طنز است اما تلخ. تعریضی به سخنان اخیر رئیس‌جمهور در یزد است: «من از مسئولین می‌خواهم پرونده ۹۴۷ میلیون دلار را به مردم توضیح دهند و یک نهاد ۹۴۷ میلیون دلار...

 مدیرعامل شرکت فولادمبارکه در جمع اعضای کمیته مدیریت شرکت ضمن ابراز خرسندی از تحقق 82 درصدی برنامه‌ها و اهداف فولادمبارکه، روند روبه‌رشد...

عطف به ماسبق‌شدن سمبل آزادی هم حکایت غریبی است؛ یک نقاشی از کشور «مهدِ آزادی» الهام‌بخش ساخت «تندیس آزادی»ای است که در کشور مدعیِ آزادی نصب شده ...

در جلسه دوشنبه مجلس، بیانیه‌ای تک‌برگی و بدون امضا در صحن مجلس توزیع شد که با واکنش برخی نمایندگان همراه بود. به گفته «علی‌اصغر یوسف‌نژاد» عضو هیئت رئیسه، این بیانیه توسط «مجتبی‌ذوالنوری» رئیس کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی، منتشر و توزیع شد. این رفتار و اظهارنظرهای تند و تیز ارائه شده سبب شد واکنش‌های متعددی را شاهد باشیم؛ به‌خصوص در روزی که روحانی تهران نبود و از افشاگری در یزد چند ساعت گذشته بود. این موضوع در حالی بود که اعتمادآنلاین نوشت: رئیس کمیسیون امنیت ملی در پاسخ به اینکه آیا برگه‌ای که شما روی بیانیه منتشرشده امروز در مجلس گذاشته بودید، مبنی بر اجرای ماده ۶۰۶ قانون مجازات اسلامی، تهدید رئیس‌جمهور محسوب می‌شود یا نه؟ گفت: تهدید نیست؛ اما اگر زورم برسد یقه رئیس‌جمهور را می‌گیرم تا ایشان را به این‌جا بکشانم و دنبال این هستیم.
  این کار ادامه خط نفوذ است
ایسنا: یک عضو هیئت رئیسه مجلس شورای اسلامی، توزیع بیانیه علیه رئیس‌جمهور را در مجلس مصداق تفرقه‌افکنی عنوان کرد.
«بهروز نعمتی» با اشاره به توزیع بیانیه‌ای بی‌نام در مجلس شورای اسلامی علیه رئیس‌جمهور، اظهار کرد: کار خیلی بدی بود؛ اگر کسی بیانیه می‌نویسد و می‌خواهد آن را در مجلس پخش کند، قاعدتاً باید نام خود را پای آن بیانیه بنویسد. هیئت رئیسه مجلس شورای اسلامی هم مصوب کرده بود که بیانیه‌هایی که در مجلس توزیع می‌شود، باید مشخص باشد متعلق به چه کسی است. وی ادامه داد: توزیع چنین بیانیه‌ای علیه رئیس‌جمهور آن هم در «هفته‌وحدت» نوعی تفرقه‌افکنی است. رئیس‌جمهور از مبارزه با فساد سخن گفته است؛ هم‌چنان که رئیس قوه قضاییه هم براین موضوع تاکید دارند. آنچه من در جریان هستم این است که مواردی که آقای روحانی گفته، حتماً توسط دستگاه‌های ذی‌ربط به قوه قضاییه منعکس شده و قاعدتاً کسی نباید از طرح این مسائل ناراحت شود.
نعمتی بیان کرد: ممکن است منتقدان رئیس‌جمهور هم خیلی وقت‌ها موضوعاتی را به ایشان نسبت دهند که ایشان باید پاسخ‌گو باشند، در این مورد هم قاعدتاً دوستان باید پاسخ دهند؛ زیرا دو میلیارد دلار و ۱۹۸ میلیارد تومان عدد کمی نیست و این‌ها پول‌هایی است که روی آن بحث وجود دارد.
