حالا یک گام دیگر به ریاست مجلس نزدیک شد. هرچند آن‌ها که دل در گرو لاریجانی دارند یا معتقدند تنها اوست که ردای ریاست مجلس بر قامتش اندازه و بجاست و می‌تواند از عهده مدیریت ساختمان مثلثی میدان بهارستان با آن همه حواشی ریز و درشتش برآید، هنوز منتظرند شاید فرجی از «قم» برسد و بزرگان او را منصرف کنند؛ اما بعید است برگردد. شناخت از شخصیت لاریجانی می‌گوید که او تصمیم خود را گرفته و شاید می‌خواهد در قامت دیگری به عرصه سیاست برگردد؛ شاید هم به تعبیر یکی از اهالی سیاست «افسرده» شده و به راستی قصد دورشدن دارد آن هم از مجلسی که به نظر می‌رسد دیگر در رأس امور نیست.
جای خالی لاریجانی اما چگونه پر می‌شود. قطعاً و حتماً «خلأ» ایجاد می‌شود؛ خلئی که به گفته برخی تحلیل‌گران
فضا را برای تندروها و جریان‌های مختلف فراهم می‌کند؛ جریان‌هایی که سعی می‌کنند با استفاده از خلأ قدرت ایجاد شده، با جذب نمایندگان مستقل و غیرجریانی و تشکیل فراکسیون اکثریت، قدرت خود را در پارلمان توسعه دهند و نه تنها برای ریاست، بلکه برای تمام جایگاه‌های حساس مجلس، گزینه تعیین کنند.
در مجلس دهم حتی رئیس فراکسیونی که تمام اعضای آن با رأی قاطع مردم توانسته بودند به بهارستان راه پیدا کنند، نتوانست خودی نشان دهد و ساکنِ ساکت و صامتِ صندلی شماره 184 باقی ماند. حتی اصلاح‌طلبان هم به این نتیجه رسیده بودند که بهتر از «لاریجانی» برای ریاست پیدا نمی‌کنند. اصولگرایان نیز هیچ اصولگرای میانه‌رویی که بتواند نقش لاریجانی را ایفا کند، سراغ نداشتند.
حالا اما مجلس یازدهم دیگر لاریجانی ندارد و گمانه‌زنی‌ها درباره جانشین او از هم اکنون آغاز شده است. «قالیباف» یکی از این چهره‌هاست. نشانه‌ها نیز همین موضوع را تأیید می‌کند. قالیباف سال گذشته پس از مدتی سکوت، ناگهان بروز و ظهوری جدی و پررنگ داشت. سفرهای استانی متعددی را انجام داد و از تریبون تلویزیون هم بی‌نصیب نماند.
از مشهد تا کرمان و گیلان و اصفهان به سفر استانی رفت و سخنرانی کرد. رسانه ملی هم توجه ویژه‌ای به او داشت و دارد. چند ماه بعد خبر دیدار با او محمود احمدی‌نژاد حسابی خبرساز شد. گمانه‌ها درباره ائتلاف احمدی‌نژاد-قالیباف قوت گرفت و اطرافیان شهردار اسبق تهران، شوکه از این خبر ابتدا سعی در تکذیب اصل ماجرا داشتند و سپس مدعی شدند این دیدار تنها در قالب عیادت صورت گرفته و مربوط به ایام نوروز هم بوده است.
در ماه‌های گذشته جسته و گریخته صحبت‌هایی درباره تحرکات انتخاباتی قالیباف شنیده شده است. در روزهای اخیر اما پاسخ این پرسش که قالیباف برای انتخابات مجلس می‌آید یا نه و اگر بیاید حاضر به ائتلاف هست یا نه؟ هم‌چنان در هاله‌ای از ابهام باقی مانده است. اما با کناررفتن لاریجانی، دو اسم در صدر لیست گمانه‌زنی جانشینان احتمالی او قرار گرفته است؛ محمدباقر قالیباف و سعید جلیلی. به نظر می‌رسد مردان دیروز میدان انتخابات ریاست‌جمهوری، بدشان نمی‌آید که مسیر را از پاستور به سمت بهارستان تغییر دهند تا شاید اگر ریاست پاستور نصیب‌شان نشد، ریاست بهارستان را به نام خود ثبت کنند.
تا پیش از این شورای ائتلاف نیروهای انقلاب و جبهه پایداری، دو مکانیزم برای ساماندهی نیروهای اصولگرا و انقلابی در انتخابات مجلس بودند. حالا جبهه‌ای به نام جبهه مدافعان حریم انقلاب اسلامی خارج، اعلام موجودیت کرده و خارج از دو مکانیزم یادشده عمل می‌کند. هر سه ائتلاف و جبهه را که کنار هم بگذاریم، وزن کاندیداهایشان بازهم سنگین نمی‌شود. حسین اله‌کرم می‌گوید: شورای ائتلاف درحال‌حاضرتلاش دارد با تکیه بر سبقه جهادی، به نوعی توسط قالیباف هدایت شود. شورایی که ائتلاف‌گرایان سنتی هم در آن حضور دارند. قالیباف البته با بیانیه‌های خود نشان داده است که می‌خواهد مسیری جدا از سنتی‌ها طی کند؛ همان که نام «نواصولگرایی» را بر آن گذاشته است.
به هرحال گزینه جلیلی را که نمی‌شود چندان جدی گرفت؛ اما «قالیباف» همیشه گزینه‌ای جدی بوده مگر اینکه به رسم ائتلاف و اتحاد، حکم به انصراف گرفته باشد!
 

