مهر: به گفته کارگردان «موریانه»، آخرین مراحل فنی این اثر سپری می‌شود و فرم حضور در سی‌وششمین جشنواره ملی فیلم فجر نیز پرشده است. مسعود حاتمی، کارگردان فیلم سینمایی «موریانه» درباره آخرین وضعیت این اثر گفت: درحال‌حاضر مراحل صداگذاری طی می‌شود و با توجه به اینکه بیشتر صداگذاران مشغول انجام کارهای آثار مستند یازدهمین دوره جشنواره «سینماحقیقت» هستند، کار فیلم ما مقداری طول کشید؛ چون درحال‌حاضر تراکم کاری زیاد است. وی افزود: ما فرم حضور در سی‌وششمین جشنواره ملی فیلم فجر را پرکرده‌ایم و تا چند وقت دیگر هم نسخه کامل فیلم را به دبیرخانه این جشنواره ارسال می‌کنیم.
 

ایرنا: آرش دادگر از اجرای نمایش «اسب» در تالار حافظ و انتخاب بازیگران این اثر نمایشی از میان منتخبان فراخوان بازیگری خبر داد. آرش دادگر، کارگردان تئاتر درباره فراخوانی که به‌تازگی برای جذب بازیگر اعلام کرده است، گفت: انجمن هنرهای نمایشی استان تهران با همکاری گروه تئاتر کوانتوم به سرپرستی من فراخوانی را برای انتخاب بازیگر و برگزاری یک دوره آموزشی برای افراد انتخاب‌شده جهت حضور در یک اثر نمایشی اعلام کرد که بر اساس آن تعدادی بازیگر انتخاب شدند. وی ادامه داد: در این فراخوان ۱۵۰ نفر ثبت‌نام کردند که بعد از بررسی‌های لازم دوازده نفر از آنان که شامل پنج دختر و هفت پسر هستند، انتخاب شدند.
 

ایسنا: پیش‌فروش کنسرت «سیمرغ» با صدای همایون شجریان در شهر پاریس آغاز شد. کنسرت «سیمرغ» که تاکنون اجراهای فاخری در ایران و نقاط مختلف دنیا ازجمله هلند داشته، قرار است هم‌زمان با برگزاری جشنواره هنری پارسی‌زبانان اروپا به مدت دو شب در پاریس اجرا داشته باشد. گزینش هوشمندانه عوامل این پروژه باعث شده تا کنسرت «سیمرغ» در زمره یکی از برجسته‌ترین آثار موسیقی سنتی قرار بگیرد. اشعار این اثر برگرفته از شاهنامه فردوسی است. در این اجرا همایون شجریان به‌عنوان خواننده و حمید متبسم آهنگساز حضور دارند.
 

