژبندی مینیاتور اجرا شده به نمایش خواهد گذاشت. دبیری درباره آثار خود در این نمایشگاه گفت: این یک نمایشگاه پیش بینی نشده بود که آقای توسلی مدیر موزه گالری دیدی تدارک دیدند و از من هم خواستند در آن شرکت کنم. در این نمایشگاه 12 کلاژ ارائه می‌کنم که مجموعه‌ای از کلاژ نوشته، یادداشت، شعر و عکس است و بنیاد آن بر مبنای تقسیم‌بندی‌ها و پاساژبندی‌های مینیاتور انجام شده است.

یادمان «فرشته نگهبان» اثری است که ارتفاع آن سه متر و از مواد قابل بازیافت با طراحی مریم کی‌بخت و اجرای هما ساداتیان و توسط گروه «تصویرگران هنرموگه» ساخته شده است. هدف از ساخت و نصب این تندیس یادآوری حماسه آتش نشانان و ترویج فرهنگ ایثار و فداکاری و ادای احترام به قهرمانان کشور است. این یادمان پیش از این در مجموعه پردیس چارسو با حضور جمعی از آتش نشانان، شهروندان و هنرمندان رونمایی شده بود. «فرشته نگهبان» قرار است پس از حضور در مجموعه تئاتر شهر به نقطه‌ای دیگر از شهر تهران سفر کند.

نمایشگاه آثار تجسمی هنرمندان سینمایی با آثاری از عباس کیارستمی، مهدی احمدی، لاله اسکندری، محمدرضا اصلانی، رضا بابک، آهو خردمند، محمدعلی سجادی، مرجان شیرمحمدی و مسیح میرحسینی تا 28 اسفند ماه در گالری سایه دایر است.