  توزیع بیانیه بدون امضا در مجلس ادامه خط نفوذ است
ایرنا: عضو کمیسیون انرژی مجلس شورای اسلامی، در واکنش به توزیع بیانیه‌ای بدون امضا در صحن مجلس و تلاش برای القای نوعی تقابل بین سخنان رئیس‌جمهوری در یزد با سخنان رهبر انقلاب اسلامی و تخریب چهره رئیس‌جمهوری گفت: این‌که در نحوه اداره کشور، بین دو جناح اختلاف‌نظر باشد، یا این‌که بین مجلس و دولت از یک‌سو و دیگر نهادهای قانونی از سوی دیگر، اختلاف نظر وجود دارد، شکی نیست؛ حتی در این‌که در ارتباط با برخی مسائل میان رئیس‌جمهور و رهبری هم اختلاف‌نظرهایی وجود داشته باشد، بحثی نیست؛ اما درعین‌حال نباید فراموش کرد که اختلاف‌نظر با رهبری به معنای در تقابل بودن نیست.
«جلال میرزایی»  افزود: این‌که عده‌ای به دنبال این هستند تا این اختلاف‌نظرها را بهانه‌ای برای اختلاف‌افکنی و القای تقابل کنند، باید محل تشکیک باشد و کسانی که مدعی یافتن خط نفوذ هستند، باید در این‌جا به‌دنبال خط نفوذ باشند. خط نفوذ را باید در جلسه دیروز رئیس‌جمهور در یزد دید که عده‌ای تلاش داشتند جلسه مقام دوم کشور را به چالش بکشند.
نماینده مردم ایلام در مجلس با طرح این پرسش که چرا عده‌ای باید برنامه‌ریزی کنند که در سخنرانی رئیس‌جمهور منتخب مردم، اختلال ایجاد کنند؟ گفت: اگر بحثی وجود دارد، نمایندگان وابسته به آنان در مجلس حاضرند و خیلی از جایگاه‌ها را دارند و می‌توانند از طریق آن‌ها صحبت کنند. یا این‌که مخالفان دولت، بسیاری از رسانه‌ها را در اختیار دارند و می‌توانند از طریق آن‌ها صدایشان را به گوش دولت و ملت برسانند. با این وجود چرا به دنبال برهم زدن آرامش کشور هستند؟
میرزایی، با اشاره به حضور در هفته وحدت افزود: انتشار و توزیع این بیانیه تخلفی بود که به نظر من همان خط نفاق و نفوذی است که به صورت غیرآشکار عمل می‌کند و به منافع و وحدت کشور ضربه می‌زند.
 

ماه مه ۲۰۱۹ (اردیبهشت‌ماه امسال) بود که مستثناسازی تحریم‌های نفتی ایران تمام شد و آمریکایی‌ها معافیت‌هایی را که شش‌ماه قبل برای طرف‌های نفتی ایران در نظر گرفته بودند، در عمل حذف کردند. هرچند طی سالیان گذشته، آمریکا، ایران و صادرات نفت آن را چندین بار تحریم کرد، اما هرگز صفر کردن صادرات نفت ایران را به‌عنوان هدف دنبال نکرده بود. در اوج تحریم‌های دوره ریاست‌جمهوری «اوباما» صادرات نفت ایران حدوداً یک میلیون بشکه در روز باقی ماند. شاید بتوان گفت ملموس‌ترین نتیجه امضای توافق هسته‌ای سال ۲۰۱۵، استمرار و افزایش صادرات نفت ایران بود. خروج «ترامپ» از «برجام» و بازگشت تحریم‌های نفتی، صادرات نفت ایران را دیگربار در معرض خطر بزرگی قرار داد؛ اما تازمانی‌که صادرات نفت استمرار داشت، ایران به این توافق پایبند ماند. برخی ناظران معتقد هستند که دلیل عدم‌خروج ایران از توافق هسته‌ای، همین استمرار فروش نفت، ولو با مقدار کمتر بود؛ زیرا از مزایای اقتصادی برجام، چیزی جز فروش نفت باقی نمانده بود. شرکت‌های خارجی مدت‌ها پیش، یکی پس از دیگری، از ایران خارج شدند و تعاملات بانکی ایران با خارج هم محدود شد. شاید به همین دلیل است که دیپلمات‌های اروپایی معتقدند که تحریم کل صادرات نفت ایران، موجب خروج این کشور از برجام خواهد شد. از دیدگاه این دیپلمات‌ها، لغو معافیت‌ها، تلاشی است برای مجبور ساختن ایران به نقض توافق هسته‌ای تا از این طریق آمریکا بتواند ائتلافی علیه ایران ایجاد کند.