تهمینه میلانی با سکانس ابتدایی فیلم سعی دارد مخاطب خود را در همان ابتدا به سبک فیلم‌های هالیوودی و با تکنیکی مشابه از نوع فلش فوروارد درگیر بحث موضوعی کند. این سکانس به میزان زیادی شبیه به فیلم‌های آشنایی همچون دفن شده است. ملی و راه‌های نرفته‌اش را دقیقاً می‌توان در بهترین حالت ادامه‌دهنده و در بدترین حالت می‌توان تکرارکننده راه فیلم‌هایی همچون قرمز از فریدون جیرانی دانست، فیلمی که با یک اتمسفر مشابه سعی دارد از رابطه‌ای سخن به میان آورد که همانند کابوس است و حقیقتی غیرقابل‌انکار درباره مردانی که با حکم‌فرمایی زن را همچون وسیله یا برده‌ای برای خواسته‌های خود می‌بینند. به‌طورکلی فیلم به‌صورت کاملاً جانبدارانه به‌سمت و طرف ماهور الوند در نقش ملیحه است، دختری که به خیال کسب آزادی بیشتر از خانواده گریخته و تن به ازدواج با مردی داده که به گمانش چشم‌انداز روشنی در زندگی اوست؛ منتها زمانی که ما از یک حقیقت و معضل اجتماعی صحبت می‌کنیم قدم اول پرداخت یکسان به زن و مرد قصه است که این موضوع لازمه‌اش تحقیقات بیشتر جهت تجزیه‌وتحلیل این موضوع است. اگرچه مملکت ما مشکلات بسیاری در زمینه رسیدگی به مسائل این‌چنین دارد، اما بهتر می‌بود به قول لاوسون بعد از به اوج رساندن برای گره‌گشایی راه‌حلی هم بیان می‌شد. اگرچه سایه کمرنگ قصه در بحث محتوایی اثر رؤیت می‌شود، اما این موضوع هیچ‌گاه نمی‌تواند به‌تنهایی برگ برنده اثر پیش رو باشد؛ چراکه انتخاب بازیگران توسط کارگردان اثر به‌شدت بد بوده و در کنار آن بیشتر بازیگران نمی‌توانند آنچنان که باید در تشریح این قصه موفق ظاهر شوند. ماهور الوند که در تجربه دومش  از دخترانه مازیار میری پا به دنیای جدی‌تر زنانه تهمینه میلانی گذشته تنها شخصی است که توانسته تا حدودی  شخصیت ملیحه را خلق کند؛ در مقابل میلاد کی‌مرام همان محمدرضا فروتن فیلم قرمز است که عاشقانه سرسام‌آورش به جنون کشیده شده است؛ اما پرسش مهم اینجاست  که تهمینه میلانی چقدر در به تصویر کشیدن رؤیای از پیش‌ساخته ملیحه در ذهنش موفق عمل کرده است، رؤیایی که بارها و بارها در دل کار از آن صحبت می‌شود؟ این رؤیا نه‌تنها تشریح و در دل کار بسط داده نمی‌شود، بلکه با جملات کلیشه‌ای و به‌شدت کلاس درسی مسیر فیلم را از یک قصه جان‌دار به بیراهه می‌برد. این بدین معناست که به‌طرز اغراق‌آوری  سیاه‌نمایی در این فیلم به چشم می‌خورد. به‌عبارت‌دیگر ما باید تناسبی بین وقایع تلخ و وقایع شیرین فیلم نظاره‌گر می‌بودیم تا این تماشاچی باشد که راه درست را از غلط تشخیص می‌دهد. حقیقت زندگی هر فرد پر از لحظات خوش و تلخ است و اتفاقاً تقابل این دو رویداد خود می‌تواند در زمینه به چالش کشیدن موضوع در ذهن مخاطب اثر به‌شدت موفق عمل کند. تهمینه میلانی می‌بایست مخاطب خود را به حقیقت زندگی ملیحه نزدیک می‌کرد؛ چراکه ملیحه از دوگانگی برخوردی از طرف همسرش رنج می‌برد که هیچ‌گاه علنی نمایش داده نمی‌شود و همین عدم‌نمایش سبب مبهم‌بودن کاراکتر میلاد کی‌مرام شده است و این پرسش بزرگ که چرا همه‌چیز این‌طوری شد؟
چرا این میزان تضاد را در وجوه شخصیتی همسر ملیحه شاهد هستیم؟
در بهترین حالت همیشه مخاطب نظاره‌گر واقعه است؛ درحالی‌که فیلم ارزشمند، فیلمی است که مخاطب را در زندگی ملیحه غرق کند. از طرفی خانه همسر ملیحه همچون امارتی منفور شده است که با پیشبرد فیلم رفته‌رفته می‌بایست حقایق آن برملا می‌شد؛ اما در این زمینه هم فیلم‌نامه قدرتمند کار نکرده است و هر آنچه می‌بینیم به‌نوعی تکرار موضوعاتی است که می‌توان در صفحات روزنامه‌ها و مجلات مشاهده کرد. آری. به‌رغم گذر چندین و چند سال از قرمزها و تغییر شکل ریشه‌ای معضل خانواده‌هایی ازاین‌دست ما هیچ‌گاه نمی‌توانیم ارتباط خوب و درستی از باب هم‌ذات‌پنداری با شخصیت اصلی فیلم یعنی ملیحه داشته باشیم و فیلم به‌طور شگفت‌آوری سعی دارد روایتگر همان جنون عاشقانه در سایه نبود فاکتورهای ذکر شده باشد. تماشای این فیلم را به همه هنردوستان به‌دلیل احترام به خانم میلانی توصیه می‌کنم.
 

