تحرکات سیاسیون راست و چپ برای مجلس یازدهم رنگ و بوی رسمی به خود گرفت
تعداد بازدید : 1
پایان ائتلاف، هشدار پوپولیسم
نویسنده : راحیل رحمانی
«لیست اصولگرایان قم برای انتخابات مجلس یازدهم با امیرآبادی، ذوالنوری و زاکانی بسته شد.» این خبری است که احمد امیرآبادی نماینده مردم قم در مجلس شورای اسلامی داده و گفته ملاک برای انتخاب این بود که بر اساس فرمایشات امام راحل، بیشترین انطباق را با معیارهای انقلابی و انقلابیگری داشته باشند که گویا درنهایت امیرآبادی و زاکانی و ذوالنوری، انقلابیتر از بقیه بودهاند.
و خب این خبر یعنی روی نام «علی لاریجانی» خط کشیدهاند؛ بارقبلی هم با «ان قلت» از قم رأی آورد و از «ذوالنوری» جاماند.
این بار کلاً کنار گذاشته شد تا دیگر «اما» و «اگر» و شرط و شروط و حرف و حدیثی هم درمیان نباشد. حالا علی لاریجانی اگر نگوییم تنهاست، متحدان زیادی ندارد، از طرف دیگر او سیاستمدار محبوبی هم به حساب نمیآید.
حداقل تا دو سال و نیم پیش وضعیت جور دیگری بود؛ همه چیز به کام و بر وفق مراد رئیس ده ساله مجلس. بر سریر قدرت تکیه زده بود و زمانی که چهرهها و گروههای سیاسی آماده شرکت در انتخابات ریاست جمهوری میشدند و درگیر زد و خوردهای رسانهای بودند، او در گوشهای ایستاده و بود جدال سنگین انتخاباتی را نظاره میکرد.
در اوج قدرت بود و بسیاری معتقد بودند خود را برای انتخابات ریاست جمهوری ۱۴۰۰ آماده میکند، اما پس از انتخابات اوضاع به کام لاریجانی پیش نرفت. قدرت او همچون دیگر میانه روها افول کرد، حالا دو سال به انتخابات ریاست جمهوری چشمانداز سیاسی علی لاریجانی بیش از همیشه مبهم است. لاریجانی حالا برخلاف چهار سال پیش نه از سوی اصلاحطلبان برای ائتلاف مورد توجه است و نه اصولگرایان به او روی خوش نشان میدهند.
جالب اینکه در ماههای گذشته تندترین بگومگوها و دیالوگها در مجلس میان لاریجانی و نمایندگان منتسب به اصولگرایی شکل گرفته است! هجمه و حملههایی که در دو سال گذشته از پایگاهها و سنگرهای مختلف داخل و خارج از کشور نسبت به خانواده لاریجانی شکل گرفت را هم فراموش نکنیم.
انتقادات و گمانهزنیها و اتهاماتی که به نظر میرسد نقش موثری در افت جایگاه لاریجانیها و اقبال عمومی نسبت به آنها داشته است. علی لاریجانی رانده شده از اصولگرایان و جامانده از اصلاحطلبان، شاید انتخابات 1400 را هدف گرفته است. با پایان سومین دوره حضورش در مجلس شورای اسلامی احتمالاً دیگر در انتخابات مجلس نامزد نخواهد شد و راه را برای افراد دیگری باز میگذارد. هیچ تحرک انتخاباتی هم در جریان او دیده نمیشود تا گمانه کنارهگیریاش قوت بیشتری بگیرد.
دهم آذرماه که برسد زنگ آغاز رسمی انتخابات مجلس یازدهم در وزارت کشور به صدا در خواهد آمد، انتخاباتی که قرار است براساس آخرین اصلاحیه وارد شده بر قانون انتخابات برگزار شود که هم نیم نگاهی به منابع مالی و تبلیغاتی کاندیداها دارد هم تخلفات انتخاباتی را با دقت بیشتری زیر نظر دارد. حالا تحرکات سیاسیون چپ و راست و اعتدالی هم شدت بیشتری گرفته است.
اصولگرایان قم که تکلیف خود را روشن کردهاند. وضعیت لاریجانی هم همان طور که اشاره شد، کم و بیش مشخص است. جدای از لاریجانی؛ از اردوگاه اصولگرایی قرار است گویا بالاخره دود سفید وحدت بلند شود و البته کلیدواژهها همچنان زیاد و متنوع است، از «انتخاب اصلح» آیت ا... مصباح یزدی تا «نواصولگرایی»، «جوانگرایی»، «مجلس انقلابی» قالیباف و ...
اصلاحطلبان هم کلیدواژههای خاص خود را در قالب اظهارنظرها بیان میکنند، یک طیف از اصلاحطلبان از ضرورت «تداوم ائتلاف» ۹۴ با میانهروها میگوید و البته اکثریت اصلاحات این تاکتیک را برای اسفند ۹۸ ناکارآمد میداند و قائل بر «هویت اصلاحطلبی» و «نه به ائتلاف» هستند. بحث «مشارکت حداکثری» و «مشارکت مشروط»، از دیگر موضوعات داغ مورد اختلاف این جبهه است که حامیان و مخالفان دوآتشه خود را دارد؛ عدهای نیز میگویند بهتر است افراد مورد وثوق برای «گفتوگو با شورای نگهبان» در زمینه تأیید صلاحیت نامزدهای اصلاحطلب مأمور شوند.
از طرف دیگر، برخی چهرهها هشدار میدهند که باید خطر پوپولیسم در این انتخابات را جدی گرفت. «ناصر ایمانی» یکی از همین چهرههاست که میگوید: «موضوع رشد پوپولیسم یکی از خطرات اصلی انتخابات اسفندماه مجلس و حتی انتخابات آتی است.
بنابر شرایط ویژهای که در عرصههای سیاسی و اقتصادی کشور وجود دارد، امکان ظهور و بروز پوپولیستها در انتخابات
وجود دارد.
خطر واقعی پوپولیسم در شهرهای کوچک نهفته است.» صحبت از پوپولیسم شد، بد نیست به این نکته نیز اشاره کنیم که صحبتهایی هم درباره احتمال ورود احمدینژادیها و افراد منتسب به رئیسجمهور سابق در انتخابات مجلس شنیده میشود!