سنت «استیضاح» در مجلس به همان قاعده و قانون سؤال‌برانگیز خود پابرجا ماند و طی یک روز خبر رسید که استیضاح دو وزیر منتفی و دیگری هم بلاتکلیف شده است!
مجلسی‌ها قرار بود به دلایل مختلفی هم‌چون اجرای ناصحیح سهمیه‌بندی سوخت و... سه وزیر نفت، کشور و آموزش و پرورش را به استیضاح بکشانند؛ ولی به یک باره در جلسه روز دوشنبه کمیسیون‌های مربوطه آن‌ها بسیاری از نمایندگانی که طرح را امضا کرده‌اند، امضا را پس گرفتند!
یکی از وزرا «بیژن زنگنه» بود؛ کسی که چندماه قبل با صراحت اعلام کرده بود: «هیچ برنامه‌ای برای افزایش قیمت بنزین نداریم و و قانون نیز اجازه انجام این کار را نداده است.»
چندروز پس از سه برابر شدن قیمت بنزین اما مشخص شد جز مردم، اکثر مسئولان کشور در جریان این موضوع بوده‌اند و جالب‌تر این‌که وزیر کشور گفت زمان دیگری قرار بود این طرح اجرا شود اما یکی از خبرگزاری‌ها ماجرا را لو داد و مجبور شدیم دست نگه داریم! این یعنی همان زمانی که بیژن زنگنه تاکید کرده بود بنزین سهمیه‌بندی نمی‌شود و افزایش قیمت هم نداریم!
البته زنگنه می‌گوید در جریان تصمیم جلسه سران قوا نبوده اما قتی به یاد بیاوریم که از طرف دولت (قوه مجریه)، وزیر نفت نیز به عنوان یکی از اعضای هماهنگی اقتصادی سران قوا در جلسات حضور دارد، باور این ادعا کمی سخت به نظر می‌رسد!
به هرحال عملکرد نامناسب، وزیر نفت را تا مرز استیضاح برد. حجت‌الاسلام نصراله پژمانفر، نماینده مجلس شورای اسلامی با اشاره به استیضاح وزیر نفت، گفته بود: عملکرد وزیر نفت در شش سال گذشته، مشکلات کشور در حوزه وزارت نفت رفع نشده، بلکه موجب آن شده است که کشور با اتلاف‌های فراوان مواجه شود. خسارت‌های مادی و معنوی فراوانی به کشور وارد شده است.
علی ربیعی، سخنگوی دولت اما در واکنش به خبر استیضاح وزیر نفت، با بیان این‌که باید از زخم وارد شده به جامعه عبور کنیم و رو به ترمیم برویم، گفت: استیضاح آقای زنگنه را هم به مصلحت نمی‌دانیم. امیدواریم مجلس در خرد دسته‌جمعی به این نتیجه برسد تا ما به آلام رسیدگی کنیم.
به اذعان برخی نمایندگان برای استیضاح وزیر نفت بیش از ۷۰ امضا از نمایندگان مجلس جمع‌آوری شده بود که در دوشنبه ۲۵ آذرماه، با توجه به رایزنی نمایندگان ملت، استیضاح وزیر نفت منتفی و از دستور کار مجلس خارج شد.
وزیر بعدی «محسن حاجی‌میرزایی»، وزیر آموزش و پرورش بود که مانند وزیر نفت در صف استیضاح قرار داشت که این یکی هم منتفی شد.
سیدحمایت میرزاده، سخنگوی کمیسیون آموزش و تحقیقات مجلس در تشریح نشست روز دوشنبه این کمیسیون گفت: برخی از متقاضیان استیضاح وزیر آموزش و پرورش، طی نامه‌ای به کمیسیون امضای خود را از طرح استیضاح حاجی‌میرزایی وزیر آموزش و پرورش پس گرفتند.
این در حالی است که محمدجواد ابطحی، عضو کمیسیون آموزش، تحقیقات و فناوری مجلس گفته بود: نمایندگان متقاضی استیضاح وزیر آموزش و پرورش مباحث خود را مطرح کردند و وزیرآموزش و پرورش هم به دغدغه‌های آنان پاسخ داد و درنهایت نمایندگان متقاضی استیضاح «حاجی‌میرزایی» از توضیحات وی قانع نشدند و بر این اساس این استیضاح در صحن علنی مجلس مورد رسیدگی قرار می‌گیرد.