حبیب‌اله چایچیان، شاعر پیشکسوت، نهم آذرماه در ۹۴سالگی دار فانی را وداع گفت. حبیب‌اله چایچیان (زاده 1302)، متخلص به حسان، شاعر و مرثیه‌سرای اهل‌بیت(ع) بیشتر سروده‌هایش در مدح و مرثیه اهل‌بیت(ع) بود. او به تأثیرپذیری از اندیشه‌های علامه امینی و عسکری بارها اشاره کرد و بارها از سوی علامه امینی و رهبر معظم انقلاب مورد تحسین و تشویق قرار گرفته بود. «امشب شهادت‌نامه عشاق امضا می‌شود» و «آمدم‌ ای شاه پناهم بده» از سروده‌های معروف این شاعر فقید و خوش‌طبع بوده است. دیوان اشعار او در سه جلد به چاپ رسیده است. مراسم تشییع پیکر زنده‌یاد چایچیان دیروز (دهم آذرماه) ساعت هشت صبح از مقابل بیمارستان شهدای تجریش با حضور جمعی از مسئولان و اهالی فرهنگ به‌سمت بهشت‌زهرا(س) برگزار ‌شد.
  زندگی و تحصیلات
حبیب‌اله فرزند محمدحسین در سال 1302 در تبریز زاده شد. شش‌ساله بود که همراه خانواده‌اش به تهران مهاجرت کرد. چایچیان تحصیلات خود را در تهران در مدرسه ایران و آلمان به پایان رساند؛ سپس به استخدام بانک ملی ایران درآمد.
  شعر
نخستین شعری که سرود در پانزده‌سالگی و در رثای پدرش بود: «پدرم رخت از این جهان بربست/‌ کمرم از غم و محن بشکست/ می‌کنم لیک شکر یزدان را/ گر پدر نیست باز مادر هست». چایچیان با تشویق مادرش، به سرودن اشعار در مدح و مرثیه ائمه(ع) پرداخت. وی پس از سفر به کربلا فقط به سرودن مدح‌های آل‌علی(ع) پرداخت و آثار دیگرش را در آتش افکند. اشعارش موردتوجه جامعه مذهبی ایران و پارسی‌زبانان قرار گرفت.
  آثار
گل‌های پرپر، خزان گلریز، باغستان عشق، سایه‌های غم،‌ ای اشک‌ها بریزید (جلد اول دیوان اشعار)، خلوتگاه راز (جلد دوم دیوان اشعار)، چهل حدیث جالب از علی‌بن‌ابی‌طالب(ع) و جلد سوم دیوان اشعار ازجمله آثار اوست. وی کتاب «بَطَلَۀُ کربلا»، اثر «دکتر بنتُ الشّاطی» را با نام «زینب (سلام‌الله‌علیها) بانوی قهرمان کربلا» به فارسی ترجمه کرد. فاطمه‌زهرا ام‌ابیها؛ مجموعه‌ای از مطالب علامه امینی درباره حضرت‌زهرا(س) است که توسط وی گردآوری شد.
  ارتباط با عالمان دینی
به‌گفته خود مرحوم چایچیان، زمانی که علامه امینی در نجف ساکن بوده است، نامه‌هایی به او می‌فرستاده و او را شاعر اهل‌بیت خطاب می‌کرده است. کریم دستمالچی او را به عبدالحسین امینی معرفی کرده است. علامه امینی از کسانی است که چایچیان را مورد تحسین و تشویق قرار داد. وسیله آشنایی وی با علامه امینی، شعری بود که از زبان عباس‌بن‌علی(ع) در شب عاشورا خطاب به امام‌حسین(ع) سروده است. چایچیان نیز اشعاری را درباره الغدیر، علامه امینی و کتابخانه او سروده است: «دوست دارم شمع باشم تا که خود تنها بسوزم/ بر سر بالینت امشب از غم فردا بسوزم/ دوست دارم هاله باشم تا ببوسم روی ماهت/ یا شوم پروانه، از شوق تو بی‌پروا بسوزم/ دوست دارم ماه باشم، تا سحر بیدار باشم/ تا چو مشعل بر سر راهت درین صحرا بسوزم/ دوست دارم سایه باشم تا در آغوشم بخوابی/ چشم دوزم بر جمالت، زان رخ گیرا بسوزم». چایچیان، به تأثیرپذیری خود از اندیشه‌های علامه عسکری نیز اشاره داشت. او بارها در حضور رهبر معظم انقلاب شعر خواند و مورد تشویق ایشان نیز قرار گرفت.
 نمونه‌ای از شعر
امشب شهادت‌نامه عشاق امضا می‌شود/ فردا ز خون عاشقان، این دشت دریا می‌شود/ امشب کنار یکدگر، بنشسته آل‌مصطفی/ فردا پریشان جمعشان، چون قلب زهرا می‌شود
آمدم‌ ای شاه پناهم بده/ خط امانی ز گناهم بده/ ای حرمت ملجأ درماندگان/ دور مران از در و راهم بده
 

