بهمناسبت ولادت امام محمد تقی (علیهالسلام)
نویسنده : زهرا محزونیه
امام جواد (علیهالسلام) میوه دل ثامنالحجج (علیه السلام) در دهم رجب 195 ق در مدینه منوره زاده و بر شاخسار امامت شکوفا شد. پدر بزرگوار امام جواد (علیهالسلام) حضرت امام رضا (علیهالسلام) و مادرش بانوی گرامی و بافضیلتی به نام «سبیکه» است که امام رضا (علیهالسلام) او را «خیزران» نامید.
امام جواد، تنها چهار سال داشت وقتی پدرش مجبور شد او را در مدینه تنها بگذارد و برای بر عهده گرفتن مقام جانشینی که «مامون» برایش تدارک دیده بود، عازم سفر به خراسان شود.
برای امام جواد «علیهالسلام» چهار کنیه وجود داشته است؛ اما کنیه مشهور ایشان، «ابوجعفر» بوده است. ابوجعفر در صحیفه فاطمیه الهی که در اختیار امامان بوده و اکنون در نزد امام مهدی «عجلالله تعالی فرجهالشریف» قرار دارد، ثبت است. این کنیه به قدری مشهور شده و به کار رفته که جایگزین نام اصلی آن حضرت شده است.
از القاب امام جواد (ع) می توان به «مرتضی»، «مختار»، «متوکل»، «متقی» و «زکی» اشاره کرد. «جواد» و «تقی» مهم ترین و مشهورترین القاب امام نهم است. دوران کودکی امام جواد (علیه السلام) از دوران شیرخوارگی تا زمانی که در سن هفت سالگی به امامت رسید، با حوادث گوناگون آمیخته است.
با شهادت امام رضا (علیه السلام) و به امامت رسیدن امام جواد در سن کودکی، یکی از موضوعهایی که حتی برخی از یاران امام هشتم را دچار شک و تردید کرد، کم سن و سالی امام جواد جهت مقام امامت بود. به همین دلیل در مواردی امام رضا (علیه السلام) و در موارد دیگری، خود امام جواد به تبیین آن پرداختند و به شبههها پاسخ گفتند. امام جواد (علیه السلام) به دلیل قابلیت، لیاقت و بهرهمندی از موهبت الهی از جایگاهی رفیع در پیشگاه خداوند، پیامبر اکرم، پدر بزرگوارش و تمام کسانی که بهرهای از شناخت امام دارند برخوردار است. اگر چه دشمنان دین و حاکمان معاصر امامان معصوم (علیهمالسلام) همواره در مقام توطئه، سرکوب و تحقیر آنان بودهاند، اما حقانیت، صداقت و نورانیت امامان شیعه پیوسته نقشههای دشمنان را خنثا و بیتأثیر ساخته است و در برخی موارد، حتی دشمنان تحت تاثیر وجود پر برکت آنان قرار میگرفتهاند. امام جواد، با درایت مخصوصبهخود، در برخورد با حاکم ستمگر عباسی، «مامون» که قاتل پدرشان بود، بهگونهای عمل کردند که مامون نیز افتخار خویش را در انتخاب ایشان برای ازدواج با دخترش «امفضل» میدید.