 مورد بعدی وزیر کشور است که درمورد رحمانی‌فضلی هم اظهارات متناقضی شنیده شد. در روز پر رفت و آمد مجلس، رحمانی‌فضلی، وزیر کشور نیز برای پاسخ‌گویی پیرامون محورهای استیضاح در صحن علنی مجلس توضیحاتی را ارائه کرد.
با این حال گویا اپیدمی پس گرفتن امضای نمایندگان ملت به موافقان استیضاح وزیر کشور هم سرایت کرد و استیضاح فضلی نیز ناکام ماند و شاهد اظهارات ضد و نقیضی هم درباره احتمال استیضاح وزیر بانفوذ کابینه بودیم.
علی اصغر سلیمی، سخنگوی کمیسیون شوراهای مجلس با بیان این‌که بسیاری از متقاضیان طرح استیضاح وزیر کشور در جلسه دوشنبه امضای خود را پس گرفتند، گفت: برخی دیگر از متقاضیان اعلام کردند که نظر خود را درباره قانع شدن یا نشدن از توضیحات وزیر کشور، در جلسه فردای کمیسیون اعلام می‌کنند.
این درحالی است که علی مطهری، دیگر نماینده مردم تهران در مجلس شورای اسلامی با رد منتفی شدن طرح استیضاح وزیر کشور، گفت: درحال‌حاضر استیضاح وزیر کشور بیش از حد نصاب امضا را دارد و قطعاً روز سه‌شنبه اعلام وصول خواهد شد. علی مطهری، گفته است نمایندگان استیضاح کننده از پاسخ‌های وزیر قانع نشدند و مصر به بررسی استیضاح وزیر کشور در صحن علنی مجلس
هستند.
این نماینده تاکید کرد:«در حال حاضر تعداد امضا کنندگان استیضاح وزیر کشور ۴۶ نفر است و تعداد بسیار کمی از این نمایندگان امضای خود را پس گرفته‌اند.»
اما درباره حد نصاب امضاهای مانده و پس گرفته شده هم آن‌قدر ضد و نقیض وجود داشت که در جلسه روز گذشته مجلس نیز موضوع اعلام وصول استیضاح وزیر کشور به موضوع جنجالی بهارستان تبدیل شد.
مصطفی کواکبیان که از امضا کنندگان طرح استیضاح این وزیر بوده است، روز گذشته خطاب به عبدالرضا مصری، نایب رئیس دوم مجلس که ریاست صحن علنی را برعهده داشت، گفت: «دستور آقای لاریجانی برای اعلام وصول استیضاح وزیر کشور را اجرا کنید. طرح استیضاح آقای رحمانی‌فضلی نصاب لازم را دارد و اگر امروز بگذرد فرصت این هفته را از دست می‌دهیم.»
نماینده اصلاح‌طلب تهران در مقابل سکوت رئیس جلسه در مقابل تذکرش گفت: اگر نمی‌خواهید نظر بدهید اشکال ندارد؛ اما غیر از شهدای امنیت چند ده نفر از مردم نیز مظلومانه در حوادث آبان‌ماه جان باختند و ما در قبال آن‌ها مسئولیت داریم.
اما در بخش دیگری از جلسه علنی دیروز مجلس عبدالرضا مصری در پاسخ به انتقاد صادقی که در نطق میان دستور خود از عدم صدور مجوز از سوی هیئت رئیسه برای اعلام وصول استیضاح وزرا انتقاد کرده بود، گفت: رعایت آیین‌نامه داخلی مجلس شورای اسلامی در مورد استیضاح‌ها الزامی است؛ دوستان می‌خواهند با فشار خارج از آیین‌نامه این کار انجام شود که مقدور نیست.
مصری گفت که روسای کمیسیون‌های مربوطه هنوز گزارشی در رابطه با استیضاح‌ها به هیئت رئیسه تحویل نداده‌اند؛ ضمن این‌که این امر تنها با فریاد زدن در صحن محقق نمی‌شود.
