ایسنا: مدیرکل آژانس بین‌المللی انرژی اتمی در گفت‌وگویی عنوان کرد که اگر آژانس اتمی پایگاه داده‌های خود در رابطه با برنامه هسته‌ای ایران را بازسازی نکند، هرگونه توافقی با ایران «شکننده» خواهد بود.
رافائل گروسی، مدیرکل آژانس بین‌المللی انرژی اتمی در گفت‌وگویی با یک روزنامه اسپانیایی بیان کرد: اصل کلام این است که قریب به ۵ هفته می‌شود که ما دیدی محدود بر آنچه که درحال رخ دادن است، داریم. برنامه هسته‌ای ایران به سرعت به پیش می‌تازد و اگر توافقی حاصل شود، به سختی می‌توانم قطعات پازل را طی این مدت نابینایی اجباری کنار یکدیگر بگذارم. وی در ادامه در رابطه با بازسازی پازل برنامه هسته‌ای ایران گفت: این کار غیرممکن نیست اما وظیفه‌ای بسیار پیچیده خواهد بود و شاید حتی به برخی توافقات خاص نیاز داشته باشد.

سپاه نیوز: دریابان سیف بن ناصر الحربی فرمانده نیروی دریایی عمان در تهران با دریادار پاسدار علیرضا تنگسیری فرمانده نیروی دریایی سپاه دیدار و گفتگو کرد و طرفین بر توسعه مناسبات و همکاری‌ها در زمینه‌های مختلف نظامی تاکید کردند.
دریادار تنگسیری در این دیدار گفت: عمان کشور دوست و برادر جمهوری اسلامی ایران در منطقه خلیج فارس محسوب می‌شود و در میان همسایگان ما از اعتبار ویژه‌ای برخوردار است.
فرمانده نیروی دریایی سپاه با بیان اینکه روابط بین دو کشور و دو ملت بر اساس اصل برادری و اخوت در سایه قرآن کریم و اسلام عزیز از استحکام خوبی برخوردار است، افزود: ما مسلمانیم و پایبند به اصل أخوت و برادری و در روزهای سخت به کمک هم می‌شتابیم، ما مسلمانیم و برای همه کشورهای همسایه احترام ویژه‌ای قائلیم.

 

 سفر روسای جمهور ترکیه و روسیه به تهران، در بین افکار عمومی با سؤالات متعددی همراه است. ازجمله اینکه «آمدنِ پوتین و اردوغان به ایران چه دستاوردهایی خواهد داشت؟ به همین منظور این پرسش را با اعضای کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس درباره نتایج سفر پوتین و اردوغان به گفت‌وگو نشستیم.
مشکلات باید با حضور همسایگان‌ هم سرنوشت حل شود
ابوالفضل عمویی سخنگوی کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس در پاسخ به این پرسش گفت: در شرایط فعلی حضور دو رئیس‌جمهور مؤثر منطقه در تهران حاوی پیام‌های روشنی است زیرا هر سه کشور می‌توانند با یکدیگر همکاری‌ها و گفتگوهای خوبی داشته باشند. همچنین این همکاری‌ها در برقراری امنیت نسبی در سوریه نیز مؤثر است. وی افزود: برگزاری هفتمین اجلاس آستانه در تهران با حضور روسای جمهور روسیه و ترکیه، بار دیگر نشان داد که مشکلات باید با حضور همسایگان ‌هم سرنوشت حل شود.
عمویی بیان داشت: انسجام و هماهنگیِ ایران و روسیه و ترکیه در اتفاقات منطقه‌ای و جهانی می‌تواند ضریب موفقیت سه کشور را در معادلات بالا ببرد. همچنین می‌تواند از قلدری و یکه‌تازی‌های آمریکایی‌ها جلوگیری کند. مسئله‌ای که سال‌هاست باعث شده تا کشورها نتوانند در پیگیری مصالح ملی خودشان استقلال نظر داشته باشند.
 سفر پوتین و اردوغان، نقاط مثبتی در حوزه اقتصادی ایران دارد
ابراهیم رضایی عضو کمیسیون امنیت ملی مجلس شورای اسلامی نیز در پاسخ به این پرسش به ما گفت: قطعاً برای کشورمان دارای اهمیت است به‌ویژه در خصوص مباحث اقتصادی. از طرفی امنیت سوریه به‌عنوان قطب امنیت کل منطقه نیز بسیار حائز اهمیت است. گوشزدهایی که رهبری درباره این موضوع به اردوغان داشتند خود گویای مهم بودن این مسئله است.