مشکوک است!
 عضو کمیسیون امنیت ملی مجلس، با اشاره به اینکه ایران هیچ‌گاه دنبال خروج از NPT نبوده است و اصرار برخی بر این موضوع، دام است، گفت: اصرار عده‌ای بر ترغیب کشور به خروج از NPT اقدامی ستون پنجمی و مشکوک است. این افراد خودآگاه یا ناخودآگاه با ستون پنجم ارتباط دارند و در این حرف نباید شک کرد.

فرماندار شهر قدس بازداشت شد؟
سخنگوی قوه قضاییه گفت که خبر بازداشت فرماندار شهر قدس صحت ندارد. اسماعیلی در پاسخ به پرسشی درباره اینکه گفته شده فرماندار شهر قدس به دلیل اظهاراتش مبنی بر اینکه دستور تیراندازی را داده بازداشت شده است؛ آیا خبر بازداشت صحت دارد؟ و آیا او حق داشته که دستور تیراندازی بدهد؟ گفت: بازداشت او صحت ندارد. اینکه چنین حرفی را زده نمی‌دانم؛ از مقامات مربوطه بپرسید.

انصراف لاریجانی لطف الهی است
نظر بیژن نوباوه، نماینده اصولگرای ادوار مجلس و خبرنگار اسبق رسانه ملی در نیویورک درباره کناره‌گیری علی لاریجانی از انتخابات مجلس آینده جالب توجه است: «عدم حضور آقای علی لاریجانی به‌عنوان کاندیدا برای انتخابات یک اتفاق خوب است. انصراف ایشان و اطرافیان وی برای جریان انقلابی یک لطف الهی بود. نبود ایشان در مجلس طلیعه تولد یک مجلس کارآمد و بی‌حاشیه است. واقعیت این است که آقای لاریجانی عامل تفرقه بین اصولگرایان و نیروهای انقلاب بود.»

اله‌کرم می‌آید
حسین اله‌کرم، ضمن اینکه خبر داده می‌خواهد در انتخابات مجلس نامزد شود، در پاسخ به این پرسش که چرا قبلاً از قالیباف انتقاد می‌کردید و چطور الان می‌گویید ما در یک جهت هستیم و یک هدف را دنبال می‌کنیم؟ پاسخ جالبی داده است: «در دوره شهرداری آقای قالیباف کارهای خوبی ازجمله مترو، اتوبان امام علی، تونل نیایش و تونل توحید انجام شد. ما معتقدیم این پروژه‌ها می‌توانست ارزان‌تر تمام شود اما از آن طرف جریان جهادی می‌گفت: «سرعت مهم‌تر از هزینه پروژه است». در مجموع ماحصل آن اقدامات بود که امروز در تهران شاهد ترافیک روان‌تری در سطح شهر هستیم.»