اسداله عباسی، سخنگوی هیئت رئیسه مجلس اما گفت که کمیسیون درباره استیضاح رحمانی‌فضلی گزارشی داد که حد نصاب استیضاح‌کنندگان به کمتر از ۱۰ نفر کاهش یافته است ولی در این باره اختلاف نظر وجود دارد که قرار شد در جلسه هیئت رئیسه آن را بررسی و نتیجه را اعلام کنند.
احتمالاً زمانی که این مطلب را می‌خوانید، تکلیف استیضاح وزیر کشور نیز مشخص شده است؛ یا اعلام وصول می‌شود یا بقیه امضاها هم می‌سوزند!

 

رئیس‌جمهور در آغاز سفر به دو کشور مالزی و ژاپن گفت: سیاست نگاه به شرق و روابط نزدیک‌تر با کشورهای مهم آسیایی، همواره جزو اهداف جمهوری اسلامی ایران بوده و سفر به «کوالالامپور» و «توکیو» که به دعوت مقام‌های ارشد این دو کشور انجام می‌گیرد، در راستای این سیاست تهران است. دکتر حسن روحانی تصریح کرد: تحریم‌ها ناپایدار خواهد بود و همه کشورهای دنیا می‌خواهند با ایران رابطه نزدیک و خوب داشته باشند مخصوصاً کشورهایی که از لحاظ سنتی روابط خوبی با هم داشته‌ایم.

غلامحسین اسماعیلی، در شانزدهمین نشست خبری خود گفت: اکثریت بازداشت‌شدگان حوادث اخیر تا امروز آزاد شدند. عدد قبلی که در نشست قبلی گفتم به ۵۰درصد کاهش یافته است. بنا داریم که بازداشتی‌ها به اراذل و اوباش و اشرار و مفسدان اقتصادی و قاچاقچیان موادمخدر محدود شود.
وی تاکید کرد: در تمام استان‌ها مقرر شد پرونده زندانیان بازنگری شود و سیاست‌های قوه قضاییه در رابطه با زندان‌ها عملیاتی شود. این امر ناظر به زندانیانی است که نباید در زندان باشند و آزاد بودن آن‌ها به حقوق مردم آسیبی نمی‌رساند.

یک کارشناس مسائل سیاسی با اشاره به پیامدهای نپیوستن ایران به FATF گفت: اگر ایران به شکل قطعی وارد لیست سیاه شود، اولین خروجی آن اجماع بین‌المللی علیه ایران در حوزه فعالیت‌های اقتصادی است.مهدی مطهرنیا، درباره تبعات نپیوستن ایران به FATF گفت: از نظر بنده FATF یک چالش است. این همه مخالفت با FATF نه با این گروه اقدام مالی و جایگاه آن بلکه به جهت منفعتی است که آن در ساختار اقتصاد موجود در ایران برای برخی می‌گذارد، لذا پروژه ملی را تبدیل به سیاسی کرده‌اند که می‌توان آن را رویارویی سیاسی نامید.
 

میانجی نیستیم
وزیر امورخارجه قطر با تاکید بر این‌که کشورش در حال میانجی‌گری میان ایران و آمریکا نیست، گفت: باید ابراز تمایل ایران برای تعامل با منطقه را جدی‌تری بگیریم. «محمدبن‌عبدالرحمان‌آل‌ثانی»در گفت‌وگو با شبکه سی‌ان‌ان در پاسخ به پرسشی مبنی بر اینکه قطر در روزهای اخیر همزمان میزبان دختر رئیس‌جمهور آمریکا و وزیر امورخارجه ایران بوده و این‌که نقش میانجی‌گری دوحه میان تهران و واشنگتن تا چه اندازه مؤثر بوده، ابتدا تاکید کرد که آمریکا متحد مهمی برای قطر است و دو کشور روابط اقتصادی مستحکمی با هم دارند. از طرف دیگر نمی‌توانیم این حقیقت را تغییر دهیم که ایران در همسایگی ما قرار دارد و ما در بزرگ‌ترین میدان گازی خود با آن‌ها مشترک هستیم.