وی بابیان اینکه «وجود ناامنی در سوریه مساوی است با ناامن شدن کل منطقه» ادامه داد: طبیعی است که برقراری امنیت و ثبات آرامش در منطقه به نفع همه کشورها ازجمله ایران هست. رضایی خاطرنشان کرد: مقام معظم رهبری نکات مهمی را به رجب طیب اردوغان یادآورش‌اند زیرا یکی از عوامل اصلی ناامن سازی در سوریه، کشور ترکیه است. این عضو کمیسیون امنیت ملی مجلس یازدهم به سایر اهداف این سفر اشاره کرد و گفت: تشکیل شورای عالی ایران و ترکیه در حوزه اقتصادی از دیگر نتایج این سفر است که در آنجا مسائل دوجانبه موردبررسی قرار می‌گیرد. سفر پوتین هم رویکرد اقتصادی داشت. مطمئناً توسعه روابط با این کشورها به نفع مردم و کشور ما خواهد بود و پیام‌های خوبی برای دنیای جدید و چندقطبی دارد.
ایران باید بهره‌برداری خوبی از این سفر داشته باشد
عباس گلرو عضو دیگر کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس شورای اسلامی هم دراین‌باره به ما گفت: این سفرها بسیار حائز اهمیت است و ایران باید بهره‌برداری خوبی از آن داشته باشد. یعنی طبق بیانیه گام دوم انقلاب، ضمن ارتباط با کشورهای همسایه نباید ظرفیت‌ها را از دست بدهیم. وی همچنین بر حفظ امنیت در منطقه تأکید کرد و افزود: نگاه ایران به تحولات فعلی در شمال سوریه، قرارگرفته تمامیت ارضی آن در اختیار دولت مرکزی این کشور هست و خواهان پاک‌سازی این اراضی از گروه‌های تروریستی هستیم.
گلرو گفت: این همکاری سه‌جانبه در بازگشت نسبی امنیت به سوریه مؤثراست و فراتر از آن می‌تواند در موضوعات دیگر هم قابل بهره‌برداری و مهم باشد.
باشگاه تجاری ایران و روسیه راه‌اندازی می‌شود
حسین نوش‌آبادی از دیگر اعضاء کمیسیون امنیت ملی نیز در رابطه با نتایج سفر روسای روسیه و ترکیه به کشورمان گفت: باشگاه تجاری ایران و روسیه راه‌اندازی خواهد شد و تعاملات بسیار خوبی می‌تواند در این بستر صورت گیرد. فرصت خوبی برای تاجران و شرکت‌های معتبر هست. از طرفی توسعه روابط پولی و مبادلات ارزی و بانکی بین ما و روسیه می‌تواند ظرفیت‌های بالایی را برای همکاری آن‌هم در شرایط کنونی تحریم فراهم آورد. وی ادامه داد: با راه‌اندازی باشگاه تجاری میان ایران و روسیه، روابط اقتصادی فی‌مابین تسهیل می‌شود ضمن اینکه، الگویی برای توسعه روابط با سایر کشورها خواهد بود. نوش‌آبادی با تأکید بااینکه «ما منافع مشترکی با کشورهای منطقه به‌خصوص کشورهای همسایه و روسیه داریم که باید پیگیر تحقق آن باشیم»، خاطرنشان کرد: البته این به این معنا نیست که کشورها در امور داخلی یکدیگر دخالت کنند بلکه با حفظ استقلال می‌توانیم فضای همکاری داشته باشیم. ضمن اینکه نباید از توطئه‌های دشمنانِ این همکاری نیز غفلت شود.

 کارشناس مسائل بین الملل گفت: فکر می‌کنم ترک‌ها پذیرفته‌اند که امکان سرنگونی دولت بشار اسد وجود ندارد؛ بنابراین به احتمال زیاد تا همین امروز مانند کشورهای اروپایی و آمریکا از این سیاست هم عقب نشستند.