خداحافظی تیم و طیف لاریجانی از مجلس
 سخنگوی شورای ائتلاف نیروهای انقلاب اسلامی گفت: عمر پارلمانی لاریجانی رو به پایان است و او با تیم و تشکیلاتش در حال ترک مجلس است. به عنوان مثال، کاظم جلالی که رئیس مرکز پژوهش‌های مجلس و دست راست لاریجانی بود، چندی است با استعفا از نمایندگی، برای سفارت به مسکو رفته است. پیرهادی در تحلیلی درباره کناررفتن لاریجانی از ریاست مجلس گفته است: کناره‌گیری لاریجانی، به ویژه با توجه به نحوه ریاست و تثبیت قدرتش در پارلمان، موجب خلأ قدرت در اوایل دوره مجلس آینده خواهد شد و جریان‌های مختلف سعی می‌کنند با استفاده از خلأ قدرت ایجاد شده، با جذب نمایندگان مستقل و غیرجریانی و تشکیل فراکسیون اکثریت، قدرت خود را در پارلمان توسعه دهند.

نقش Waze در راه‌بندان‌های اخیر تهران
رئیس سازمان پدافند غیرعامل کشور گفته است، نرم‌افزارهای اسرائیلی مانند «ویز» نیز در آشوب‌های اخیر نقش داشته‌اند: «برای مثال این نرم‌افزار در غائله اخیر تهران، جمعیت را به سمت اتوبان‌ها هدایت می‌کرد تا راه‌بندان ایجاد شود. در حالی‌که در حالت طبیعی برعکس است و باید مردم را از جای پرترافیک به جای خلوت هدایت می‌کرد؛ اما در این‌جا رانندگان را به سمت ترافیک و شلوغی‌ها هدایت می‌کرد و در ما در تهران شاهد بودیم که به تعبیری مردم هدایت شدند، سر و ته اتوبان‌ها را با چند نفر از اشرار بستند، مردم را در قالب یک اتوبان بزرگ در زیر برف به گروگان گرفتند و هرکس اعتراض می‌کرد با او برخورد می‌کردند.»

معاون وزیر امور خارجه کره‌شمالی و مسئول امور آمریکا در وزارت خارجه، واشنگتن را به خریدن زمان با تکرار پیشنهادات کلامی بدون ارائه یک راه‌حل واقعی متهم کرد. «ری‌تای سونگ»  افزود: درخواست واشنگتن برای مذاکرات بیشتر، چیزی جز حقه‌ای احمقانه برای معطل نگه‌داشتن کره شمالی و استفاده از آن در راستای منافع سیاسی و انتخابات در آمریکا نیست. این مقام کره شمالی ادامه داد: کره شمالی حداکثر اقدامات خود را با نهایت استقامت انجام نداده که از این گام‌های مهم که بر مبنای ابتکار عمل خودش انجام شده، پا پس بکشد. چیزی که اکنون باید انجام شود، اقدام آمریکاست و کاملاً بر عهده واشنگتن است که تعیین کند می‌خواهد چه هدیه کریسمسی بگیرد.
 

یکی از برادرزاده‌های «اسامه بن‌لادن» رهبر سابق گروه «القاعده‌» یک ستاره موسیقی است که در کاباره‌های لندن و پاریس برنامه اجرا می‌کند. «وفا دوفور» برادرزاده 44 ساله اسامه بن لادن عضو یک گروه موسیقی «پانک» 3 نفره به نام «دیپ تان» است که همه اعضای این گروه زن هستند.
 این گروه در کاباره‌های لندن و پاریس به اجرای برنامه می‌پردازد. او متولد ایالت کالیفرنیا آمریکاست و پدرش برادر ناتنی اسامه بن لادن است. اسامه بن لادن که رهبر گروه القاعده بود در اول ماه می 2011 به دستور «اوباما» و در یک عملیات ویژه نیروهای آمریکایی در مخفی‌گاه خود در منطقه «ابیت آباد» پاکستان کشته شد.
 