  اهداف آمریکا از تحریم نفتی ایران
در اوج انتشار اخبار درباره تبعات تصمیم آمریکا در به‌صفررساندن صادرات نفتی ایران، پرسش‌هایی درباره اهداف آمریکا از این تصمیم ایجاد شد.
  فشار اقتصادی بر مردم و ایجاد نارضایتی در داخل تصمیم‌گیرندگان کاخ سفید در پی آن هستند که با محدودیت‌های صادرات نفت باعث کسری بودجه و فشار بر اقشار مختلف مردم در ایران شوند و با افزایش میزان نارضایتی‌ها، به دنبال افزایش تنش‌ها در داخل کشور هستند. «ترامپ هدف کشورش از لغو معافیت تحریم نفتی ایران را نابودی اقتصاد ایران و وادارکردن آن به پذیرفتن مذاکره مجدد بر سر توافق هسته‌ای با گروه ۱+۵ طبق شروط آمریکا و نه شروط ایران اعلام کرده است. آمریکا همچنین می‌گوید، می‌خواهد با بی‌ارزش کردن واحد پول ایران و ایجاد تورم، گرانی و گرسنگی در ایران رژیم فعلی این کشور را ساقط کند؛ اهدافی را که رئیس‌جمهور آمریکا هنگام خروج از توافق هسته‌ای بیان کرد. دولت آمریکا و متحدش «نتانیاهو» انتظار دارند که این هدف را به دست آورند؛ زیرا با فقدان درآمد نفتی که ادعا می‌شود مهم‌ترین ستون اقتصاد ایران است، تأثیر منفی زیادی بر شهروندان ایرانی خواهد گذاشت. در این راستا باید گفت برخلاف چیزی که رئیس‌جمهور آمریکا درباره اهداف تحریم نفتی کامل ایران به زبان می‌آورد، اهداف پنهانی این اقدام ضدایرانی برای واشنگتن اهمیت بیشتری دارد.
 ارتقای نفت شِل
به گفته تحلیل‌گرهای بین‌المللی، آمریکا می‌خواهد به نفع حوزه نفت شِل خود عمل کند؛ زیرا تولید نفت شل آمریکا در حال بهبود بوده و در جست‌وجوی بازارهای صادرات به‌خصوص در بازارهای آسیاست که در مقایسه با بازارهای اروپایی از رشد سریع‌تری برخوردار است؛ بنابراین ترامپ می‌خواهد سهم صادرات نفت ایران در آسیا را به خود اختصاص دهد و آن‌ها را به شرکت‌های نفت شل آمریکایی بدهد.
 بازی سیاسی با گاز
از جمله اهداف «ترامپ» جلوگیری از سرمایه‌گذاری روی گاز ایران، تولید و صادرات آن به اروپاست؛ به این دلیل که بازار گاز اروپا برای حیات صادرات گاز آمریکا اهمیت دارد. علاوه بر این، هدف نهایی آمریکا از وضع تحریم در حوزه انرژی علیه مسکو نیز همین است که صادرات گاز روسیه به کشورهای اروپایی را کاهش دهد و گاز خود را احتمالاً به بهایی بیشتر به کشورهای اروپایی بفروشد؛ درحالی که با توجه به آنکه گاز وارداتی از روسیه با قیمت ارزان‌تری در اختیار کشورهای اروپایی قرار می‌گیرد، اروپایی‌ها تمایلی به جایگزینی آن با گاز وارداتی از آمریکا ندارند. در واقع آمریکا می‌خواهد با کاهش صادرات گاز روسیه به اروپا، از موقعیت و جایگاه روسیه در اروپا بکاهد و از طریق وابسته‌سازی کشورهای اروپایی به انرژی خود، اتحادیه اروپا را در درازمدت مهار کند.
 هدف انتخاباتی
هدف سوم اقدام رئیس‌جمهور آمریکا در لغو معافیت‌های تحریم نفتی ایران، پیروزی در مبارزات انتخاباتی با نشان دادن خود به‌عنوان یک رئیس‌جمهور قدرتمند است که از امنیت اسرائیل در برابر ایران که آن را به تروریسم متهم می‌‌سازد، دفاع می‌کند و بدین شکل حمایت لابی اسرائیل را در دومین مبارزات انتخابات ریاست‌جمهوری آمریکا در ۲۰۲۰ به سمت خود جلب می‌کند.
