عراق آماده انقلاب، لبنان در آتش اعتراض، کردها، ترکها و «حفتر» هم روبهروی هم!
تعداد بازدید : 1
بوی خون، بند ناف خاورمیانه
نویسنده : راحیل رحمانی
ترکیه به کردهای سوریه حمله کرده است. ترکها انگاربه دنبال احیای امپراتوری عثمانی هستند و برطبق ادعای آنها، بخشهایی از ایران، سوریه، یمن و عراق هم جزو این امپراتوری محسوب میشود! کاربری در واکنش به جاهطلبی عجیب و غریب ترکها نوشته بود: در دوران هخامنشی نصف دنیا قلمرو ایران و هخامنشیان بود. پس ما هم الان باید به نصف دنیا حمله کنیم؟! در ایران موضع حمایتی از کردها پررنگتر بوده اما مردم ترکیه پشت لشکرکشی نیروهای نظامی کشورشان به سوریه ایستادهاند. زنان و کودکان کرد در این میان قربانی میشوند؛ چون جهان هنوز هم از فرهنگهای سیاسی اشتباه و جاهطلبیهای مغرورانه تاریخمصرفگذشته، رنج میبرد. چون در سوریه پاشنهآشیل فرهنگ سیاسی کردها، کار دست آنها داده: آنها در 2013، اعلام «خودگردانی» کردهاند؛ کاری که در عراق هم کردند. اگر در عراق، خودمختاری و خودگردانی بر پایه قبضه میادین نفت اربیل و کرکوک برپا مانده، در سوریه اما معلوم نیست که عایدیِ کردهای سوریه از خودگردانی چیست و چرا خودمختاری و خودگردانی برای کردها چه در ترکیه چه در سوریه و چه عراق اینقدر جذاب است؟!
حکومت سوریه البته هیچگاه خودمختاری آنها را به رسمیت نشناخت و حالا کردها از «اسد» برای مقابله با ترکها و در شرایطی که از سوی کعبه آمال فرهنگی و سیاسی خود یعنی آمریکا، کنار زده شدهاند؛ مدد میطلبند و ارتش سوریه به کمکشان میرود. «اردوغان» اروپا را تهدید میکند که اگر اقدام آنها را «تجاوز» نامگذاری کنند، 3.5 میلیون مهاجر را به سمت اروپا میفرستد و اینگونه دهان اتحادیه اروپا را میبندد؛ با یک باجخواهی سیاسی هوشمندانه ولی نه شرافتمندانه!
از سویی سخنگوی نیروهای موسوم به «ارتش ملی لیبی» اعلام میکند که جنگندههای این نیروها تأسیسات پدافند هوایی ترکیه را در شهر مصراته هدف قرار دادهاند. رهبرشان «خلیفه حفتر» معروف است. ادعا کردهاند انبار تاسیساتی که مورد هدف قرار گرفته، انبارهایی است که «شبهنظامیان» و «گروههایتروریستی» از آنها برای انبار تجهیزات و تسلیحات دفاع هوایی ترکیه استفاده میکردند.
ژنرال خلیفه حفتر که قدرت را در شرق لیبی در دست دارد، چندی پیش هم به نیروهای نظامی تحت امرش دستور داده بود که کشتیها و منافع ترکیه را در خاک کشورش هدف حمله قرار دهند و ترکیه را به رویارویی نظامی تهدید کرده بود.
آشوب حمله ترکها و مقاومت کردها با جنجال اعتراضات در لبنان، کمی کمرنگتر شد. داستان خاورمیانه همیشه همین بود؛ آرامش بعد از جنگ معمولاً اتفاق نمیافتد. این مرزهای پرآشوب در دل کره زمین عادت کردهاند التهاب پشت التهاب تجربه کنند و یک رخداد ناخوشایند، با رخداد ناخوشایند بعدی کمرنگ میشود! اعتراضات لبنانی در نهایت با تسلیم شدن دولت در برابر خواسته معترضان به انتها رسید. در این میان تصاویر جالبی از انواع و اقسام تفریحات میان اعتراضات منتشر شد؛ از ورقبازی و سلفیگرفتن تا خواستگاری، درست وسط آشوبها که مرزهای اعتراض مدنی را فرسنگها جابهجا کرد! و البته جدیت اعتراضات را هم کمی به چالش کشید ولی هرچه بود، دولت را به تسلیم و کوتاه آمدن واداشت. دیروز البته خبر رسید که رهبر حزب «نیروهایلبنانی» خواستار استعفای وزیران این حزب از کابینه «سعد حریری»، نخستوزیر لبنان شده است. «سمیر جعجع» هرگونه توافق با نخستوزیر درباره استعفای وزیران این حزب را از کابینه تکذیب کرد و گفت، از وزیران حزب نیروهای لبنانی خواستهام از دولت استعفا کنند. جعجع، گفت: «هیچ قصد و ارادهای جدی از سوی مسئولان لبنانی برای رفع بحرانهای کنونی مشاهده نمیکنیم. دیگر اعتمادی به این نداریم که دولت کنونی توان تصمیمگیریهای مناسب را داشته باشد.» سیدحسن نصراله دبیرکل حزباله لبنان هم در سخنرانی روز اربعین تاکید کرد: حزباله نقشی در به خیابان کشاندن مردم نداشته و خواستار استعفای نخستوزیر هم نیست؛ چون دولت باید بماند و مشکلات را حل کند.
آنسوتر در عراق، اما مردم خواستار کناررفتن دولت و دولتمردان هستند. قرار است عراقیها از 25 اکتبر (چهارروزدیگر) به خیابانها بیایند. خیل عظیمی از مردم کربلا در روز اربعین، در پاسخ به بیانیه «مقتدا صدر» که خواسته بود مردم کفنپوش به خیابانها بیایند، کفنپوش به خیابان آمدند. رهبر جریان صدر گفته که اعتراض و تظاهرات حق مردم است و تاکید کرده اعتراضاتی که از روز ۲۵ اکتبر کلید میخورد، «حکم یک انقلاب را دارد». اما کمیته اعتراضات در اینباره معتقد است که مقتدی صدر، خود نخستین مسئول ناکامی دولت است؛ زیرا او بازیگری کلیدی در تشکیل آن بود.
***
خلاصه اوضاع خاورمیانه همچنان «قمردرعقرب» است. این منطقه همیشه بوی «خون» میدهد. «گهواره تمدن و فرهنگ»، امروز پشت به میراث کهن با آن شکوه بیمانند، در «جمودیجاهلانه» خموده و خمیده شده و اسیر دام صحنهگردانهای جاهطلب با جادوی سیاهبازیهای بشردوستانه و به اسم «چشمهصلح»، «مرزهای امن» و ...به صلیب کشیده میشود تا این «دختر باکره جغرافیای نفت» هرروز آبستن حوادث تازهای شود که دروغگوها، جنگطلبها و جاه طلبها بهوجود میآورند.راستی! کاش خاورمیانه «نفت» نداشت.