ایسنا: آمریکا اعلام کرد: دو مقام شناخته شده کره‌شمالی را که از عوامل اصلی برنامه موشکی این کشور محسوب می‌شوند، تحریم کرده است.این اقدام در حالی از سوی آمریکا صورت گرفت که روسیه پیشنهاد میانجی‌گری در قبال بحران کره‌شمالی به‌منظور کاستن از تنش میان «واشنگتن» و «پیونگ‌یانگ» را داده است.«استیون منوچی» وزیر خزانه‌داری آمریکا روز سه‌شنبه در بیانیه‌ای اعلام کرد: وزارت خزانه‌داری آمریکا در راستای اعمال فشار حداکثری برای منزوی‌ساختن کره‌شمالی و خلع سلاح هسته‌ای کامل شبه جزیره کره، رهبران برنامه موشک بالستیک کره‌شمالی را هدف تحریم‌هایش قرار داده است.
 

فارس: به نوشته خبرگزاری «تاس» وزارت دفاع روسیه در این زمینه اعلام کرد: «تیم موشکی راهبردی روسیه 26 دسامبر 2017 یک فروند موشک بین‌قاره‌ای بالستیک «آر اس-12 ام توپول» را از پایگاه پرتاب موشک کاپوستین یار در منطقه آستاراخان شلیک کرد. این پرتاب به هدف آزمایش جنبه رزمی موشک‌های بالستیک بین‌قاره‌ای صورت پذیرفته است. در جریان این آزمایش کارشناسان، داده‌های آزمایشی را به دست آورده‌اند که به‌منظور ایجاد ابزار مؤثر برای غلبه بر دفاع موشکی ضدبالستیک و تجهیز موشک‌های بالستیک روسیه به آنان مورد استفاده قرار می‌گیرد.»
 

انتخاب: براساس گزارش یک رسانه عربستانی، ۲۳ مقام و شاهزاده بازداشت شده در این کشور بعد از پذیرشِ بازگرداندن مبلغ پیشنهادی دولت به خزانه این کشور، آزاد شده‌اند.درعین‌حال گزارش شده که انتظار می‌رود تعداد بیشتری از این بازداشتی‌ها در راستای وعده دولت عربستان برای پایان دادن به بزرگ‌ترین پرونده فساد مالی در این کشور به‌زودی آزاد شوند.دولت عربستان اوایل ماه‌جاری میلادی به‌طوررسمی اعلام کرد ۱۵۹ تن از افراد سرشناس از جمله چندین وزیر و شاهزاده بانفوذ به اتهام فساد در این کشور بازداشت شده‌اند؛ اما به تدریج بیشتر آنان با آزادی مشروط در ازای یک توافق مالی و بازگرداندن مبالغی هنگفت به خزانه دولت، موافقت کرده‌اند.
 