 سلطه بر انرژی دنیا
می‌توان هدف چهارم و مهم‌تر اقدام ضدایرانی ترامپ را اجرای استراتژی سلطه آمریکا بر انرژی جهان و کنترل آن بر تأمین نفت جهان، قیمت‌ها و خطوط تجارت نفت دانست. آمریکا تحقق این هدف را به نفع مذاکرات تجاری خود با چین می‌بیند؛ چون چین کشوری است که نیاز شدیدی به نفت ایران و کشورهای عربی حاشیه خلیج فارس دارد، همچنین از این طریق آمریکا دیگر متحدانش نظیر ژاپن، کره‌جنوبی و تایوان را هم تحت فشار قرار می‌دهد. به گفته تحلیل‌گران بین‌المللی، دستیابی به این اهداف راحت نیست؛ چون تصمیم برای خشکاندن درآمد نفتی ایران می‌تواند به منافع کشورهای اصلی واردکننده نفت خام ایران آسیب بزند. در این راستا کشورهای آسیایی واردکننده نفت، از تصمیم آمریکا خشمگین هستند. هنوز قیمت‌ها به حدی نگران‌کننده بالا نرفته است، اما تحولات ژئوپلتیک در ونزوئلا و لیبی و افزایش تنش‌های نظامی در منطقه عربی ممکن است به افزایش قیمت نفت در آینده منجر شود و منافع بسیاری از کشورهای مصرف کننده انرژی در اروپا و آسیا را از بین ببرد. «ترامپ» با این تصمیم خود کشورهای واردکننده بزرگ نفت ایران را دربرابر گزینه‌های دشواری قرار می‌دهد؛ چون آن‌ها برمبنای تصمیمی مغایر با آزادی تجارت و قوانین سازمان تجارت جهانی از خرید نفت ایران محروم می‌شوند؛ بنابراین به گفته تحلیل‌گران، تصمیم آمریکا نه فقط ناقض حق ایران در تجارت است، بلکه تعرض به حاکمیت کشورهای هم‌پیمان یا غیرهم‌پیمان آمریکا در تجارت با هر طرفی است که خواهان آن هستند؛ زیرا این حق، مطابق با قوانین آزادی تجارت است که خود آمریکا هم آن را به امضا رسانده است. در سطح اوپک، تصمیم ایالات متحده میخی بر تابوت این سازمان نفتی است که بازیچه دست «ترامپ» شده است؛ کسی که با توجه به منافع خود هر زمان که دوست دارد، آن را حرکت می‌دهد و عربستان‌سعودی و امارات متحده عربی هم از این فرصت سوءاستفاده می‌کنند. «اوپک» هم با چالش درخواست «ترامپ» برای افزایش تولید نفت روبه‌رو شد؛ چیزی که کاملاً با ادامه کاهش تولید به منظور بالا نگاه داشتن قیمت نفت و کمک به بودجه عربستان و بسیاری از کشورهای اوپک که با مشکلات مالی روبه‌رو هستند، کاملاً مغایرت داشت.

 

 ورزش 3: علی عابدی، یکی از لژیونرهای فوتبال کشور ماست، آن هم در سری «آ» ایتالیا؛ البته وی ‌مربی است و این اتفاق که یک مربی ایرانی بتواند به سطح اول فوتبال دنیا برسد، به‌طورقطع جالب و مهم است.
عابدی، درمورد شرایط حضورش در فوتبال ایتالیا گفت: از سال 2011 وارد فوتبال ایتالیا شدم و برای یک تیم دسته 3 بازی کردم. از نخستین سال تا الان با تیم‌های مختلف فوتبال و فوتسال رده‌های مختلف در ایتالیا کار کردم و درحال‌حاضر با تیم «الیمپوس» در سری «آ» فوتسال ایتالیا به عنوان کمک مربی مشغول کار هستم؛ همچنین مربی فوتبال همین باشگاه در رده بانوان بودم و قراردادم تا آخر مسابقات امسال اعتبار دارد و اگر پیشنهاد کاری بهتری در پایان فصل داشته باشم قطعاً به تیمی دیگر با شرایط بهتر می‌روم...