انتقاد «کیهان» از ایده عبدی و عبدی‌ها
کیهان نوشت: این روزها یک جریان مشکوک که سابقه‌ای آلوده به وطن‌فروشی در کارنامه خود دارد و طی ۶ سال گذشته در حمایت از دولت یقه چاک می‌کرد و کورکورانه از تمام اقدامات دولت دفاع می‌کرد، با چرخش 180 درجه‌ای، ساز استیضاح و استعفای رئیس‌جمهور را کوک کرده و هم‌صدا با آمریکا و متحدانش در این ساز می‌دمد! این افراد ضمن آنکه پیاده‌نظام خود را به ادامه آشوب و آتش‌افروزی ترغیب کرده و امیدوار می‌سازند، کشور هدف را نیز با بحران ناشی از بی‌سر بودن قوه اجرایی روبه‌رو می‌کنند! در این فرمول آنچه اهمیتی ندارد و به حساب نمی‌آید، کارآمدی و یا ناکارآمدی دولت کشور هدف است.

وزیرکشور با بی‌خیالی گفت: به پا هم شلیک کرده‌ایم!
صادقی، عضو فراکسیون امید مجلس گفت: در جلسه با وزیر کشور، یکی از نمایندگان شهرستان‌ها اعلام کرد که دو نفر در حوزه انتخابیه من (محدوده کرج و شهرقدس) با اصابت گلوله به مغزشان جان باخته‌اند و از رحمانی‌فضلی سؤال کرد که آیا امکان تیراندازی، دست‌کم به پا یا کمر به پایین وجود نداشته که چنین شلیک‌هایی انجام شده است؟ وزیر کشور در پاسخ عنوان کرد که خب! شلیک به پا هم انجام شده بوده است. پاسخی که نمایندگان از آن شگفت‌زده شدند و متعجب از این‌که آقای وزیر، با بی‌خیالی چنین مسئله‌ای را عنوان کرده است.

کلاه‌برداری با تقلید صدای جهانگیری!
معاون اول رئیس‌جمهور در مراسم تقدیر از فعالیت‌های محسن خلیلی‌عراقی، با تشکر از اتاق بازرگانی بابت تقدیر از بزرگان این صنعت، این قبیل مراسم را موجب امیدواری صنعتگران دانست و در بخشی از سخنانش با بیان این‌که مکلفیم ایران را صنعتی کنیم، گفت: تاکنون کارهایی انجام شده و کارهای بسیاری مانده است. همواره از بخش خصوصی دفاع کرده‌ام و اکنون نیز اعلام می‌کنم بدون هیچ چشم‌داشتی حامی آن‌ها هستم؛ هر چند ماه‌های قبل شخصی با تقلید صدای من با آقای خلیلی تماس گرفته بود و تقاضای مبلغی برای آزادی چندین زندانی کرده بود که وی هم از سر دلسوزی آن را پرداخت کرده بود!

100ساله‌ها در مجلس ‌خبرگان!
روزنامه جمهوری اسلامی نوشت: قانون ممنوعیت به‌کارگیری بازنشستگان، قانون خوبی بود اگر به درستی به آن عمل می‌شد.به رسانه ملی نگاه کنید، چه‌قدر نیروهای بازنشسته مشغول به کار هستند و چه‌قدر بازنشسته‌هایی که به خانه رفته بودند به کار برگشتند و مسئولیت‌های مهم به آن‌ها واگذار شده است. به فلان شورا، وزارت‌خانه، مجلس و... نگاه کنید؛ پیرمردهای مو سفیدکرده بر مسندها تکیه زده‌اند و به قانون می‌خندند و حالا که انتخابات نزدیک است پیرمردترهای بین 80 تا 100 ساله هم ثبت‌نام کرده‌اند و داوطلب ورود به مجلس خبرگان شده‌اند! این‌که خیل عظیم جوان‌ها بیکار هستند و خانواده‌هایشان از تأمین آن‌ها عاجزند، مهم نیست؛ مهم این است که افراد صاحب تجربه در سن 90 و چندسالگی خدای‌ناکرده بیکار نمانند!