این روزها یک جمله مدام درباره جایگاه مجلس تکرار می‌شود: «مجلس دیگر در رأس امور نیست.» جمله‌ای که نه تنها چهره‌های سیاسی آن را بیان کرده و روی آن تاکید می‌وررند، بلکه برخی نمایندگان مجلس نیز این موضوع را بر زبان می‌آورند و ابراز نگرانی می‌کنند. اما چه عواملی باعث شده مجلس شورای اسلامی در رأس امور نباشد و جایگاه خود را از دست بدهد؟ این پرسشی است که کاربران در فضای مجازی به آن پاسخ‌های جالب توجهی داده‌اند که «خبرآنلاین» به آن پرداخته است. برخی از کاربران در نظرات خود شورای نگهبان را مقصر اصلی ضعف مجلس دانسته و از نظارت استصوابی انتقاد کردند. مثلاً فردی به نام علی نوشته است: «نمایندگانی که انتخاب شورای نگهبان هستند.» حسام هم با اشاره به تعدد شکل‌گیری نهادهای موازی با مجلس در این باره نوشت: «وجود افراد بسیار ضعیف در مجلس که الفبای قانون‌گذاری را هم نمی‌دانند. نظارت ضعیف روی دولت و البته نظارت استصوابی که اجازه ورود افراد توانمند را به مجلس نمی‌دهد و نیز تعدد نهادهای قانون‌گذاری.»
یکی دیگر از کاربران نوشته بود: «دخالت‌های شورای نگهبان و مجمع تشخیص در مصوبات مجلس - حضور افراد سفارشی در لیست‌ها و رد صلاحیت‌ها - لابی‌های گسترده در مواقع تصمیم‌سازی - وام‌داربودن اکثر نمایندگان به مراکز قدرت و بعضاً سرمایه‌گذارنی که باعث پیروزی آن‌ها شده‌اند.» یا فرد دیگری نوشت: «مقصر شورای نگهبان است.» در این میان، برخی از کاربران از کردار و رفتار نمایندگان غافل نمانده و عملکرد ضعیف وکلای مردم را یکی از عوامل ضعف مجلس معرفی کردند. در همین رابطه کاربری نوشت: «با وعده میان، ولی بعد آدم پشت پرده می‌شوند!» دیگری هم در پاسخ به او نوشته است: «و بله قربان گو!»
علی، کاربر دیگری است که اعتقاد دارد فاصله گرفتن نماینده از وظایف ذاتی‌اش یکی از عواملی است که سبب شده مجلس از رأس امور بودن خارج شود. وی نوشت: «به دلایل زیرمجلس شورای اسلامی در رأس امورنیست: ۱. فاصله گرفتن از وظایف ذاتی نمایندگی ۲. بیراهه رفتن بعضی از نمایندگان از اهداف تعریف شده نمایندگی ۳. فعالیت‌های اقتصادی نمایندگان برای جبران هزینه‌های میلیاردی اولیه گرفتن رأی از مردم ۴. بی‌تجربگی کاری بعضی از نمایندگان برای تصمیم‌گیری‌های کلان که اکثریت ِدارای منافع مادی  را در مجلس پیروز می‌دانند و به هدف اقتصادی‌شان می‌رسند که دودش به چشم می‌رود. اقشار ضعیف زیان می‌بینند که نبود این نماینده از بودنش سودتر است.» کاربر دیگری هم با اشاره به سریال «کیف انگلیسی» و هزینه میلیاردی نمایندگان برای رسیدن به ساختمان هرمی شکل بهارستان نوشت: «یاد سریال کیف انگلیسی افتادم. به نظر می‌رسد برخی از نمایندهای فعلی با همون دید وارد مجلس شدند؛ البته کیف انگلیسی در کار نیست ولی چطور ممکن است در یک شهرستان کوچک برخی هزینه میلیاردی کنند تا نماینده مجلس بشوند.»
 

