وزیر صنعت، معدن و تجارت گفت: برای تأمین زیر ساخت‌های صنعت فولاد کشور به ۱۹ میلیارد یورو منابع نیاز داریم که بخش عمده‌ای از آن برای توسعه ریل و برق است. محمد شریعتمداری در نشست شورای سیاست‌گذاری هشتمین همایش چشم انداز صنعت فولاد و معدن با اشاره به رشد ۱۱ درصدی تولید فولاد خام کشور نسبت به سال ۲۰۱۵، افزود: در این حوزه قدم‌هایی خوبی برداشتیم و توانستیم سهم خود را در فولاد جهان به ۱.۱ فولاد برسانیم که این مهم، نشانگر تلاش و جدیت در فعالیت‌های فولادی کشور است؛ اما همچنان برای رسیدن به توازن در زنجیره فولاد، باید کار بیشتری انجام شود. وی تأمین زیر ساخت‌های صنعت فولاد کشور را موضوع روز این صنعت دانست.

نشست تخصصی توسعه صادرات محصولات لوله و پروفیل با حضور معاون صادراتی وزیر و ریاست کل سازمان توسعه تجارت ایران و نمایندگان بخش‌های خصوصی و تولیدکنندگان برگزار شد. در این جلسه پس از طرح مشکلات، حاضرین به بررسی راهکارهای رفع موانع صدور و توسعه صادرات محصولات لوله و پروفیل پرداختند که از اهم موارد مطرح شده می‌توان به استرداد مالیات بر ارزش افزوده، کاهش تعرفه واردات ورق فولادی، قیمت مواد اولیه فولادی، مشکلات استاندارد و مشکلات عرضه در بورس کالا اشاره کرد. همچنین مقرر شد صادرکنندگان در راستای توسعه صادرات محصولات لوله و پروفیل از مزیت‌های صادراتی و مزیت‌های ورود موقت و تشریفات گمرکی سازماندهی شده بهره ببرند.

نماینده مردم دامغان در مجلس گفت: صندوق بازنشستگی صنعت فولاد در راستای رفع مشکلات بازنشستگان با سازمان تأمین اجتماعی ادغام می‌شود. ابوالفضل حسن بیگی ضمن بیان اینکه با تلاش کارکنان بازنشسته ذوب‌آهن، سال گذشته و حضور آنان در مجلس و با موافقت رئیس مجلس مقرر شد سازمان بازنشستگی فولاد کشور در سازمان تأمین اجتماعی ادغام و حقوق مزایای صندوق بازنشستگی صنعت فولاد از طریق سازمان تأمین اجتماعی پرداخت شود، تأکید کرد: به دلیل عدم همکاری صندوق بازنشستگی صنعت فولاد این مصوبه  اجرایی نشد ولی با پیگیری نمایندگان استان‌های سمنان، مازندران، گلستان، اصفهان و کرمان مقرر شد سال ۹۷ این ادغام صورت پذیرد.
 

فولاد نیوز: صنعت فولاد کشور برای تامین مواد اولیه مورد نیاز، به واردات وابسته است و به همین دلیل نوسانات نرخ ارز، این بخش را به‌شدت دچار مشکل می‌کند. افزایش نرخ ارز موجب می‌شود که فضای روشنی را نتوانیم برای تولید فولاد متصور شویم. در این شرایط نوسان نرخ ارز در نیمه نخست امسال از اتفاقات بدی بود که در اقتصاد کشور رخ داد، ازاین رو فولادسازان نیز به ویژه بخش خصوصی به علت عدم دریافت تسهیلات متناسب با نیازشان از سوی دولت، با مشکلات زیادی مواجه شدند؛ زیرا تامین مواد اولیه وارداتی با دلار گران و تبدیل آن به محصول نهایی و در نهایت عرضه به زیر نرخ منطقی برای هیچ شرکت فولادی از توجیه اقتصادی برخوردار نیست. این نوسان موجب رکود بر بازار فولاد
 می‌شود.