ایسنا: مجموعه‌ داستان‌های «روی‌ خط چشم» از پیمان هوشمندزاده راهی بازار شد. مجموعه داستان «روی‌ خط چشم» نوشته پیمان هوشمندزاده در ۱۰۳ صفحه با شمارگان ۱۰۰۰ نسخه و قیمت ۹۰۰۰ تومان در نشر چشمه منتشر شده است. در نوشته پشت جلد کتاب عنوان شده است: پیمان هوشمندزاده در مقام داستان‌نویس تجربه‌هایی خاص و جدی داشته است. او بعد از اقبال گسترده مجموعه داستانِ «ها کردن» در میانه دهه هشتاد، چند کتاب دیگر نیز منتشر کرد که هرکدام به نوعی امتداد مسیری بودند که در «ها کردن» پی‌ریزی کرده بود. جدیدترین مجموعه داستان‌ او، «روی خط چشم»، شامل ده‌ داستان کوتاه است که از منظر ساختاری به‌هم وابستگی دارند اما مستقل از هم خوانده می‌شوند. در داستان‌های این کتاب جهان مرموز طنزآلود هوشمندزاده در رابطه با انسان و اشیا و مهم‌تر از همه در ایجاز زبانی‌اش آشکار می‌شود.

مهر: «ایتالیا ایتالیا» به کارگردانی کاوه صباغ‌زاده در جشنواره چنای هند نمایش داده می‌شود. «ایتالیا ایتالیا» به تهیه‌کنندگی مهدی صباغ‌زاده به بخش سینمای جهانی پانزدهمین جشنواره چنای هند راه یافت. جشنواره چنای هند در تاریخ ۱۴ لغایت ۲۱ دسامبر ۲۰۱۷ (۲۳ تا ۳۰ آذر)، با همکاری بنیاد تقدیر سینمای هند برگزار می‌شود که با نمایش فیلم‌های منتخب سینمای جهان تلاش در ارتقای سطح کیفی سینمای غیرتجاری دارد.
 

ایسنا :حلقه منتقدین نیویورک فیلم «لیدی برد» به کارگردانی «گرتا گرویگ» را به عنوان بهترین فیلم سال 2017 سینمای آمریکا معرفی کردند.  فیلم «لیدی برد» که روایتگر دوران بلوغ یک دانش‌آموز دبیرستانی و رابطه چالش‌برانگیز او با مادرش است، علاوه بر کسب جایزه بهترین فیلم، جایزه بهترین بازیگر نقش اصلی زن را نیز برای «سیرشا رونان» به ارمغان آورد. همچنین «شین بیکر» برای فیلم «پروژه فلوریدا» بهترین کارگردان سال از سوی حلقه منتقدین نیویورک نام گرفت و جایزه بهترین فیلم نامه نیز به «پل توماس اندرسون» برای فیلم «موضوع فانتوم» رسید.