روزنامه فرامنطقه‌ای «العربی‌الجدید» چاپ لندن نوشت: پس از ۱۲ سال ریاست مجلس شورای اسلامی در ایران، علی لاریجانی اعلام کرد از رقابت انتخابات مجلس و ریاست جمهوری خارج می‌شود تا به این شکل، باب افول نفوذ لاریجانی‌ها در ایران گشوده شود. در ادامه مطلب این روزنامه عرب زبان نزدیک به قطر آمده است: البته تاکیدات لاریجانی درمورد نداشتن نیتی برای شرکت در انتخابات، به معنای عزم او برای کناره‌گیری سیاسی نیست؛ همان‌طورکه وی تصریح کرده است خانه‌نشین نخواهد شد و هر مسئولیتی که به او سپرده شود را انجام می‌دهد. به نظر می‌رسد تصمیم علی لاریجانی برای وارد نشدن در میدان انتخابات، به افول ستاره خاندان لاریجانی در دنیای سیاست ایران، بازمی‌گردد. این افول نفوذ، از دوره دوم ریاست جمهوری احمدی نژاد شروع شد؛ زمانی که رئیس جمهور وقت ایران، لاریجانی‌ها را متهم به فساد کرد و حتی پس از ترک منصب ریاست جمهوری، به حمله خود به این خانواده ادامه داد و انتقادات تندی را متوجه صادق آملی لاریجانی، رئیس سابق دستگاه قضا کرد. علاوه بر اینکه اختلافات شدیدی بین صادق لاریجانی و محمد یزدی، رئیس اسبق دستگاه قضای ایران، در ماه آگوست، بروز یافت و این دو تن، نامه‌های تند و اتهاماتی را بین یکدیگر رد و بدل کردند و همین مسئله نیز باعث تضعیف جایگاه خاندان لاریجانی شد. اما علی لاریجانی، رئیس فعلی مجلس شورای اسلامی در ایران که منتسب به جریان اصولگراست و دکترای فلسفه غرب از دانشگاه تهران دارد، در سال‌های اخیر، به اصلاح‌‌طلبان و اعتدال‌گراها، یعنی جریان حسن روحانی، نزدیک شده و شخصیتی اعتدال گرا محسوب می‌شود. این چرخش لاریجانی به سمت اصلاح طلبان، به مذاق اصولگرایان خوش نیامده و موجب انتقادات شدید آن‌ها شد؛ تا جایی که در برخی موارد، سخنرانی وی را قطع می‌کردند و در سال ۲۰۱۳، در شهر قم به او حمله ور شدند. در آن زمان، دوستان احمدی نژاد متهم به طراحی این عملیات شدند. در حالی که لاریجانی در یک کنفرانس مطبوعاتی صحبت‌هایی شبیه به خطبه وداع از مناصب بلندپایه را ایراد کرد، ایران مرحله بسیار حساسی را می‌گذراند. در سطح داخلی، این کشور درگیر اعتراضاتی به دنبال گرانی بنزین است و در سطح خارجی، تنش ایران با آمریکا به سطوح بالایی رسیده. در چنین شرایطی، لاریجانی منصب خود را به عنوان صدای محافظه‌کار و در عین حال، اعتدال‌گرا، ترک می‌کند، تا میدان تأثیر در سیاست داخلی و خارجی ایران را رها کند؛ همین موضوع موجب تقویت جایگاه اصولگرایان تندرو می‌شود، به‌ویژه آنکه اصلاح‌طلبان به دلایل متعددی، در شرایط بدی به سر می‌برند که مهم‌ترین دلیل، ناتوانی آن‌ها در پاسخ دادن به خواسته‌های مردم است. از سوی دیگر، مسئولیت سیاست‌های روحانی و اجرایی نشدن وعده‌های انتخاباتی او، متوجه جریان اصلاح‌طلب است که با حمایت خود، باعث انتخاب دوباره روحانی به‌عنوان رئیس جمهور شدند.
 