دیاکو حسینی تحلیلگر ارشد سیاست خارجی، در پاسخ به این سؤال که ارزیابی شما از برگزاری نشست آستانه چیست و چه اتفافاتی در آن رخ داد، گفت: همانطور که انتظار می‌رفت، اختلافاتی بین سه طرف ایران، ترکیه و روسیه درباره آینده شمال سوریه و بخش‌هایی که هنوز تحت کنترل حکومت بشار اسد نیست، وجود دارد. همانطور که ترک‌ها قبلاً بارها گفتند، اصرار دارند که این منطقه را از وجود یگان‌های خلق که از نظر آنکارا موجودیتی علیه تعامل عرضی و سرزمینی ترکیه محسوب شده تصفیه کنند. در حالی که این کار برای ایران و روسیه چندان ضرورت و فوریتی ندارد.
وی افزود: به نظر اختلاف مورد نظر در مورد این موضوع در نشست‌ها و دیدارهایی که به صورت دو جانبه برگزار شده به وضوح دیده می‌شد و از طرف دیگر به نظر می‌رسد آمریکایی‌ها، اشتیاق و انگیزه سابق را برای مداخله در این منطقه و امور سوریه ندارند. چون در تصویر کلی، امید خود را نسبت به اینکه بتوانند به اهداف پیشین خود در سوریه دست پیدا کنند، از دست داده‌اند. مشغول شدن آن‌ها در اوکراین، اقتصاد داخلی آمریکا و چین باعث شد این انگیزه در دولت بایدن ضعیف شود و در نتیجه خلائی ایجاد شده که از نگاه طرفین می‌تواند از یک طرف به معنای ظهور و تثبیت گروه‌های غیردولتی مانند پ. ی. د یا ی. پ. گ در شمال روسیه شود و از طرف دیگر از نگاه کشورهایی مانند ترکیه می‌تواند فرصتی باشد تا ترک‌ها این منطقه را آن طور که مدنظرشان بود از کردهای شمال سوریه تخلیه کنند. تخلیه به این معنا که فاصله آن‌ها را از مرزهای ترکیه بیشتر کنند و از طرف دیگر دولت سوریه گمان می‌کند در چنین فضایی که ایجاد شده امکان این را دارد که بتواند کنترل کامل این مناطق را به دست بگیرد.
دیاکو حسینی در پاسخ به این سؤال با توجه به آنکه قرار است نشست آتی سران در روسیه انجام شود مذاکرات باز هم روی این روند پیش خواهد رفت؟ آن زمان نتایج به چه شکلی پیش خواهد رفت، گفت: فکر می‌کنم ترک‌ها پذیرفته‌اند که امکان سرنگونی دولت بشار اسد وجود ندارد؛ بنابراین به احتمال زیاد تا همین امروز مانند کشورهای اروپایی و آمریکا از این سیاست هم عقب نشستند. اما موضوع شمال سوریه اهمیت دارد و در زمان ترامپ، آمریکایی‌ها مایل نبودند که به عنوان قدرتی که به راحتی متحدان اصلی خود را رها می‌کند شناخته شود. دولت بایدن هم مایل نیست چنین احساسی را در بین متحدان خود به ویژه در میان کردها اشاعه دهد؛ بنابراین در حال حاضر موضوع اصلی این است. دیاکو حسینی در پاسخ به این سؤال که چقدر ضرورت دارد روند نشست آستانه حفظ شود گفت: هنوز بحران سوریه تمام نشده است. به رغم آنکه نبردهای اصلی و مداخلات خارجی در منطقه تحت حمایت کشورهای منطقه علیه سوریه تمام شده است، گروه‌های سلفی و افراطی تا اندازه زیادی شکست و پراکنده شدند و آمریکا انگیزه‌ای برای حمایت‌های پیشین ندارد. اما با این حال جنگ سوریه ادامه دارد، نیروهای آمریکایی در بخش‌هایی از کشور مستقر هستند و نیروهای روسی، نیروهای مستشاری ایران و ترکیه هم در آنجا کار می‌کنند. این تحلیلگر ارشد افزود: بنابراین اجلاس آستانه از این جهت ضرورت دارد و فکر می‌کنم پس از پایان این دوره، شکلی از رایزنی سه جانبه بین ایران، ترکیه و روسیه شکل گرفت که می‌تواند در سایر موضوعات منطقه و اختلافات موجود در ابعاد تازه‌ای مانند بازسازی سوریه و روابط اقتصادی با این کشور