موانع ایران در برابر سلطه‌گرایی غرب
تلاش ایالات‌متحده برای برقراری هژمونی جهانی‌اش روی محاصره، درگیری، تضعیف و اگر ممکن باشد سرنگونی نظم اجتماعی، اقتصادی و سیاسی ایران متمرکز شده است؛ چراکه ایران را مانعی در برابر امنیت منافعش در خاورمیانه و شمال آفریقا می‌بیند. از زمان فروپاشی عثمانی، انگلستان دنباله‌رو آمریکا در سیاست‌های منطقه‌ای بود؛ چه این سیاست‌ها شامل جنگ و درگیری در این منطقه باشد یا آزادگذاشتن کشورها. اتحاد آنگلو ـ آمریکایی در کشورهای پادشاهی خلیج‌فارس دخالت کرده یا درباره اسرائیل مستقیم یا غیرمستقیم مداخله‌های نظامی انجام می‌دهد و با هماهنگی و تقسیم کار در کشورهای منطقه نفوذ دارد. در طول قرن بیست و 21 کشورهایی مانند یمن، لیبی، عراق، سوریه، مصر، لبنان و الجزایر شاهد این قضیه بوده‌ایم.
ایران بالاتر از همه کشورهای منطقه جایگاه ویژه‌ای در میان کشورهای غربی دارد. جمعیت زیاد، موقعیت جغرافیایی، اقتصاد و نیروی نظامی این کشور فضا و زمان لازم برای رشد قدرت و گسترش نفوذ این کشور در منطقه و جهان را ایجاد کرده است تا ایران تبدیل به مشکلی برای غربی‌ها در جهت غلبه بر منطقه و ایجاد تسلط در همه ابعاد شود. ایران با 80 میلیون نفر جمعیت و تولید ناخالص داخلی 400 میلیارددلاری و ارتشی بیش از نیم‌میلیون نفر قابل‌مقایسه با کشورهایی مانند عراق، افغانستان، سوریه و لیبی نیست. با ظهور قدرت‌های جدید، تغییر موضع تهران و مقابله با سیاست‌های ایالات‌متحده دیگر پیروزی ایالات‌متحده در رویارویی نظامی با ایران مسلم نیست و درست به مانند آنچه در آسیا و اقیانوسیه اتفاق افتاده توان عملیاتی آمریکا در منطقه کاهش یافته است.
طرح آمریکا برای به‌حداقل‌رساندن نفوذ ایران در خاورمیانه
آنچه سیاست‌گذاران بروکینگر عنوان می‌کنند بخشی از طرح بزرگ آمریکا برای به حداقل رساندن نفوذ ایران در خاورمیانه است. در عراق، گسترش حضور نظامی ایالات‌متحده به بهانه کمک به بازسازی کشور انجام می‌شود. این همان بهانه‌ای است که در افغانستان به کار رفت و از سال 2001 تاکنون ادامه دارد. اما ایالات‌متحده قادر نیست عراق قوی‌تر و باثبات‌تری را بسازد و حتی چنین قصدی را نیز ندارد. آنان از ادامه حضور خود در عراق این قصد را دارند که از نفوذ ایران در بغداد جلوگیری کنند و حتی در این راه از گروه‌های شبه‌نظامی مانند داعش، القاعده و همچنین کردها در شمال این کشور استفاده می‌کنند. با حضور ایالات‌متحده در عراق بزرگراهی برای خشونت‌های فرقه‌ای در عراق ایجاد خواهد شد. عراق باثبات‌تر با توجه به اینکه اکثریت شیعه در این کشور قدرت را به‌دست خواهند گرفت، روابط این کشور با همسایه‌اش ایران را گسترده‌تر و قوی‌تر خواهد کرد. به همین دلیل است که واشنگتن قصد دارد برنامه‌های حضورش در این کشور را پیش ببرد.
در سوریه، ایالات‌متحده قصد دارد با مصادره خاک این کشور وضعیت آینده اداره کشور را مشخص کند. برنامه‌ای که از سال 2011 و با تلاش برای تغییر حکومت سوریه ادامه دارد. درواقع ایالات‌متحده به‌دنبال این است که جنگ نیابتی‌اش علیه دمشق ادامه پیدا کند. مشخص است که ایالات‌متحده بودجه آموزشی و ابزار موردنیاز القاعده و بسیاری از متحدانش را فراهم می‌کرد. آنچه ایالات‌متحده در سوریه به‌دنبال آن است مبارزه با داعش یا القاعده نیست؛ بلکه استفاده از حضور این دو گروه برای جلوگیری از تداوم دولت فعلی، جلوگیری از بازگشتن نظم به کشور و حفظ تمامیت ارضی و بازسازی اقتصادی است. هر دو این سازمان‌ها درواقع منافع ایالات‌متحده در سوریه را حفظ کرده و تلاش دارند با دسترسی به دمشق قلمرویی برای ایالات‌متحده فراهم کنند.
به‌عبارت‌دیگر ایالات‌متحده حاضر است برای به‌حداقل‌رساندن نفوذ ایران در عراق و سوریه، به تقسیم‌کردن کشورها، نابودی ملت‌ها و مردم و غارت منابع این کشورها تن دهد؛ حتی اگر به قیمت افزایش افراط‌گرایی تمام شود. در مقابل تلاش ایران برای کمک به هر یک از این کشورها به هزینه بهبود نظامی و اقتصادی انجام می‌شود. باید به این مسئله اعتراف کرد که ناآرامی منطقه در خدمت منافع ایالات‌متحده است؛ اما این ادعا که ایالات‌متحده در عراق برای بازسازی کشور و در سوریه برای مبارزه با تروریسم حضور دارد به واشنگتن اجازه می‌دهد در این کشورها واردشده و با ادامه هرج‌ومرج به برنامه واقعی خود یعنی مبارزه با ایران ادامه دهد.
 