ادامه از صفحه یک ...
و از دیگرسو این نظام در هرشرایطی راه را بر اصلاحات مطلوب باز دانسته و از نوسازی مداوم خویش استقبال می‌کند. همچنین «عبدالمهدی» در شرایطی از تقدیم استعفا سخن گفت که هم آمریکا و هم برخی متحدان او در منطقه در اشکال مختلف رسمی و غیررسمی هم برلزوم استعفای او تاکید کردند و هم در تسریع آن به‌شدت فتنه‌گری کردند. مقاومت عبدالمهدی در این مدت از یک‌سو با هدف ناکام گذراندن تلاش‌های مداخله‌جویانه خارجی مذکور صورت گرفت و از دیگر سو، حاوی این پیام بود که در سیستم سیاسی عراق دمکرات این مردم و مرجعیت دینی است که تصمیم نهایی را اتخاذ می‌کند، نه دیگران. استقبال از استعفا اگرچه در فرصت‌های مختلف از سوی عبد المهدی و پیش از این اعلام شده بود اما رفتار عبدالمهدی در این دوره زمانی تعمیق قانون و ثبات در عراق بعد بعث و بعد اشغال را نشان داد. نکته دیگر این است که با استعفای عبدالمهدی، تلاش‌های اصلاح‌گرایانه مردم و نخست‌وزیر وارد مرحله جدیدی خواهد شد که با تکمیل آن عراق جانی دوباره خواهد گرفت. با این حساب عراق برای عراقیان باقی می‌ماند و در سایه این تحول تنها یک رویداد سیاسی در عراقی رقم می‌خورد که خواهان اصلاح در کشور و نه انقلاب درعراق بود.
سناریوهای پیش روی دولت عراق
باید این پرسش را مطرح کرد که پس از استعفای عبدالمهدی چه سناریوهایی پیش روی دولت عراق است.
نخست: با استعفای عبدالمهدی، به احتمال زیاد او تا زمان انتخاب گزینه بعدی به عنوان نخست‌وزیر برای پیشبرد امور به کار خود ادامه خواهد داد. وظیفه دولت پیشبرد امور، منحصر به اجرای مصوبات پیشین و انجام روتین قوانین موجود می‌شود. این دولت دیگر اختیار تصویب قوانین جدید یا امضای توافق‌نامه‌های بین‌المللی را نخواهد داشت و تنها می‌تواند مصوبات پیشین دولت فدرال و پارلمان را اجرا و امور روتین و روزمره اداره کشور را هدایت کند. در همین رابطه، «ایاد علاوی» رهبر جریان ائتلاف ملی عراق در واکنش به این استعفا، خواستار تشکیل دولت پیش‌برد امور در این کشور شد و گفت عبدالمهدی تنها مسئولیت بخشی کوچکی از قضیه حوادث اخیر بر عهده اوست. او بخش عمده مشکلات در عراق را به ماهیت و ساختار فرایند سیاسی این کشور ارتباط داد که به گفته او برای عراق و عراقی ویرانگر و آزاردهنده شده است. علاوی، خواستار تشکیل دولت پیش‌برد امور در عراق شد؛ دولتی که بتواند زمینه را برای برگزاری انتخابات سالم و زودهنگام در بازره زمانی چهار الی پنج ماه مهیا کند.
دوم؛ تشکیل دولت مستقل
 پیشنهاد تشکیل دولت مستقل تا زمان انتخابات را نخست‌وزیر سابق عراق داد. با وجود این مشخص نیست چهارچوب‌های قانونی و ضوابط تشکیل چنین دولتی به وسیله پارلمان سراسر سیاسی عراق چگونه است و نخست‌وزیر و وزرای دولت مستقل باید چه ویژگی‌هایی داشته باشند. «حیدرالعبادی» در دوره ۲۰۱۴ تا ۲۰۱۸ نخست‌وزیر عراق بود و با ائتلافی به نام «النصر» وارد انتخابات ۲۰۱۸ شد؛ اما موفق به تمدید دوره نخست‌وزیری خود نشد. این عدم موفقیت و رویای بازگشت به مقام سابق، باعث شده او از همان ابتدا با دولت مخالفت کند و خواستار برکناری آن شود. ارائه پیشنهادی کلی بدون زمینه‌های قانونی از سوی حیدرالعبادی بیشتر در راستای عطش او برای برکناری نخست‌وزیر است.
سوم؛ انتخاب سریع نخست‌وزیر جایگزین: احتمالاتی هرچند کم وجود دارد که سیاسیون عراق تحت فشار افسارگسیخته شدن بحران، گزینه جانشین عبدالمهدی را سریع مشخص کنند. انتخاب سریع جانشین نخست‌وزیر شرطی بود که عبدالمهدی در پاسخ به درخواست «مقتداصدر» برای استعفای دولت داده و گفته بود بدون جایگزین، کشور دچار خلأ در قدرت می‌شود.
چهارم؛ انحلال پارلمان:
 سناریوی دیگری که از سوی «سلیم‌الجبوری» مطرح شد. رئیس پارلمان عراق نیز در بیانیه‌ای از سیاست‌مداران این کشور خواست پارلمان را منحل کنند و حکومت اضطراری تشکیل دهند تا انتخابات زودهنگام برگزار شود.
پنجم؛ انتخاب نخست‌وزیر با همه‌پرسی
 سناریوی دیگری که مقتدا صدر مطرح کرد. رئیس ائتلاف سائرون عراق نیز در واکنش به تصمیم عبدالمهدی پیشنهاد داد نامزدی برای تصدی پست نخست‌وزیر با همه‌پرسی مردمی برای انتخاب پنج نامزد صورت گیرد و صندوق‌های رأی در میادین اعتراضات مستقر شود.
ششم؛ خلأ سیاسی فضای سیاسی عراق
خلأ سیاسی فضای سیاسی عراق، تفاوت چندانی با اعتراضات خشن این کشور ندارد. میزان اختلاف در احزاب سیاسی به‌قدری وسیع است که با کنار رفتن عبدالمهدی، احتمال تشکیل فوری دولت جدید، غیرواقعی به نظر می‌رسد. با برکناری سریع او بدون مشخص کردن دولت جایگزین، عراق وارد دوران خلأ سیاسی خواهد شد. نیروهای امنیتی عراق که در سال ۲۰۰۳ کامل منحل و در سال ۲۰۱۴ بر اثر حمله داعش دچار فروپاشی شدند و در سال ۲۰۱۹ ناکارآمدی و ضعف خود را در جریان اعتراضات نشان داده‌اند، احتمالاً دچار فرسایش شدیدی می‌شوند. در این مرحله خلأ سیاسی صورت گرفته در بغداد به دیگر عرصه‌ها کشیده شده و موجب ایجاد ترس بین گروه‌های سیاسی و قبایل خواهد شد؛ به همین دلیل بسیاری از پادگان‌ها و انبارهای اسلحه از سوی آن‌ها به غارت خواهد رفت. با وقوع چنین سناریویی، نگرانی از بروز درگیری‌های داخلی و آغاز دوباره موج ترور وجود دارد. نگرانی بزرگ‌تر احتمال بازگشت گروه‌های تروریستی مانند داعش است.