ادامه پیدا کند؛ بنابراین از آنجا که این فرمت، موفق است و تا امروز توانسته دیدگاه‌های مختلف و متفاوت را به هم نزدیک کند، می‌تواند به یک فرمت ماندگار تبدیل شود. دیاکو حسینی در پاسخ به این سؤال که رویکرد دولت سیزدهم برای تقویت این نشست و حفظ دستاوردهای آستانه را چه طور تحلیل می‌کنید گفت: این گفتگوها شکل ثابتی به خود گرفته از یک طرف در سطح کلان کشورها و در حد روسای کشورها به وجود آمده و حمایت شده تا مقداری این موضوع را از تغییر دولت‌ها در امان نگه می‌دارد و همینطور از جنبه‌های فنی و کارشناسی نیز شکل رسوب‌یافته و پایداری پیدا کرده و آنقدر موفق بودکه همگی تصمیم گرفتند این گفتگوها ادامه داشته باشد؛ بنابراین فکر نمی‌کنم این موضوع به دولت‌های امروز چندان ارتباط داشته باشد و دولت همان روند سابق و حمایتی را از این سلسه گفتگوها در پیش گرفته است چراکه سیاست نظام این بوده و بخش فنی و کارشناسی آن به مرحله برگشت‌ناپذیر این گفتگوها رسیده بوده است. وی افزود: بنابراین فکر می‌کنم فرمتی که برای همکاری در زیر سایه بحران و جنگ داخلی سوریه شکل گرفته این ظرفیت را دارد که ادامه یابد و هر سه کشور را در موضوعات مختلف که در دوران متحول و پویا است نزدیک‌تر کند و حداقل در سطح سران می‌تواند مقدمه‌ای برای تعمیق همکاری‌های بیشتر یا کاهش اختلافاتی که منجر به آسیب زدن به همکاری‌های بالقوه میان سه کشور می‌شود، باشد.
منبع : ایلنا

فرمانده عملیات نیروی هوایی آمریکا در اظهاراتی مدعی شد که مذاکرات هسته‌ای بر سر احیای برجام به بن‌بست رسیده است. الکسوس گرینکویچ، فرمانده عملیات نیروی هوایی آمریکا طی سخنانی در پایگاه هوایی العدید قطر درباره تحولات نظامی در خاورمیانه مدعی شد: ایران احتمالاً حملات به آمریکا و متحدانش در منطقه را از سر بگیرد. گرینکویچ که به عنوان فرمانده عملیات در منطقه تحت پوشش سوریه، عراق و افغانستان منصوب شده است، گفت: ما تحت حمله مداوم نیستیم، اما از برنامه‌های حمله مداوم آگاه بوده و همه در منطقه نگران هستند. وی درباره ادعای مشاور امنیت ملی آمریکا در رابطه با ارسال پهپاد به روسیه از سوی ایران گفت که «این وضعیت نگران کننده است». گرینکویچ هشدار داد که ایران ممکن است حملات خود را علیه آمریکا و متحدانش در منطقه از سر بگیرد. وی با بیان اینکه ایران به سرعت در حال توسعه برنامه هسته‌ای خود است، مدعی شد که مذاکرات برجام به بن بست رسیده است. ادعای فروش پهپاد توسط ایران به روسیه در پی این مطرح می‌شود که جیک سالیوان، مشاور امنیت ملی آمریکا در یک کنفرانس خبری مدعی شده بود، ایران در حال آماده‌سازی برای تحویل صدها پهپاد دارای قابلیت حمل سلاح به روسیه است. مشاور امنیت ملی آمریکا مدعی شد، که ایران برنامه حمایت نظامی از روسیه را در جنگ اوکراین دارد. اطلاعاتی در دست داریم که نشان می‌دهد ایران در حال آماده شدن برای آموزش نیروهای روس در این زمینه است.
این درحالی است که ناصر کنعانی، سخنگوی وزارت امور خارجه ایران در پاسخ به سؤال خبرنگاران درباره اظهارات مشاور امنیت ملی امریکا درباره فروش فناوری‌های نوین ایرانی به روسیه، تصریح کرد: سابقه همکاری‌های میان جمهوری اسلامی ایران و فدراسیون روسیه درحوزه برخی فناوری‌های نوین به پیش از آغاز جنگ در اوکراین بر می‌گردد و در مقطع اخیر هیچ تحول خاصی در این ارتباط رخ نداده است.