افزایش نرخ دلار، تولید کنندگان را محتاط کرد
نوسان نرخ ارز و نبود یک نرخ واحد برای دلار، سبب مشکلاتی برای تولیدکنندگان شده است؛ البته از چند ماه گذشته نیز با روند افزایشی نرخ دلار روبه‌رو بودیم که سبب محتاط شدن تولیدکنندگان این حوزه شده است؛ تولیدکنندگانی که با احتیاط مواد اولیه را خریداری می‌کنند و جرأت گرفتن تسهیلات بلندمدت ارز را به خود نمی‌دهند؛ همچنین تولیدکنندگانی که در این صنعت مشغول به کار هستند، متاثر از این بازار واکنش‌های مختلفی از خود نشان می‌دهند.
چشم‌پوشی از تسهیلات ارزی
با توجه به افزایش نرخ ارز در چند ماه گذشته و چشم‌انداز افزایشی آن، تولیدکنندگان صنایع فولادی به‌ویژه در صنایع پایین‌دست، ترجیح می‌دهند از دریافت تسهیلات ارزی چشم‌پوشی کنند. موضوع نوسان بهای ارز سبب شده که گرفتن تسهیلات ارزی با خطرپذیری بالایی همراه باشد. با توجه به نوسان نرخ ارز هیچ تولیدکننده‌ای، جرأت گرفتن تسهیلات ارزی بلندمدت را ندارد؛ چراکه ممکن است در چند ماه آینده با افزایش زیاد رشد بهای ارز روبه‌رو شود که قادر به بازپرداخت این تسهیلات نباشد. با توجه به این موضوع، واحدهای تولیدی در صورتی خواهان تسهیلات ریالی هستند که خیلی سریع قادر باشند این تسهیلات را وارد عرصه تولید کنند، بنابراین برای خرید موادی که قرار است در انبار نگهداری شوند، این تسهیلات مقرون به‌صرفه نیست، برای نمونه اگر قرار باشد ماده‌ای را خریداری کرده و تا ۶ ماه در انبار نگه دارید، تسهیلاتی مقرون به‌صرفه خواهد بود که خیلی سریع بتوان آن را به کالا تبدیل و وارد بازار کرد.
ثبات، مهم‌تر از چند نرخی بودن است
چند نرخی بودن ارز، سبب بی‌ثباتی در این بازار شده است، در زمینه چند نرخی بودن ارز نیز باید عنوان کرد که ثبات مهم‌تر از چند نرخی بودن است. اگر اطلاع داشته باشیم که هم‌اکنون نرخ ارز با ۶ ماه دیگر تفاوت چندانی ندارد، بهتر قادر به برنامه‌ریزی برای تولید خواهیم بود، حتی اگر در ۲ نرخی بودن، یک نرخ ارزان‌تر باشد و تولیدکننده‌ای از آن بهره‌مند باشد؛ اما در کل با تک نرخی بودن ارز بهتر می‌توان برنامه‌ریزی کرد؛ البته ثبات نرخ ارز، این روزها مسئله مهمی به‌شمار می‌رود. بهای نرخ ارز را دستوری پایین نگه داشته‌اند؛ اما تا پایان سال این نرخ تمایل به افزایش دارد که سبب نامشخص بودن بهای ارز برای تولیدکنندگان شده و آن‌ها را با مشکل و ابهام روبه‌رو کرده؛ چراکه تولیدکنندگان با توجه به مشخص نبودن نرخ ارز با احتیاط مواد اولیه را خریده و بااحتیاط وام می‌گیرند؛ البته از آنجایی که ارز در حال گران شدن است، سعی می‌کنند مواد اولیه را دپو کنند که البته این دپو کردن با هزینه ۱۵ تا ۱۸ درصد بهره بانکی تمام می‌شود چون زمانی که مواد یا محصولاتی را دپو می‌کنید؛ یعنی مازاد بر مصرفتان خرید می‌کنید و ۲۰ درصد روی نرخ مواد اولیه تاثیرگذار و در نهایت روی نرخ تمام شده موثر خواهد بود.