کلی‌بودن تعریف موسیقی تلفیقی باعث‌شده گروه‌های مختلف با فرم‌های متفاوت موسیقی در این قالب گنجانده شوند که این موضوع با نارضایتی بسیاری از گروه‌های تلفیقی همراه است. عنوان «موسیقی تلفیقی» تا چند سال پیش برای موسیقی ایران عنوانی بسیار غریب و ناآشنا بود؛ ولی در سال‌هایی که خیلی‌ها منتظر بودند موسیقی‌های راک یا رپ در کنار دسته‌بندی پاپ و سنتی قرار بگیرند و خود را به‌عنوان ضلع سوم این مثلث معرفی کنند، موسیقی تلفیقی این کار را انجام داد و خیلی سریع به یک فرم فراگیر از موسیقی تبدیل شد. گرچه پیدایش و رونق اجرای گروه‌های تلفیقی در ایران به دهه‌های قبل برمی‌گردد، ولی از اواخر دهه 80 بود که موسیقی تلفیقی مخاطب عام پیدا کرد و با استقبال بیشتری همراه شد. در آن‌ سال‌ها برخی از گروه‌های تلفیقی به‌تدریج به‌اندازه یک خواننده معروف پاپ شنیده شدند و حتی به سالن‌های بزرگ کنسرت در تهران هم راه پیدا کردند. روند موفق موسیقی تلفیقی تا جایی ادامه داشت که در سال 94 یک بخش با عنوان «بخش تلفیقی» به اجراهای جشنواره موسیقی فجر اضافه شد و چند گروه مختلف تلفیقی برای اولین‌بار در این جشنواره روی صحنه رفتند و فضایی را در جشنواره موسیقی فجر به‌وجود آوردند که متفاوت از فضای دوره‌های قبل این جشنواره بود. این اتفاق به دیده و شنیده‌شدن موسیقی تلفیقی کمک کرد و باعث شد گونه‌های مختلفی از تلفیق موسیقی ایران شکل رسمی‌تری به خود بگیرد و خیلی از گروه‌های جدید دیگر هم به پیروی از آن به‌وجود بیایند؛ درنتیجه موسیقی تلفیقی در رده‌بندی‌های مختلف در کنار موسیقی پاپ و موسیقی اصیل ایرانی قرار گرفت تا همین اتفاق لزوم دقت بیشتر و جزئی‌نگری درباره آن را به‌وجود آورد. اولین و مهم‌ترین نکته‌ای که درباره موسیقی تلفیقی موردبحث و بررسی قرارگرفته، عنوان این جنس از موسیقی است که به گروه‌های مختلفی نسبت داده می‌شود. شاید عجیب باشد که اکثریت قریب‌به‌اتفاق گروه‌های فعال در این رده‌بندی، از استفاده از عنوان تلفیقی پرهیز می‌کنند و برای موسیقی خودشان عنوان‌های دیگر درنظر می‌گیرند یا اصلاً عنوانی را برای آن تعریف نمی‌کنند. به‌هرصورت خیلی از گروه‌های موسیقی در ایران از اینکه به‌عنوان یک گروه تلفیقی شناخته می‌شوند، ناراضی هستند و دلایل خودشان را هم برای این عدم‌رضایت دارند. طبیعی است که موسیقی تلفیقی را یک ژانر موسیقی نمی‌توان تعریف کرد؛ بلکه یک جنس یا فرم از موسیقی است که در آن دو ایده و تفکر موسیقایی با هم تلفیق می‌شوند. این ایده‌ها و تفکرها می‌تواند در زمینه خوانندگی باشد یا نوازندگی و خیلی مسائل دیگر. تعریفی که از موسیقی تلفیقی وجود دارد نشانگر این است که موسیقی‌های مختلف و متنوعی در دسته‌بندی تلفیقی قرار می‌گیرند و این احتمال وجود دارد که موسیقی‌های قرارگرفته در دسته‌بندی تلفیقی، نقطه‌اشتراک خیلی زیادی با همدیگر نداشته باشند یا حتی کاملاً از هم جدا و متمایز باشند. با توجه به در کنار هم قرارگرفتن ایده‌ها و تفکرهای ناهمگون در دسته‌بندی موسیقی تلفیقی، نارضایتی از تقسیم‌بندی‌های ژانری درباره گروه‌های تلفیقی بیراه نیست و می‌شود این حق را برای بیشتر گروه‌های موسیقی تلفیقی قائل شد که از قرارگرفتن در این دسته‌بندی‌ها دل‌ خوشی نداشته باشند؛ برای نمونه، قرارگرفتن یک گروه که موسیقی راک را تا حدودی ایرانیزه کرده در کنار یک گروه دیگر که روی موسیقی الکترونیک آواز ایرانی می‌خواند، نامتعارف و نامناسب به‌نظر می‌رسد و لزوم تعریف‌کردن عناوینی جدید برای چنین موسیقی‌هایی را بیش‌ازپیش مطرح می‌کند. بیشتر گروه‌هایی که این روزها در قالب موسیقی تلفیقی روی صحنه می‌روند، اذعان می‌دارند که موسیقی‌شان تلفیقی نیست یا اگر تلفیقی هم در آن اتفاق می‌افتد، موسیقی‌شان نباید با موسیقی بقیه گروه‌های تلفیقی در یک قالب گنجانده شود و مقایسه‌ای در این‌باره صورت بگیرد. واضح است که تلفیقی که در موسیقی گروه «چارتار» اتفاق می‌افتد با تلفیقی که گروه «داماهی» به‌وجود آورده، تفاوت بسیاری دارد؛ بنابراین چطور می‌شود این گروه‌ها را در قالب یک دسته‌بندی قرار داد و مقایسه کرد؟ حتی در این بین گروه‌هایی نظیر «بمرانی» وجود دارند که موسیقی خود را تلفیقی نمی‌دانند و اعضای آن تأکید دارند که جنس موسیقی‌شان پاپ و جاز است. می‌توان با ایجاد یک سری گفت‌وگو و هم‌فکری میان فعالان این حوزه، به تعاریف جدیدی از ژانرها و شیوه‌های اجرای موسیقی گروه‌های مختلف رسید تا حداقل آن‌ها را از یکدیگر تفکیک کرد. عنوان موسیقی تلفیقی ممکن است ذهن عده‌ای را به‌سمت تلفیق آواز ایرانی با موسیقی الکترونیک ببرد یا عده‌ای دیگر را متوجه تلفیق موسیقی بومی ایران با موسیقی روز جهانی کند؛ به‌همین‌خاطر اگر تعاریف بهتری درباره انواع موسیقی تلفیقی صورت بگیرد، تکلیف گروه‌های موسیقی مشخص می‌شود و مخاطبان هم بهتر می‌توانند این موسیقی‌ها را تجسم کنند و به بحث و بررسی آن‌ها بپردازند؛ بنابراین لازم است ژانرهای مختلفی که در جریان موسیقی تلفیقی قرار گرفته‌اند به تعریف جداگانه خود برسند که این کار تنها از دست خود فعالان این حوزه برمی‌آید.