 

دیپلماسی ایرانی: یکی از تصمیمات نشست سران ائتلاف ناتو در مادرید در اواخر ماه گذشته که ممکن است تأثیر منفی بر روابط ترکیه و روسیه بگذارد، موافقت ترکیه و در نتیجه ائتلاف ناتو با پیوستن سوئد و فنلاند به این ائتلاف است. درخواست پیوستن این دو کشور نتیجه مستقیم جنگ روسیه و اوکراین و احساس خطر این دو کشور از روسیه بود؛ اما فشارهای غرب به ویژه آمریکا اساس تمایل دو کشور برای ارائه این درخواست بود.دست برداشتن ترکیه از مخالفت با پیوستن فنلاند و سوئد در مقابل چشم پوشی این دو کشور از حمایت از حزب کارگر کردستان و نیز یگان‌های مدافع خلق در سوریه نقش تعیین کننده‌ای در گسترش ناتو و تنگ‌تر کردن محاصره روسیه از شمال داشت. تردیدی نیست که تصمیم ناتو موجب آزردگی و خشم روسیه نسبت به ترکیه شد چرا که اگر ترکیه می‌خواست نگرانی‌های همسایه خود (روسیه) را در نظر بگیرد، می‌توانست مانور دهد و گرفتن تصمیم مناسب را چند ماه به تعویق بیندازد.
بهانه ترکیه درباره این که دستاوردهایی را از سوئد و فنلاند درخصوص نبرد خود علیه حزب کارگر کسب کرده است می‌توانست قابل قبول باشد، اگر این بهای اندک به اندازه هدف بزرگی بود که ناتو با پیوستن سوئد و فنلاند محقق ساخت. اما حوادث نشان داد که علت واقعی این عقب نشینی ترکیه از استفاده از وتو، تهدید مستقیم بایدن علیه ارودغان پیش از توافق سه جانبه مادرید میان ترکیه، سوئد و فنلاند بوده است مبنی بر اینکه پیامدهای این حمله روسیه برای ترکیه شدیدتر خواهد بود. بنابراین ترکیه موافقت کرد و بهای این موافقت ناچیز بود و حتی پایبندی سوئد و فنلاند به آن حتمی نیست. اگرچه هنوز خیلی زود و یا حتی بعید است که آنکارا کاملاً به آغوش غرب بازگردد و به نوک پیکان ناتو علیه روسیه تبدیل شود؛ اما رجب طیب اردوغان با نزدیک شدن به زمان انتخابات ریاست جمهوری در این کشور به حمایت غرب برای کاهش شدت بحران اقتصادی در ترکیه شدیداً نیاز دارد. به خصوص که نظرسنجی‌ها نشان می‌دهد احتمالاً اردوغان جایگاه ریاست جمهوری را از دست خواهد داد. لازم به ذکر است که به نظر می‌رسد غرب قادر نیست (و نمی‌خواهد) ترکیه را از بحران‌هایش بیرون بیاورد؛ زیرا غرب خودش در بحران‌هایش غوطه‌ور است و به کسی برای نجات خود نیاز دارد.
نگرانی روسیه به جاست و نیاز ترکیه به غرب نیز به همین ترتیب به جاست؛ اما منافع ترکیه تا کنون ایجاب می‌کند که بی‌طرف باشد تا زمانی که تصویر آینده مشخص شود. تصویری که ظاهراً برای مدت طولانی مبهم خواهد ماند.
 

ادامه از صفحه یک
چراکه ارائه تخفیف در نفت روسیه، به این کشور کمک می‌کند تا مواد خام خود را به فروش برساند و دیگر کشورها نیز ناگزیر به کاهش نرخ‌ها شوند. از جمله، ایران ناگزیر است به خاطر رقابت با روسیه در چین، میزان تخفیف نفت صادراتی خود را افزایش دهد.