احتمال افزایش نرخ ارز
احتمال افزایش نرخ ارز، ترسی بین تولیدکنندگان ایجاد کرده است؛ البته گردش مواد در فرآیند تولید شرکت‌های فولادی کوتاه‌مدت است. به عبارت دیگر از زمانی که مواد می‌خرند و تا زمانی که تولید می‌کنند، چندان طول نخواهد کشید؛ بنابراین همواره با دپوی ثابتی روبه‌رو هستند؛ اما شرکت‌هایی که قطعه تولید می‌کنند، مجبور هستند مواد اولیه‌شان را در انبار بین ۵ تا ۶ ماه نگهداری کنند؛ بنابراین زمانی که با دورنمای گران شدن نرخ ارز روبه‌رو هستند، سعی می‌کنند مواد اولیه را به مدت یک تا ۲ سال دپو کنند؛ البته باید در نظر گرفت که این دپو کردن با بهره‌های بانکی انجام می‌شود که در نهایت سبب افزایش نرخ تمام‌شده خواهد شد.
جنبه روانی افزایش نرخ ارز
نوسان نرخ بازار فولاد در چند ماه گذشته نشان داد نرخ‌های داخلی بازار فولاد برپایه نرخ‌های جهانی است. به عبارت دیگر نرخ‌های محصولات فولادی با محوریت صادرات و بر پایه نرخ ارز تعیین می‌شود؛ البته نرخ تعرفه را نیز باید در نظر گرفت؛ اما در کل در تعیین نرخ محصولات فولادی، نرخ ارز یک عامل مهم به‌شمار می‌رود؛ البته نرخ ارز به تمامی تعیین‌کننده نیست و درحقیقت در تقابل با عرضه و تقاضا خودش را نشان می‌دهد و علاوه بر این‌ها باید نرخ تمام‌شده محصول را نیز در نظر گرفت. با توجه به این شرایط که بهای ارز در حال گران‌شدن است، طبیعی است که انتظار داشته باشیم نرخ فولاد نیز افزایش پیدا کند؛ البته باید جنبه روانی افزایش ارز را نیز در نظر گرفت؛ زیرا زمانی که دلار گران می‌شود، تقاضای بازار بر پایه سفته‌بازی نیز تقویت می‌شود که بیشتر ناشی از جنبه روانی این موضوع است.

مهر :بر اساس مصوبه هیئت دولت، کارفرمایان کارگاه‌های تولیدی در صورت جذب فارغ التحصیلان دارای مدرک لیسانس و بالاتر، تا ۲ سال از پرداخت حق بیمه سهم کارفرما معاف می‌شوند.این گروه از کارفرمایان در صورتی مشمول معافیت از پرداخت حق می‌شوند که لیست بیمه ارسالی آن‌ها به سازمان تامین اجتماعی بعداز استخدام نیروی کار جدید نسبت به قبل از استخدام فارغ‌التحصیلان دانشگاهی افزایش یافته باشد.بر اساس این خبر نرخ بیکاری جمعیت فارغ التحصیل یا در حال تحصیل دوره‌های عالی کشور در سال ۹۵ به ۲۰ درصد رسید که نسبت به سال ۱۳۹۴ معادل ۱.۵ درصد رشد داشته است.

تی نیوز : مدیر اداره نظام‌های پرداخت بانک مرکزی از انجام مذاکرات حقوقی ایران و روسیه برای اتصال کارت‌های بانکی خبر داد.داوود محمد بیگی افزود: ایران در حوزه کارت های اعتباری بین المللی هم اکنون جدی ترین ارتباط را با روسیه دارد و خوشبختانه در بحث تکنیکال کارهای خوبی انجام شده است.وی با بیان اینکه تست‌ها در این حوزه در حال انجام است، اظهارداشت: البته در یکی دو ماه اخیر مقداری از سرعت، تست‌ها به دلیل مباحث حقوقی کاسته شده؛ البته هر ارتباطی بخواهد انجام شود ، باید قراردادی بین دو کشور و بانک های مرکزی منعقد شود.‌

تسنیم:عباس گودرزی عضو کمیسیون اجتماعی مجلس شورای اسلامی گفت: در نخستین جلسه بررسی بندهای مربوط به کمیسیون اجتماعی از بودجه 97 پیشنهادات متعددی بررسی شد و یکی از بندهایی که مورد تصویب قرار گرفت افزایش تسهیلات ازدواج جوانان از 10 به 15 میلیون تومان بود.وی افزود: این مصوبه قطعا در کمیسیون تلفیق نیز به تصویب نهایی خواهد رسید و در صحن مجلس نیز مخالفی نخواهد داشت.وی با اشاره به ارائه چند پیشنهاد به کمیسیون اجتماعی برای بررسی بیان کرد: تحقق همسان‌سازی حقوق بازنشستگان تأمین اجتماعی قبلی، فعلی و کارکنان ازجمله این پیشنهادات بود .