اوکراین و جدایی‌طلبان حامی روسیه، بزرگ‌ترین مبادله زندانیان را از زمان آغاز درگیری‌ها در سال ۲۰۱۴ صورت داده و در آستانه سال نو میلادی، صدها زندانی را به خانواده‌هایشان بازگرداندند.به گزارش خبرگزاری رویترز، بیش از ده هزار تن در درگیری‌های اوکراین کشته شده‌اند و به‌رغم آتش‌بسی که از سال ۲۰۱۵ اعلام شد، هنوز به‌طور روزانه تلفاتی گزارش می‌شود.بر اساس قراردادی که برای مبادله زندانیان تنظیم شد، کی‌یف باید بیش از ۳۰۶ زندانی را به شورشیان تحویل دهد و ۷۴ زندانی خود را بازپس‌ گیرد.پترو پوروشنکو، رئیس‌جمهور اوکراین در شبکه اجتماعی خود نوشت: همه ۷۴ زندانی اوکراینی هم‌اکنون در خانه خود و در خاک تحت کنترل ارتش ما هستند.به گفته پوروشنکو، در میان زندانیانی که به اوکراین بازگشتند، یک مورخ و یکی از سربازانی که در یکی از شدیدترین درگیری‌ها در سال ۲۰۱۴ از فرودگاه دونتسک دفاع کردند نیز حضور دارند.شمار دقیق زندانیان مبادله‌شده مشخص نیست. به نوشته خبرگزاری تاس، ویکتور مدودچوک، نماینده اوکراین در مذاکرات صلح گفت، برخی از زندانیانی که در حبس اوکراین قرار دارند، بازگشت به مناطق تحت‌کنترل شورشیان را نپذیرفتند

وب‌سایت اینترنتی روزنامه ینی شفق در گزارشی نوشت: تولید ناخالص ملی ترکیه در هفده سال اخیر با رشد تقریبی 300درصدی از میزان 273 میلیارد دلار در سال 2000 به حدود 793 میلیارد دلار رسید و این درحالی‌است که تولید ناخالص ملی کشور همسایه ما ایران در سال 2000 با تولید ناخالص ملی 357 میلیارد دلار پس از هفده سال به رقم 368 میلیارد دلار رسیده است.این رسانه نزدیک به دولت ترکیه با استناد به سخنان رجب طیب اردوغان، رئیس‌جمهور ترکیه افزود: رشد تولید ناخالص ملی ترکیه و دوبرابربودن آن نسبت به ایران نفت‌خیز دلایل مختلفی دارد که هیچ ارتباطی به نفت، سلاح یا الماس ندارد؛ بلکه اعتقاد راسخ به توان ملی برای موفقیت علت این توفیق ملی است.
ینی شفق در این گزارش به نقل از اردوغان نوشت: درحال‌حاضر همه شاهد وضعیت کشورهای نفت‌خیز و صاحب‌سرمایه هستیم و باور داشته باشید که ما خیلی از این کشورها جلوتر و پیشرفته‌تر هستیم.این رسانه با اشاره به گذشته اقتصاد ترکیه اضافه کرد: تولید ناخالص ترکیه در سال 1980 حدود 94.3 میلیارد دلار، در سال 1994 حدود 174.5 میلیارد دلار، در سال 2004 حدود 392.2 میلیارد دلار و در سال 2010 حدود 741.8 میلیارد دلار بوده است.
 

دادگاهی در کامبوج رهبر مخالفان این کشور را که در تبعید به سر می‌برد، به‌دلیل انتشار یک پست افتراآمیز در شبکه اجتماعی فیس‌بوک یک میلیون دلار جریمه کرد.دادگاه شهر «پنوم پن» در آخرین پرونده‌ای که توسط «هون سن»، نخست‌وزیر کامبوج و حزب حاکم این کشور در دادگاه مطرح شده، «سام راینسی» را به‌دلیل افترا گناهکار شناخته است.به نوشته بانکوک‌پست، رهبر تبعیدی مخالفان دولت کامبوج در حالی محکوم شده است که دولت «هون سن» در تلاش برای ساکت‌کردن مخالفان و منتقدان خود پیش از انتخابات سراسری این کشور است.یک دادگاه عالی این کشور نیز ماه گذشته حکم انحلال حزب «سام راینسی» را که تنها حزب قانونی مخالفان دولت محسوب می‌شود، به اتهام تلاش برای سرنگونی دولت صادر کرد.«کیم سوخا» که پس از تبعیدشدن «سام راینسی» ریاست حزب مخالفان دولت را برعهده گرفت نیز با اتهام خیانت به کشور بازداشت شد و اکنون منتظر برگزاری دادگاه خود است.منتقدان نخست‌وزیر کامبوج می‌گویند: انحلال حزب نجات ملی کامبوج تضمینی برای ادامه حاکمیت هون سن است که بیش از 32 سال پست نخست‌وزیری را در اختیار دارد.

