قادر به صحبت نباشند) امکان فرستادن اساماس با شماره۱۱۴ نیز برای تماس در وضعیت اضطراری و خطر فوری، برای زنان و دختران در نظر گرفته شده است. در این کشور اپلیکیشنی به نام «APP-ELLES» با شعار «تو تنها نیستی» طراحی شده که از این مسیر نیز میتوان با مسئولان درباره خشونتها صحبت کرد و به عنوان قربانی یا شاهد، به آنها گزارش داد. تنها کاری که در استفاده از این اپلیکیشن باید انجام داد فشار دکمه «هشدار» است. دارندگان این اپلیکیشن میتوانند با چهار بار فشار متوالی روی دکمه ON/OFF تلفن همراهشان، پیام اضطراری خود را به مرکز بفرستند. به این ترتیب مسئولان از طریق جهتیاب GPS میتوانند محل آنها را پیدا کنند. این اپلیکیشن امکان ضبط صدا را هم دارد و صداهای ضبط شده نیز به عنوان یک مدرک قابل استفاده در محافل قضایی هست. طراحی پلتفرم Commentonsaime (چگونه همدیگر را دوست داریم): منطق حاکم بر این پلتفرم این است که «عشق نباید بهانهای برای صدمه زدن به شما شود و به درد تبدیل شود». کار اصلیِ این برنامه حمایتی، بحث و گفتوگو با قربانیان خشونت جنسی و آگاهسازی آنهاست تا برایشان روشن کند حتی با وجود دوست داشتنِ شریک زندگیشان، تعارضها را باید تا کجا بپذیرند و اختلاف و درگیری در روابط را باید تا کجا تحمل کنند.
این موضوع به خصوص برای آن دستهای بسیار مهم است که برای اولین بار عاشق میشوند؛ بنابراین باید با آموزش درست، مرزها را بهخوبی تعیین کنند و مانع از آسیب رساندن به خود شوند.
*کشورهای اسکاندیناوی: مبارزه با ازدواج اجباری دختران یا ختنه آنها یکی از برنامههایی است که کشورهای اسکاندیناوی با جدیت پیگیری میکنند. بر این اساس علاوه بر اقدامات مجزای هر کشور، کمیته رفاه شورای اسکاندیناوی متشکل از ۸۷عضو انتخابی از کشورهای دانمارک، فنلاند، ایسلند، نروژ و سوئد همچنین از جزایر فارو، گرینلند و جزایر الند امسال از دولتهای عضو خواست تا از مسیر تقویت همکاری سفارتخانههایشان، کودکان و نوجوانان خانوادههای مهاجری را که برای ازدواج اجباری از اروپا بیرون برده میشوند، دوباره به خانههایشان بازگردانند. در بیانیه این شورا آمده است که مقامات کشورهای اسکاندیناوی بدون توجه به اینکه در کجای دنیا مشغول کارند، در قبال کودکان و نوجوانان این سرزمین مسئول هستند و اگر این کودکان در خارج از کشور مجبور به ازدواج اجباری شوند، سفارتخانهها باید برای بازگرداندن آنها به کشور با هم همکاری کنند. والدین این کودکان، گاه آنها را تنها با حیله گذراندن تعطیلات یا دیدار با خانواده از کشور خارج میکنند و فرزندان کاملاً ازاین موضوع بیخبر هستند که در کشور آبا و اجدادیشان، برایشان جشن عروسی ترتیب داده شده است. تبار این کودکان عمدتاً به الجزایر، سومالی، اریتره، اتیوپی، مصر و گامبیا یا حتی افغانستان برمیگردد. استفاده گسترده از رسانهها برای اطلاعرسانی درباره خشونتهای جنسی یکی دیگر از برنامههای گسترده این کشورها برای حمایت از زنان است.
*اسپانیا: اسپانیا ازجمله کشورهایی است که سالهاست سیاست سوق دادن مردم به سمت «تحمل صفر» در برابر خشونت علیه زنان را در اولویت کاری خود قرار داده است. این کشور برنامهای را برای حمایت از بازماندگان خشونت مبتنی بر جنسیت و دسترسی آنها به خدمات مراقبتیِ لازم، به اجرا گذاشته است. بر این اساس وزارت برابری در اسپانیا شماره تلفن ۰۱۶ را به طور ۲۴ساعته در اختیار زنان و فرزندانی قرار داده که نیاز به گزارش یک حادثه، کمک و کسب اطلاعات حقوقی دارند. این کشور علاوه بر ایجاد مراکز اضطراری و پناهگاه برای پناه دادن به زنان و فرزندان آنها، اعلام کرده است چنانچه این مکانها در دسترس قربانیان خشونت نباشد، اقامتگاههای توریستی موظف هستند تا به این افراد پناه بدهند و به آنها کمک کنند. فعالسازی یک سرویس جدید از مسیر پیامرسان واتساپ به طور ۲۴ساعته و ۷روز هفته برای مشاوره عاطفی و روانیِ بازماندگان خشونت، از دیگر خدمات ارائه شده در این کشور است. این سرویس توسط تیمی از روانشناسان زن که در موضوع خشونت برمبنای جنسیت تخصص دارند و با وزارت برابری نیز در ارتباطند، اداره میشود.
* بریتانیا: دولت بریتانیا از سال ۲۰۱۹ میلادی بازنگری در سیستم عدالت کیفری خود را با هدف پاسخگویی مناسب به جرائم جدی در موضوع خشونت علیه زنان ازجمله تجاوز آغاز کرده است. هدف از این کار که بازنگری در کل پروسه حقوقی رسیدگی به شکایت از زمان گزارش به پلیس تا صدور رأی قاضی را دربرمیگیرد، دادن اطمینان به قربانیان در این موضوع است که در قبال گزارش آنها به پلیس، اقدامی جدی صورت خواهد گرفت. بر این اساس وزارت دادگستری زیرگروههایی را درحوزه عدالت کیفری تأسیس کرده تا به مطالعه همه جوانب حقوقی و پیامدهای اجتماعی خشونت علیه زنان و دختران بپردازند و یک گروه از مشاوران را نیز تشکیل داده تا با قربانیان این خشونتها از انواع مختلف آن در تماس باشند و سخنانشان را بشنوند. «ادواردآرگار» معاون وزیر بهداشت بریتانیا که در این برنامه مشارکت دارد میگوید: «قربانیان خشونتهای جنسی شجاعت زیادی از خود نشان میدهند؛ بنابراین باید مورد حمایت واقع شوند و عدالتی را که سزاوار آن هستند دریافت کنند.»