هفتمین اجلاس آستانه در مورد سوریه شامگاه سه‌شنبه به میزبانی ایران و با حضور «سید ابراهیم رئیسی» رئیس‌جمهور ایران، «رجب طیب اردوغان» رئیس‌جمهور ترکیه و «ولادیمیر پوتین» رئیس‌جمهور روسیه در محل سالن اجلاس سران برگزار شد. در این نشست به طور طبیعی بحران سوریه محوری‌ترین موضوع مورد بحث رؤسای سه کشور بود زیرا حضور نیروهای ترکیه در استان ادلب و آماده باش نیروهای دموکراتیک مدافع خلق کرد سوریه برای تقابل فیزیکی با ارتش ترکیه نگرانی‌هایی برای سه کشور هم‌پیمان یعنی ایران، روسیه و سوریه ایجاد کرده است. البته به نظر می‌رسد در کنار مسئله سوریه، مباحثی مانند پرونده هسته‌ای ایران و بحران غلات که ریشه در جنگ اوکراین دارد مورد بحث سران سه کشور قرار گیرد.

-بی توجهی اردوغان به هشدارهای ایران

تهران و آنکارا طی سالهای گذشته به عنوان بخشی از روند صلح آستانه برای حل و فصل بحران 11 ساله سوریه با یکدیگر دیدار و رایزنی کرده‌اند. دولت ایران پیش از نشست کنونی درباره هرگونه تنش زایی با آغاز این عملیات و افزایش بی ثباتی در سوریه هشدار داده است. زیرا از نظر تهران حضور ارتش ترکیه در ادلب به تشدید بحران داخلی سوریه کمک خواهد کرد. در این راستا  تلاش‌های ایران برای دعوت از «فیصل مقداد» وزیر امور خارجه سوریه در نشست تهران و رایزنی وی مقامات ترکیه‌ای و روسی مورد توجه قرار می‌گیرد. ضمن اینکه روز گذشته رهبر جمهوری اسلامی در دیدار با رئیس‌جمهوری ترکیه با وعده همکاری ایران با آن کشور در مبارزه با تروریسم، به اردوغان نسبت به عواقب حمله نظامی  ترکیه به شمال سوریه هشدار داد. اما متاسفانه باید گفت در این میان یک سری مسائل وجود دارد که  یقیناً باعث خواهد شد رئیس جمهور ترکیه، نه به حرف‌های تهران گوش دهد و نه به خروجی نشست دیروز سران آستانه اهمیت دهد., واقعیت این است که روابط ایران و ترکیه در یکی دو سال اخیر در حالت رکود قرار دارد و دوران سردی روابط است. ترکیه در سال‌های اخیر جهت‌گیری‌اش به این سمت است که خود را یک قدرت متوسط بین‌المللی در نظر می‌گیرد و در ادبیات سیاست بین‌الملل نیز به این کشور قدرت نوظهور اطلاق شده و در ردیف کشورهایی همچون کره جنوبی، آفریقای جنوبی، اندونزی و برزیل قرار دارد و خود این هم نوعی عدم توازن قدرت به وجود آورده است به این معنا که آنکارا مانند ۱۰ یا ۱۵ سال قبل خود را یک قدرت منطقه‌ای نمی‌داند بلکه احساس می‌کند در یک موقعیت برتری نسبت به قدرت‌های منطقه‌ای قرار دارد. همچنین اختلافات جدی میان دو طرف مانند حملات نظامی ترکیه به شمال عراق و سوریه که از اهمیت بالایی برای ایران برخوردار است، وجود دارد و مساله اخیری نیز که در خصوص تلاش ترکیه برای بهبود روابط با اسرائیل به وجود آمده به همه این اختلافات اضافه شده است. تنش میان تهران و آنکارا به دلیل ادعای مطرح شده درباره فعالیت‌های اطلاعاتی و امنیتی ایران در ترکیه افزایش پیدا کرده است. ماه گذشته میلادی بود که مقام‌های ترکیه ادعا کردند گروهی از ماموران اطلاعاتی ایران را که با هدف ترور توریست‌های اسراییلی به ترکیه آمده بودند، بازداشت کرده‌اند.....