به‌تازگی جنگ لفظی میان روسیه و برخی کشورهای اروپایی بالا گرفته است و در این میان مقام‌های ارشد و رسانه‌های بریتانیایی با پرداختن به این موضوع به‌نوعی باعث تندترشدن اوضاع شده‌اند. از یک‌سو مقام‌های ارشد انگلیسی، روسیه را به دشمنی با اروپا متهم کرده و از طرف دیگر هم وزیر امور خارجه روسیه، اتحادیه اروپا را از اتخاذ موضع ضدروسی برحذر داشته است.به‌نظر می‌رسد با توجه به شرایط بین‌المللی و برتری‌های مسکو در خاورمیانه، لندن به‌عنوان مهم‌ترین ابزار سیاسی کاخ سفید در قاره سبز تلاش دارد با دمیدن بر آتش اختلاف‌ها، موجب تحریک کشورهای اروپایی شود. با توجه به این موضوع که کشورهای اروپایی به‌ویژه در زمینه انرژی به روسیه وابسته هستند، آمریکا به‌همراه متحدان تلاش می‌کند با متشنج نشان‌دادن فضا، اروپا را تحت‌فشار قرار دهد و مانع امتیازدهی آنان به مسکو شود و از افزایش نفوذ و قدرت مسکو جلوگیری کند.
  موضع‌گیری اروپا در مقابل روسیه: رهبران بریتانیا علاوه بر اینکه روسیه را دشمن اروپا خطاب می‌کنند حتی پس از خروج از این اتحادیه، سعی دارند نقش مهمی را در شکل‌دهی به تحولات و سیاست‌ها در شرق اروپا که زمانی بخشی از شوروی به شمار می‌رفت، بازی کنند.تارنمای ایی. یو ابزرور (EUobserver) با بیان این تحلیل افزود: در این چارچوب «ترزا می»، رهبر بریتانیا روسیه را دشمن اروپا خواند و در نشست چند روز قبل اتحادیه اروپا خواستار بیش از 100 میلیون یورو برای مقابله با تبلیغات و نفوذ روسیه شد.در بیانیه دفتر نخست‌وزیری بریتانیا آمده است که به اعتقاد ترزا می، اروپا باید با چشمان باز اقدامات کشورهای دشمن همچون روسیه را زیر نظر داشته باشد؛ زیرا آنان می‌خواهند قدرت جمعی اروپا را از بین ببرند.در رویکرد وی افزایش نفوذ در شرق اروپا پررنگ‌تر است. ترزا می حتی به رسانه‌ها در زمینه اهمیت‌دادن به کشورهایی که در گذشته اقمار شوروی بودند، به‌عنوان ابزاری برای مقابله با مسکو تأکید کرد.در مقابل این رویکرد تند، کرملین هشدار داد که ادامه چنین خط‌مشی‌هایی علیه مسکو به روابط دوطرف آسیب‌های جدی وارد می‌کند.خبرگزاری روسی «تاس» هم درباره واکنش روسیه، به نقل از «سرگی لاوروف»، وزیر امور خارجه این کشور ابراز امیدواری کرد اتحادیه اروپا بر تفکرات ضدروسی خود فائق بیاید و به اظهارات علیه مسکو پایان دهد.
 جنگ و منافع دو طرف: با وجود این فضاسازی‌های رسانه‌ای اما تحلیلگران احتمال درگیری نظامی میان دو طرف را تقریباً بعید می‌دانند. ممکن است تنش‌هایی درزمینه توسعه ناتو به شرق یا نیاز اروپا به انرژی و گاز روسیه رخ دهد؛ اما نیاز هر دو طرف به یکدیگر مانع از آن می‌شود که آنان به‌سمت جنگ حرکت کنند.سه سال پیش آمریکا نیروهای رزمی خود را از اروپا خارج کرد و اکنون می‌خواهد آنان را دوباره به قاره سبز بازگرداند تا از حمله احتمالی روسیه جلوگیری کند.از نظر تحلیلگران شبکه خبری یورونیوز، نزدیکی بیشتر کشورهای اروپایی به ناتو به‌ویژه در شرق در راستای منافع پیمان ناتو و اروپا است. بروکسل و واشنگتن در ارتباط نزدیک با یکدیگر کار می‌کنند و به‌دنبال اصلاحات داخلی در کشورهای شرق اروپا هستند و به این کار ادامه می‌دهند. آنان در این فرایند مسئولیت‌هایی را به دولت‌ها در این منطقه واگذار می‌کنند؛ ضمن اینکه ممکن است تأمین انرژی یا حتی امنیت این کشورها را هم تضمین کنند. آمریکا با این کار، حفاظت نظامی و سیاسی و نفوذ خود را در این مناطق گسترش خواهد داد و برای روسیه هم مانع ایجاد می‌کند.نشریه آمریکایی National Interest نیز اعتقاد دارد اروپا در حال آماده‌سازی خود برای رودررویی یا تندترکردن آتش منازعه با روسیه نیست.
در تحلیل این گزارش آمده است اگرچه واشنگتن به جنگ لفظی خود ادامه می‌دهد اما مسکو هیچ تهدید معنی‌دار نظامی را علیه ایالات‌متحده یا اروپا نشان نداده است.