 

ماراتن انتخابات مجلس یازدهم با ثبت‌نام داوطلبان نمایندگی مجلس آغاز شد و اصول‌گرایان و اصلاح‌طلبان، نخستین گام رسمی خود را برای فتح کرسی‌های سبز پارلمان برداشتند.
در میان وعده‌های انتخاباتی و شعارهای اصول‌گرایان و اصلاح‌طلبان این دوره دو محور مشترک بود، جایی که هم شورای ائتلاف نیروهای انقلاب در بیانیه خود بر حضور جوانان و زنان تاکید داشت و هم اصلاح‌طلبان بر حضور جوانان و زنان تاکید می‌کردند تا جایی که زمزمه‌های سرلیستی یک زن در میان اصلاح‌طلبان در تهران به گوش می‌رسید. اما نگاهی به ترکیب چهره‌های شاخصی که در انتخابات مجلس یازدهم ثبت‌نام کرده‌اند، خلف وعده هر دو جناح سیاسی کشور در اولین گام انتخاباتی‌شان را نشان می‌دهد، جایی که نه خبری از حضور ویژه زنان هست و نه حضور جوانان چندان به چشم می‌آید.
نگاهی به لیست چهره‌های شاخص هر دو جناح که آمادگی خود را برای حضور در رقابت‌های انتخاباتی اعلام کرده‌اند نشان می‌دهد، میانگین سنی چهره‌های شاخص آنان تفاوتی با مجلس فعلی ندارد و حتی میانگین سنی آنان تا حدودی بالا هم رفته است. میانگین سنی مجلس دهم، ۵۰ سال است، در صورتی که میانگین سنی کاندیداهای شاخص اصلاح‌طلب مجلس یازدهم ۵۶.۳ است و میانگین سنی اصول‌گرایان به ۵۶.۸ می‌رسد.
استقبال اصلاح‌طلبان از انتخابات مجلس یازدهم به طور محسوسی پایین بود و لیست نامزدهای آنان به اندازه اصول‌گرایان بلندبالا نبود؛ اما در میان چهره‌های شاخص همین گروه هم تنها یک کاندیدا سن زیر ۴۰سال داشت و در گروه سنی ۴۰ تا ۵۰ سال هم تنها نام ۱۰ نفر به چشم می‌خورد. ۲۳ نفر سن ۵۰ تا ۶۰ دارند و ۱۰ نفر هم ۶۰ تا ۷۵ سال سن دارند که نشان می‌دهد جوان‌گرایی میان اصلاح‌طلبان در اولین گام حضور آنان شکست خورده است. اما لیست بلندبالای اصول‌گرایان شاخص، جمع چهره‌های میان‌سال اصول‌گراست. گرچه آنان سه کاندیدای زیر ۴۰ سال دارند، اما با وجود تعداد بیشتر نامزدها تنها ۹ نفرشان سن بین ۴۰ تا ۵۰ سال دارند. اما جمع کاندیداهای بالای ۵۰ سال اصول‌گرایان پرشمار است. آن‌ها ۴۲نفر بین سن ۵۰ تا ۶۰ دارند و ۳۴ نفر از آنان هم سنی بیش از ۶۰ سال دارند. آماری که نشان می‌دهد حضور پرشمار چهره‌های شاخص اصول‌گرا بیشتر شامل چهره‌های پا به سن گذاشته شده است و خبری از جوان‌گرایی تا این‌جای کار نیست. حضور زنان هم بین کاندیدها نشان می‌دهد، شعار دوم اصول‌گرایان و اصلاح‌طلبان هم چندان محقق نشده است. از میان چهره‌های شاخص دو جناح، هشت نفر از لیست ۵۶ نفره اصلاح‌طلبان و تنها ۹ نفر از لیست ۹۴ نفره اصول‌گرایان زنان هستند؛ یعنی سهم زنان در میان افراد شاخص اصلاح‌طلب ۱۴ درصد و در میان اصول‌گرایان تنها ۹ درصد است.نگاه اجمالی به سوابق لیست‌های دو جناح هم نشان می‌دهد که بیشتر آنان چهره‌های تکراری پارلمان‌های گذشته هستند و اگر اصلاح‌طلبان و اصول‌گرایان برای جلب رأی مردم در انتخابات مجلس یازدهم قرار باشد به سراغ افراد شاخص جناح‌شان بروند، بازهم شاهد حضور افراد تکراری خواهیم بود.