 

اکثرا با پارسیان آبرو داری می‌کنند
 نسل به نسل زرگر بوده‌اند و به قول معروف سرد و گرم بازارطلا را فراوان چشیده‌اند. او که حالا صرفا درخرید و فروش سکه فعالیت دارد، می‌گوید: گرانی، آداب و رسوم و سبک برگزاری مراسم،‌ مردم را صددرصد تحت تاثیر قرار داده است. کسی که تا 5 سال پیش می‌توانست نیم سکه هدیه بدهد، الان دیگر نمی‌تواند ربع سکه هم بخرد. الان یک سکه تمام حدود 1 میلیون و چهارصد تومان است و ربع سکه حدود 400 تومان می‌شود، خب یک خانواده متوسط هم به ندرت قدرت تهیه چنین هدیه‌هایی را دارند. بنده که خودم سکه فروش هستم، واقعا سخت است که یک سکه 400 هزارتومانی را هدیه بدهیم. اکثرا به خرید سکه‌های پارسیان و شمش‌های کادویی جدید رو آورده و درحقیقت آبرو داری می‌کنند؛ زیرا قیمتشان پایین است. (از 20 هزارتومان تا نهایتا 200 هزارتومان). اینجا که از معروف‌ترین و شلوغ‌ترین زرگری‌هاست، مواقعی بوده که هنوز درب مغازه باز نشده، 10 نفر پشت درب ایستاده بودند که یا طلا بخرند یا سکه، الان دیگر تا 11 ظهر هیچ خبری از مشتری نیست. در روزهای عادی سال کلا شاید 12 ظهر 5 مشتری هم دربازار نباشد و درمناسبت‌ها نیز اوضاع بهتر می‌شود که آن هم اکثرا برای تماشا می‌آیند و درحقیقت به دیدن طلای مورد علاقه‌شان از پشت ویترین بسنده می‌کنند.
طلا مختص وضع خوب‌ها شده
دیگری نیز از کاسبان این حرفه است، دریک مقایسه آماری از میزان خرید طلا و جواهرات نسبت به سال‌های دور تراینگونه توضیح می‌دهد: فروشمان مانند سال 87 نیست. بعد از این سال دیگر اقتصاد فروپاشید. تورم و تحریم روز به روز بالا رفت. آن موقع خرید و فروش زیاد بود و بعد از آن دیگر اقتصاد جان نگرفت. مردمی هم که ناچارا خریدی داشته باشند بیشتر سبک‌های ظریف را انتخاب می‌کنند. آن‌هایی نیز که وضعشان خوب است و از توان مالی برخوردارند، درمیزان و کیفیت خریدشان تغییری حاصل نشده و مشکلی ندارند. برای خرید عقد و عروسی، کسی که وضع مالیش معمولی است، نهایتا سرویس 7 تومانی خریداری می‌کند. طبقه ضعیف نیز حدود 4 تومانی خرید می‌کنند و بعضی هم به خرید یک جفت حلقه سبک اکتفا می‌کنند. جالب است قبلا غیر از عروس و دامادها که خرید می‌کردند، برای اطرافیان هم سرخریدی انجام می‌شد، همراهان خودشان برای خودشان طلای جدید می‌خریدند یا تعوض می‌کردند، حالا دیگر اصلا اینگونه نیست. از طرفی دیگر به آن صورت سبک طلای جدیدی هم دربازار نیست؛ چون انجام همه مراحل هزینه بردار است.