 منافع متقابل ریاض و مسکو در اپک پلاس
اما در کنار ارائه تخففی قیمت، یکی از روزنه‌های امید روسیه سیاستهای اپک پلاس است. اوپک پلاس در سال ۲۰۱۶ تشکیل شد و محدودیت عرضه هماهنگ را در میان اعضای خود برای تثبیت بازار نفت و جلوگیری از ریزش قیمتها را به اجرا گذاشت (روسیه یکی از تولیدکنندگان بزرگ عضو اوپک پلاس است) درحال حاضر است عربستان با وجود تشدید تحریمها علیه روسیه و اعتراض جهانی به حمله نظامی مسکو به اوکراین، پایبندی خود به توافق اوپک پلاس با روسیه در بازارهای نفت را مورد تأیید قرار داده است. آمریکا مایل است تولید نفت اوپک پلاس سریعتر از آنچه این گروه در اوت سال گذشته توافق کرد، افزایش پیدا کند. (هرچند معدودی از اعضای این گروه شامل عربستان سعودی و امارات متحده عربی ظرفیت مازاد تولید دارند) ریاض تاکنون در برابر فشارهای آمریکا برای افزایش سریعتر تولید نفت ایستادگی کرده است. سعودی‌ها با احتیاط حرکت می‌کنند تا روسیه را به عنوان یک متحد، در گروه اوپک پلاس حفظ کنند درواقع آنان ترجیح می‌دهند در سیاست نفتی، روابط نزدیک با روسیه را حفظ کنند زیرا هر دو کشور طی پنج سال گذشته، از توافق اوپک پلاس و کنترل بخش عظیمی از عرضه نفت جهان، نفع زیادی برده‌اند. حضور تولیدکنندگان غیراوپک به خصوص روسیه در اتحاد نفتی، به عربستان نفوذی در بازارهای نفت جهان بخشیده که به تنهایی و در قالب گروه اوپک، ممکن نبود. برای روسیه نیز مقطع کنونی تداعی کننده دوران جنگ سرد است. روسیه درصدد است از اوپک به عنوان ابزاری در جهت فشار بر غرب استفاده کند چون روسیه می‌تواند در همکاری با اوپک و به همراه این سازمان نفتی کنترل نفت و بازار نفت را در دست گیرد و غرب را در تأمین نفت مورد نیازش با مشکل مواجه سازد.
  اپک پلاس در حیرانی
اوپک همواره تاکید کرده که بازار نفت متوازن است و وضعیت جاری آن ربطی به عوامل بنیادین ندارد و ناشی از مسائل ژئوپلیتیکی است. ضمن اینکه اوپک‌پلاس، نه اتحادی متشکل از سیاست، بلکه ائتلافی مبتنی بر مدیریت بازار است. اما این گروه در حال حاضر در حال افزایش تدریجی تولید برای پایان دادن به محدودیت عرضه‌ای هستند که در اوج بحران پاندمی در سال ۲۰۲۰ به اجرا گذاشتند و از اوت سال گذشته، هر ماه افزایش تولید به میزان ۴۳۰ هزار بشکه در روز را تصویب کرده‌اند.
 اما قرارداد کاهش تولید اوپک پلاس که در آوریل 2020 بسته‌شده بود، طی سه ماه آینده منقضی می‌شود، آن‌هم در شرایطی که مصرف کنندگان انرژی در سراسر دنیا با افزایش قیمت آن به بالاترین رقم طی یک دهه گذشته مواجه هستند. بنابراین یک قرارداد تولید جدید در دستور کار ائتلاف اوپک پلاس قرار دارد. اکنون باید عربستان سعودی و سایر اعضای اوپک، باید مزایای حفظ روسیه را در صورتِ نیاز مجدد به خدمات این کشور در آینده ارزیابی کنند و همین موضوع، احتمال برانگیختن خشم ایالات متحده و اروپا را در پی دارد. همچنین که این گروه باید تصمیم بگیرد که با ظرفیت مازاد (که به ظن عده‌ای، میزان قابل توجهی نیست و تنها به چند عضو اوپک محدود می‌شود)، چه کاری باید انجام داد. اما قیمت‌های سربه فلک کشیده امروز، با صدایی رسا به همراه ایالات‌متحده و سایرین این گروه را به افزایش تولید فرا می‌خواند. اما وقتی که ظرفیت مازادی وجود نداشته باشد، دیگر ابزاری هم نخواهد بود که از آن بتوان برای مدیریت تعادل عرضه و تقاضا استفاده کرد. سؤالات پیرامون ظرفیت مازاد واقعی اوپک، آینده اوپک را در هاله‌ای از ابهام فرو می‌برد.