کتاب «آوردگاه؛ سیاست بدون روتوش» نوشته محسن صالحی چندی است توسط انتشارات یقظه منتشر و راهی بازار نشر شده است. امام خامنه‌ای: «یکی از چیزهایی که بنده نگران آن هستم، این است که این نسل جوانِ بالنده‌ی ما که بحمدالله، هم آگاه و با بصیرت است، هم دارای انگیزه است، آماده به‌کار است، وسط میدان است، انقلابی است، به تدریج این حوادث مهم را، این عبرت‌های بزرگ دوران معاصر را از یاد ببرد.» (بیانات در دیدار اقشار مختلف مردم در ۱۸ شهریور سال ۹۴

 روز گذشته خبر رسید که یک وزارتخانه دولت اسرائیل پیش‌نویس پیشنهادی را در زمان جنگ با حماس تهیه کرده که بر اساس آن ایده انتقال ۲ میلیون و ۳۰۰ هزار نفر از جمعیت نوار غزه به شبه‌جزیره سینا مطرح شده است. این ایده جنجالی که با محکومیت شدید فلسطینی‌ها روبه‌رو شده از سوی وزارت اطلاعات کابینه نتانیاهو تهیه شده است. دولت آمریکا نیز به‌صراحت از خواسته رژیم اشغالگر برای انتقال فلسطینی‌های نوار غزه به نقطه‌ای به‌اصطلاح امن در شبه‌جزیره سینا از طریق ایجاد یک کریدور بشردوستانه حمایت کرده و به مصر وعده داده در صورت‌پذیرش این تعداد از اهالی غزه، همه بدهی‌های این کشور صفر خواهد شد. اما گویا وزارت خارجه مصر به درخواست‌ها برای اظهارنظر دراین‌خصوص پاسخی نداده هرچند که قاهره در طول این جنگ به‌صراحت اعلام کرده که نمی‌خواهد موجی از آوارگان فلسطینی را بپذیرد.
 فشار اسرائیل بر مصر برای قبول پناهندگان
باید گفت که مصر و اسرائیل یکدیگر را به رسمیت می‌شناسند و با هم روابط رسمی دیپلماتیک دارند در نتیجه اسرائیل نمی‌تواند با زور فلسطینی‌ها را وادار به مهاجرت کند و مصری‌ها را در عمل انجام شده قرار دهد. اسرائیلی‌ها برای این اقدام حتماً نیازمند هماهنگی قبلی با مصری‌ها هستند. البته اگر مرز غزه و مصر باز باشد و اسرائیل بمباران خود را از شمال به جنوب غزه افزایش دهد نتیجه این خواهد شد که شمار زیادی از مردم غزه برای درامان‌ماندن از بمباران به خاک مصر پناه خواهند برد. به همین دلیل هر بار حملات اسرائیل علیه غزه آغاز می‌شود دولت مصر مرز با غزه (گذرگاه رفح) را به طور کامل می‌بندد و تنها به‌صورت استثنایی اجازه عبور کاروان‌های امدادرسانی را می‌دهد؛ بنابراین بنیامین نتانیاهو نخست‌وزیر رژیم صهیونیستی اکنون به دنبال متقاعدکردن سران اروپا برای فشار بر مصر جهت‌پذیرش آوارگان فلسطینی غزه است. اما کشورهای اصلی اروپا به‌ویژه فرانسه و انگلیس هم این پیشنهاد را غیرواقع‌گرایانه توصیف کرده و به مقاومت مقام‌های مصری در مقابل پیشنهاد پذیرش پناه‌جویان از غزه حتی به‌صورت موقت اشاره کرده‌اند. آنان بر این باور هستند که مصر باید نقش مهمی در ارائه کمک‌های بشردوستانه گسترده به غزه بدون فشار بر آن برای پذیرش پناهندگان ایفا کند.
آمدنی که برگشت ندارد
مهم‌ترین توجیه السیسی رئیس‌جمهور مصر برای عدم قبول پناه‌جویان فلسطینی این بوده که کشورش در حال حاضر میزبان ۸.۵ میلیون پناهنده از کشورهای مختلف است و نمی‌تواند بیشتر از این پناهنده را در خود جای دهد. گفتنی است متعاقب تأسیس اسرائیل و جنگی که در سال ۱۹۴۸ در گرفت، حدود ۷۰۰ هزار فلسطینی از اسرائیل کنونی اخراج یا فرار کردند. در پی جنگ خاورمیانه در سال ۱۹۶۷، زمانی که اسرائیل کرانه باختری و نوار غزه را تصرف کرد، ۳۰۰ هزار فلسطینی دیگر نیز مجبور به فرار شدند که عمده آن‌ها به مصر و اردن گریختند. تعداد پناهندگان و فرزندان آن‌ها اکنون نزدیک به ۶ میلیون نفر رسیده است. گفتنی است پس از پایان‌یافتن این جنگ‌ها، اسرائیل از بازگشت پناه‌جویان به خانه‌هایشان امتناع ورزید. از آن زمان، اسرائیل درخواست‌های فلسطینی‌ها برای بازگشت آوارگان به‌عنوان بخشی از یک توافق صلح را رد کرده و استدلالی که آورده است این است که در این صورت ممکن است جمعیت یهودیان اکثریت خود را از دست بدهند. مصر نگران است که تاریخ دوباره تکرار شود و تعداد زیادی از پناهندگان فلسطینی غزه در نهایت برای همیشه در مصر ماندگار شوند. این نگرانی تا حدی به این دلیل است که هیچ چشم‌انداز روشنی هم برای چگونگی پایان این جنگ وجود ندارد.