از چند سال قبل موج جدید مربیهای جوان استقلالی شکل گرفته و گزینهها و آلترناتیوهای نیمکت آبی را به شکل چشمگیری افزایش داده است؛ دیگر تعداد کسانی که میتوانند و ممکن است سرمربی بعدی استقلال باشند به یک، دو و حتی سه و چهار گزینه محدود نمیشود.
در سالهای گذشته نیمکت استقلال یک سیکل بسته و تکراری بین نفراتی چون امیر قلعهنویی، صمد مرفاوی و پرویز مظلومی بود. از لیگ اول تا پانزدهم بیش از همه این نفرات بودند که روی نیمکت آبی دیده میشدند. از بین بزرگان استقلال در دهه 60 و 70 نفراتی چون شاهرخ و شاهین بیانی، رضا احدی، صادق ورمزیار، مهدی فنونیزاده، عباس سرخاب، عبدالعلی چنگیز، مجید نامجومطلق، رضا حسنزاده و جواد زرینچه هرگز روی نیمکت سرمربیگری استقلال و هیچ تیم لیگ برتری قرار نگرفتند که هرکدام دلیل وعلت خاص خودش را داشت. از آن نسل طلایی همانطورکه اشاره شد فقط قلعهنویی و مرفاوی در عرصه مربیگری لیگ برتر فعال بودند و بقیه حداکثر دستیار اول بودند یا در لیگ یک و دو و فوتبال پایه شدند. غیر از یکی دونفر ازجمله زرینچه که همین تازگیها گلایههای همیشگیاش درباره ندیده شدن در چرخه مربیگری را تکرار کرد و نامجومطلق، بقیه انگار اصلاً دنبال سرمربیگری در لیگ برترهم نبودند. اما ماجرای نسل بعدی استقلالیها متفاوت است. اغلب آنها پا به عرصه مربیگری گذاشتند و فقط چند نفر انگشتشمار مثل وحید طالبلو و امیرحسین صادقی هستند که تاکنون تمایلی برای مربیگری از خودشان نشان ندادهاند. از چند سال قبل موج جدید مربیهای جوان استقلالی شکل گرفته و گزینهها و آلترناتیوهای نیمکت آبی را به شکل چشمگیری افزایش داده است. دیگر تعداد کسانی که میتوانند و ممکن است سرمربی بعدی استقلال باشند به یک، دو و حتی سه و چهار گزینه محدود نمیشود. امروز به شکل بالقوه دستکم 10 گزینه احتمالی برای نیمکت آبی در سالهای آینده وجود دارد.
داریوش یزدانی، محمد تقوی، مهدی پاشازاده، محمود فکری، سهراب بختیاریزاده، علیرضا منصوریان، فرهاد مجیدی، جواد نکونام، پیروز قربانی و رضا عنایتی که باید نفراتی چون خسرو حیدری مجتبی جباری، آندرانیک تیموریان که دورههای مربیگری را پشت سر میگذارند و همچنین مهدی رحمتی که سالهای آخر فوتبالش را پشت سر میگذارد برای وارد شدن به این عرصه ابراز تمایل کردهاند را هم اضافه کرد. این موج نوی مربیان جوان استقلالی که چندسالی است به راه افتاده و همان طور که اشاره شد تا چندسال دیگر هم ادامه خواهد داشت، هم میتواند خوب و امیدوار کننده باشد و هم یک نکته منفی است و جای نگرانی دارد. از این جمع ده نفره امروز مجیدی (استقلال)، نکونام (فولاد) فکری (نساجی)، پاشازاده (شاهین بوشهر) بختیاری زاده (پدیده شهرخودرو) در لیگ برتر سرمربیگری میکنند. منصوریان که دو فصل سرمربی استقلال بود و علاوه برآن در نفت تهران و پاس همدان و ذوبآهن لیگ برتری هم سرمربیگری کرده و محمد تقوی که سابقه سرمربیگری تراکتور تبریز را در کارنامه دارد. قربانی هم به تازگی سرمربیگری تیم لیگ برتری گلگهر را رد کرد. عنایتی هم در تیم دسته اولی هوادار و یزدانی هم در فوتبال آمریکا مربیگری میکنند. تمام این نفرات کاریزما و شخصیت سرمربیگری در استقلال را هم دارا هستند و تمام آنها در سالهای گذشته سابقه گزینه سرمربیگری استقلال یا دستیار اول بودن برای مربیان خارجی یعنی
«وینفرد شفر» و «آندره آ استراماچونی» را داشتند که این موضوع نشان میدهد نام آنها از چشم مدیران استقلال و تصمیمگیرندگان اصلی پنهان نمانده است. حالا امیر قلعهنویی و پرویز مظلومی هم که آلترناتیوهای سنتی نیمکت استقلال به شمار میروند هم بماند!
وجود این همه گزینه و مدعی برای سالهای دور یا نزدیک نیمکت استقلال دست مدیران را باز میگذارد تا با توجه به برنامه و طرحهای کوتاه و بلندمدتی که دارند، بهترین و مناسبترین گزینه را انتخاب کنند و این یک امتیاز و حسن بزرگ محسوب میشود تا مانند لیگ هفتم وقتی به دنبال جانشینی برای سرمربی تیم هستند، مجبور نشوند مربی را خارج از مجموعه استقلال بیاورند که شناخت چندانی از فضا و اتمسفر تیم ندارد و به نوعی در بین پیشکسوتان و هواداران غیرخودی محسوب میشود.