وزارت اطلاعات، از انهدام یک شبکه ضد انقلاب که قصد ایجاد اختلال در کشور را داشت خبر داد. سربازان گمنام امام زمان (عج) با اقدامات اطلاعاتی اعضای اصلی یکی از شبکه‌های ضد انقلاب را که درصدد اخلال و ایجاد درگیری در ایام ۱۶ آذرماه به مناسبت روز دانشجو در دانشگاه‌های تهران و برخی شهرستان‌ها بودند، شناسایی و با هماهنگی مرجع قضایی دستگیر کردند. این شبکه در اعتراضات اخیر به طرح سهمیه بندی بنزین، قصد داشت با کشاندن برنامه دانشجویان دانشگاه تهران به بیرون دانشگاه، اخلال ایجاد کند که با هوشیاری دانشجویان متعهد و نهادهای ذی‌ربط خنثی شد.

عضو کمیسیون امنیت‌ملی و سیاست‌خارجی مجلس شورای اسلامی، به بیانیه سه کشور اروپایی انگلیس، فرانسه و آلمان در رابطه با آنچه «نقض توافق هسته‌ای از سوی ایران» می‌نامند اشاره کرد و گفت: نوعی سرخوردگی دیپلماتیک بین ایران و طرف‌های غربی باقی مانده در برجام شکل گرفته است.حشمت‌اله فلاحت‌پیشه،  با بیان اینکه این سرخوردگی دیپلماتیک یک‌هفته پیش از برداشتن گام سوم کاهش تعهدات هسته‌ای از سوی ایران شکل گرفته است، ادامه داد: تا آن زمان به نظر می‌رسید رایزنی‌های دیپلماتیک به نتیجه می‌رسد و به نتیجه نرسیدن آن فرآیند باعث شد که ایران گام سوم و چهارم را بردارد.

استاندار تهران درباره اظهارات فرماندار شهر قدس مبنی بر دستور شلیک به معترضان گفت: منظور ایشان این بوده که هر کسی وارد فرمانداری شد با استفاده از ابزار فیزیکی با آن‌ها مقابله کنند. در فرمانداری هیچ‌گونه اسلحه‌ای وجود ندارد که بخواهند از آن استفاده کنند؛ ایشان به زودی توضیحاتی در این خصوص ارائه خواهند داد. بندپی ادامه داد: در جریانات اخیر در استان تهران ما دو شهید تقدیم کردیم، همچنین زخمی‌های نیروهای انتظامی بیشتر از زخمی‌های اغتشاش‌گران بوده است. همچنین بر اساس آمارهای اولیه ۲۰۲۱ نفر در جریان اعتراضات اخیر بازداشت شده بودند.