باید منتظر بود و دید که در بستن لیست‌های انتخاباتی، اصلاح‌طلبان و اصول‌گرایان این ترکیب را برهم می‌زنند و سراغ جوانان و زنان کمتر شناخته شده‌شان می‌روند یا این‌که دو شعار مهم این روزهایشان را فراموش خواهند کرد. این ترکیب نچسب و غیرجذاب، حتی صدای اصول‌گرایان را هم درآورده و دبیر ستاد احیای امر به معروف و نهی از منکر هم با انتشار توئیتی همراه با تصویر برخی از امتحان پس‌داده‌های این جریان که قصد حضور دوباره در انتخابات را دارند، نوشت: «آقایان جناح راست سابق! اگر فکر می‌کنید این‌طوری لیست ببندید ما رأی می‌دهیم، اشتباه می‌کنید. این پیرمردها قبلاً امتحانات خود را داده‌اند. گام دوم انقلاب را جوان مؤمن انقلابی کارآمد برخواهد داشت. با این عبارت رهبری، ما هیچ حجتی برای رأی دادن به این جماعت نداریم.» در تصویری که «جلیل محبی» منتشر کرده است، تصویر افرادی چون «قالیباف»، «میرسلیم»، «فاطمه رهبر»، غلامرضا مصباحی‌مقدم» و «محسن‌پیرهادی» دیده می‌شود!

 

ادامه از صفحه یک ...
 یا هماهنگی خود «آبه» با «نتانیاهو» سفری واجد تعمق برای ادامه مسیر دیپلماسی به موازات اقدامات «مکرون» در رویارویی ایران و آمریکا محسوب می‌شود.
گشایش یک کانال برای دریافت پول نفت
ژاپن، کشوری با سابقه دیرینه روابط تجاری با ایران، خریدار رسمی بیش از ۵ تا ۱۰ درصد نفت تولیدی ایران به شمار می‌رود؛ یعنی روزانه چیزی حدود ۱۶۰ تا ۱۸۰ هزار بشکه نفت خام تولیدی ایران مستقیماً به مقصد این کشور ارسال می‌شد که ناگهان با تهدیدها و فشارهای عمیق آمریکا این تبادل تجاری دچار تزلزل شد. در این بین ایران به علت تحریم‌ها در دریافت بهای نفت فروخته شده دچار مشکل شد و از آن طرف ژاپن با فشار عمیق کمبود مواد اولیه برای پالایشگاه‌هایی که بنا بر نفت خام ایران ساخته شده بود شد. هم اکنون از دوره یک‌ساله تحریم‌های آمریکا عبور کرده‌ایم و اصلی‌ترین معضل به‌وجود آمده برای ایران تبادل آزادانه پول و دریافت بهای اجناس فروخته شده است. در ادوار مختلف نفت‌هایی را به کشور ژاپن فروخته‌ایم که هنوز نتوانستیم پول حاصل از آن را به کشور بازگردانیم. این اتفاق تنها مختص ژاپن نبوده بلکه کشورهایی نظیر هند و کره‌جنوبی نیز بدهکاران رسمی به ایران محسوب می‌شوند؛ نفت را خریداری می‌کنند و به هنگام انتقال این پول به ایران با مشکلات تحریمی و وضع جریمه به کشورها رو به رو شده‌اند. گفته می‌شود این سفر با هدف رفع مشکلات انتقال مبلغ فروش نفت ایران به این کشور است. به احتمال قوی بخشی از مبالغ فروش نفت ایران به ژاپن، در سفر رئیس‌‌جمهور به توکیو آزاد خواهد شد. این رقم وصولی بالغ بر یک میلیارد و ۵۰۰ میلیون دلار و بیش‌تر از آن نیز تخمین زده شده است. در ادامه باید گفت این درست است که ژاپن در مدت زمانی به فشار آمریکا پاسخ مثبت داده و از خرید نفت ایرانی دست کشید اما اقتصاد و برخی از پالایشگاه‌های کشور ژاپن، به علت این منع خرید دچار مشکل هستند. بهترین روش این است که ایران برخی از مطالبات خود از کره‌جنوبی و ژاپن را طلب و دریافت کند و در قبال آن ژاپن به دنبال راهی برای آزادسازی فروش نفت ایران باشد تا در قبال تأمین نفت خود به مشکل بر نخورد.