نقره و بدلیجات جای طلا را گرفته است
فروشنده دیگر اما از بازنشستگان فرهنگی است و حدود 15 سال است وارد این حرفه شده، وی نیز دراین باره به طور مبسوط بیان می‌کند: درایران صنعت طلا و جواهر یک صنعت خودجوش است؛ یعنی اگر به حدود 100 سال قبل برگردیم، با یک سری کارگاه‌های دستی فعالیت‌ها شروع شده بود و به تدریج که شرایط کشور مدرن‌تر شد، این صنعت هم آرام آرام رشد یافت و به صورت کاملا خودجوش درآمد. دراین فاصله زمانی سطح سرمایه درگردش صنعت طلا فوق العاده درایران زیاد شد. بخش عمده‌ای از آن نزد مصرف کننده‌ها بود که عموما خانم‌ها بودند. بخشی درکارگاه های تولید و قسمتی در فروشگاه‌ها. این صنعت باعث شده بود یک سری افراد از همه طبقات تحصیلی نیز به این حرفه رو بیاورند. دراینجا تشبیهی بین میزان حجم طلای ذخیره شده ایران (به صورت درگردش)، با آب‌های زیرزمینی وجود دارد. درکشور یک سرمایه ملی که بتواند پشتوانه پول ملی باشد، ایجاد شده بود...حالا مالیات برارزش افزوده 9 درصد و تورم باعث شد تا به تدریج این حجم از طلای ذخیره شده کم شود. دولت می‌تواند با کمک به این صنعت بدون اینکه نیاز به تزریق پول باشد فقط رونق کسب و کار ایجاد کنند. اگر این موارد را برطرف کنیم مجددا چرخ صنعت طلا به حرکت می افتد.
 مالیات برارزش افزوده زمینه اصلی عدم خرید مردم است. طلا فروختن مفهومش این است که ذخیره طلای کشور درحال کاهش است و بازگشتی هم ندارد، درست مانند آب‌های زیرزمینی که از دست می‌رود و بازگشتی ندارد، مثل نفت و گاز...ما می‌توانیم به راحتی دربازارهای دنیا طلا و جواهرمان را صادر کنیم، استعدادهایمان را درکشور به کار بگیریم و به تدریج برای قدرت و پشتوانه مالی حجم طلای درگردش ایجاد کنیم.
دریک آسیب شناسی متوجه می‌شویم که تمام گناه را نمی‌شود به گردن رکود گذاشت. باید عواملی راکه حالت چوب لای چرخ هستند، بررسی و حذف کنیم که یکی از چوب‌ها همین ارزش افزوده و اداره دارایی است. رئیس طلا و جواهرات کشور به دفعات تکرار کرده" روزانه دو تا سه فروشگاه در تهران تعطیل می‌شود" حالا سوال اصلی این است: آیا بهتر نیست که این فروشگاه‌ها باز باشند و مالیات ارزش افزوده را از روی اجرت و با درصد پایین‌تر بگیرند و مالیاتی به دولت بدهند؟ این فروشگاه‌ها که تعطیل می‌شوند نه مالیات عملکردی دیگر وجود دارد که به اداره دارایی بپردازند و نه مالیات ارزش افزوده که به دارایی بدهند. درنتیجه اداره دارایی با این کار کم کم به خودش و دولت ضربه می زند. مفهوم هرفروشگاهی که تعطیل می‌شود این است که بخشی از مالیاتی که قرار بوده پرداخت شود، دیگر پرداخت نمی‌شود.
انتظار کسبه این بود که بعد از ماه‌های محرم و صفر یک رونق بازار داشته باشند، به‌عکس هیچ فروشی انجام نمی‌شود. حتی افرادی که به اجبار باید خرید عروسی انجام دهند دیگر برای خرید سرویس و حلقه مراجعه نمی‌کنند و بعضا ترجیح می‌دهند از بدلیجات و نقره استفاده کنند. این مفهومش این نیست که تجملات درمردم کمتر و کنار گذاشته شده، مفهومش این است که بسیاری از مشاغل از بین رفته است. اینکه خیلی از افراد شاغل در این حرفه بودند بیکار شدند، ورشکست شدند، مغازه‌های خیلی از این افراد را بستند و عوارض جانبی که ایجاد می‌کند، آسیب‌های اجتماعی است. هروقت به تعلیم و تربیت اهمیت ندادیم، چوب لای چرخ صنعت کردیم بعدا باید به جایش زندان و شعبات مختلف قضائی ایجاد کنیم.