درحالیکه انتظار میرفت ۲۲بهمنماه روز وحدت و همبستگی ملی باشد، اما راهپیمایی در اصفهان به شکلی دیگر ظاهر شد و عدهای در این روز علیه رئیسجمهوری شعار دادند! هنوز از توصیههای رهبر معظم انقلاب مبنی بر پرهیز از بددهانی و بیادبی در جمع مداحان زمان زیادی نگذشته است؛ هر چند همان روزها هم گفته شد که مخاطب رهبر انقلاب فقط مداحان نیستند و همه باید خود را مخاطب بیانات ایشان بدانند، ولی به نظر میرسد گوشهایی که باید این توصیهها را بشنوند، خود را به ندیدن و نشنیدن میزنند و داعیه ولایتمداری هم دارند! همه باید خود را مخاطب کلام رهبر انقلاب بدانند و به طریق اولی کسانی که ادعای ولایتمداری و پیروی از رهبر انقلاب را فریاد میزنند در عمل هم پایبندی خود را به توصیههای ایشان نشان دهند. درواقع ایجاد انشقاق در صفوف به هم پیوسته راهپیمایان، طرح شعارهای انحرافی و توهین به رئیسجمهور منتخب ملت در مراسمی که نماد وحدت ملی و یکپارچگی ایرانیان در مواجهه با ناظران فراملی است، اقدامی به غایت غیرمسئولانه، ضدملی، تفرقهافکن و البته مجرمانه است.
تلاش جهت تخریب دولت
اهانت و توهین به شخصیتهای سیاسی و اجرایی، مدتهاست در کشور رواج یافته است. شاید یکی از پرسشهای مهم افکار عمومی این است که ریشه این اهانتها به دومین شخص سیاسی کشور چیست؟ اساساً اهانت و تخریب بیمورد چه سود و عوایدی برای جامعه و نظام سیاسی دارد که این چنین شاهد تکرار این رویه در میان برخی جریانها هستیم؟ سابقه توهین به مسئولان به این سبک، آن هم مسئولانی که درون نظام هستند به بعد از سال٨٤ برمیگردد. بارها در مناسبتهایی همچون روز قدس و ٢٢بهمن مشاهده میشد که عدهای با تعقیب برخی شخصیتها مثل مرحوم «هاشمیرفسنجانی» سر راه آنها جمع میشدند و شعارهایی علیه آنها سر میدادند. این رویه بعد از وقایع سال٨٨ تشدید و این مناسبتها به فرصتی برای تسویهحساب تبدیل شد. البته در آن زمان برخی از رسانهها آن را عکسالعمل...