 سفر به ژاپن؛ از نگاهی دیگر
اما چند تحلیل برای این سفر می‌توان بیان کرد:
1-اگر ژاپن خودش از رئیس‌جمهور دعوت می‌کرد این ایده قوت می‌گرفت که آمریکا طرح جدیدی برای مذاکره با ایران دارد. اما چون ایده توسط خود ایران پیگیری شده این گزینه منتفی است.
2- با توجه به تحولات درونی کشور در یکی دو ماه گذشته ممکن است رئیس‌جمهور بخواهد به دنیا اعلام کند اگر چه توطئه بزرگی بعد از اعلام افزایش قیمت بنزین در حال اجرا بود اما دولت با موفقیت از آن عبور کرده است و اکنون با اعتماد به نفس کامل می‌تواند به سیاست خارجی بپردازد. پذیرش یک کشور در کمپ غرب از مقامات عالی به منزله این است که موضوعات حاشیه‌ای مثل حقوق بشر و غیره مانع جلو رفتن این تماس‌ها نیست.
3- نشریه «رأی‌الیوم» خبر درج کرده که توافق شده ژاپن 19 ملیارد دلار از اموال بلوکه شده ایران را که در آن کشور است، آزاد کند. اگرچه این خبر از کانال‌های دیگری مسموع نشد اما بعید به نظر می‌رسد که ژاپن اقدامی برای رفع فشار از روی ایران بدون مجوز آمریکا انجام دهد و آمریکا که توانسته تهران را به گوشه رینگ اقتصادی بکشاند، بعید است تصمیمی علیه سیاست خود اتخاذ کند مگر این‌که ایران در پشت پرده تضمین بزرگی به آمریکا داده باشد که آن هم دور از انتظار است.
4- در ادامه بحث فوق، بعد از اعمال دور جدید تحریم‌های آمریکا علیه ایران، ژاپن پذیرفته بود یک اعتبار خرید کالا برای ایران در نظر بگیرد که باز هم به دلیل مخالفت آمریکا مقدور نشد. ممکن است این گزینه به صورت دیگری مطرح شده باشد که البته دور از انتظار است.
5- ایران در تقابل خود با فشار حداکثری آمریکا احساس می‌کند که باید مذاکره را شروع کند. کاری که در نیویورک می‌توانست با هزینه کمتری صورت گیرد. اما تحولات داخلی نشان داد که مسئولان به وقت بیشتری برای درک اوضاع احتیاج دارند. در صورت صحت این گزینه، ابعاد و سرفصل‌های این مذاکره در یک چانه‌زنی اولیه به دست می‌آید که این بار آقای رئیس‌جمهور می‌خواهد در دست خودش و نه دست وزیر امور خارجه باشد.
دو احتمال وجود دارد:
1- ایران پذیرفته است در بیرون از«برجام» اما فقط درمورد مسائل اتمی مذاکره کند. این به مفهوم مذاکره برای برجام جدیدی با در نظر گرفتن ملاحظات ترامپ است.
2- در کنار مباحث اتمی، ایران متقاعد شده است که درمورد مسائل منطقه و موشکی مذاکرات منطقه‌ای آغاز شود. این انعطاف در طرح «هرمز» ایران نهفته است و ژاپن می‌تواند آغاز خوبی برای این مذاکرات باشد. غیر از گزینه‌های فوق این سفر فقط تمدد اعصابی برای نهاد ریاست جمهوری است که چند روزی را با هزینه معقول خارج از ایران باشد.