مهر: نخستین جشنواره ملی پویانمایی تلویزیونی ایران به همت معاونت امور استان‌های رسانه ملی برگزار می‌شود. نخستین جشنواره ملی پویانمایی تلویزیونی ایران با رویکرد رسانه‌ای و تلویزیونی در دو بخش رقابتی و غیررقابتی برگزار می‌شود. فراخوان و شرایط این جشنواره را در سایت معاونت استان‌های صداوسیما می‌توانید مشاهده کنید.
 

ایسنا:  الیکا عبدالرزاقی به‌تازگی به سریال «هیئت‌مدیره» به کارگردانی مازیار میری پیوسته است. سریال «هیئت‌مدیره» به کارگردانی مازیار میری و تهیه‌کنندگی مهران رسام این روزها در غرب تهران در حال تصویربرداری است و برای شبکه پنج سیما ساخته می‌شود؛ همچنین تاکنون احسان کرمی، حدیث میرامینی، امیررضا دلاوری و رابعه مدنی جلوی دوربین این سریال رفته‌اند.
 

تی نیوز: دومین قسمت از مجموعه «آشوب» وارد شبکه نمایش خانگی می‌شود. قسمت دوم سریال «آشوب» به کارگردانی کاظم راست‌گفتار توسط شرکت تصویر دنیای هنر در شبکه نمایش خانگی توزیع می‌شود. سریال «آشوب» پربازیگرترین سریال سال است که به کارگردانی کاظم راست‌گفتار در پنج قسمت توزیع می‌شود.