چالشهایی بهخاطر هیجان القای حس آدم مهم بودن به جان ورزش افتاده است
تعداد بازدید : 2
مصاحبههای زیاد و مشکلهای زیادتر
در نوع خودش آنقدر عجیب است که همه را به فکر فرومیبرد؛ اینکه چرا مدیران فوتبالی تا این حد شیفته صحبتکردن هستند و خیلی وقتها همین اتفاق موجب بهوجودآمدن مشکلهای زیادی میشود. یک مقایسه کوچک با تیمهای اروپایی به همه ثابت میکند که در هیچ کجای دنیا خبری از چنین چیزی نیست.
از تجمع چند روز پیش هواداران استقلال روبهروی دفتر باشگاه میشد فهمید که رابطه مدیران فوتبالی و هواداران، این روزها چهقدر سرد شده است؛ حتی سردتر از گذشتهای نه چندان دور که مدیران ورزشی به خصوص فوتبالیها نخستین هدف برای اعتراضات طرفداران بودند. این بار اما ناتوانی مدیران استقلال در نگه داشتن «آندرهآاستراماچونی» باعث شد صبر هواداران تمام شود و آنها به سمت دفتر باشگاه هجوم ببرند. درست شبیه اتفاقی که چند وقت پیش برای مدیران پرسپولیس هم رخ داده بود. اگر از این اتفاقات عبور کنیم و با تصمیمات گرفته شده رفتوآمدها کاری نداشته باشیم، باز هم به پایان رابطه نه چندان دوستانه مدیران باشگاهها و هواداران نمیرسیم. مدیرانی که هر ساله بیشتر از سال قبل دنبال تریبون هستند و شاید خیلی وقتها بیشتر از بازیکنان و مربیان باشگاه مصاحبه میکنند.
یکی از اصلیترین مشکلات فوتبال ایران بدون شک طی سالهای اخیر همین بوده است؛ همین مصاحبههای زیاد و عجیبوغریب مدیران فوتبالی و اعضای هیئتمدیره تیمهای مختلف. نمونههای زیادی هم در فوتبال ایران وجود دارند که نشان میدهند چه مشکلات زیادی از دل همین مصاحبهها بیرون آمدند. همیشه هم یکی از اصلیترین خواستههای طرفداران این بوده که چرا اعضای هیئتمدیره باشگاهشان درمورد هر اتفاقی هرروز اظهارنظر میکنند و موجب به وجود آمدن چالشهای مختلف میشوند.
همین چند روز، در جریان دعواهای پیرامون باشگاه استقلال هرکدام از اعضای هیئتمدیره استقلال بارها با رسانههای مختلف مصاحبه کردند. این روند آنقدر ادامه داشته است که در فضای مجازی طرفداران فوتبال با مدیران باشگاه استقلال شوخی میکنند و از این میگویند که ما دنبال شبکهای از تلویزیون یا رسانهای هستیم که خبری از فلان مدیر نباشد! این موضوع در نوع خودش آنقدر عجیب است که همه را به فکر فرو میبرد، چرا مدیران فوتبالی تا این حد شیفته صحبت کردن هستند و خیلی وقتها همین اتفاق باعث به وجود آمدن مشکلات زیادی میشود. یک مقایسه کوچک با تیمهای اروپایی به همه ثابت میکند که در هیچ کجای دنیا خبری از چنین چیزی نیست؛ یعنی هر تیم و هر مدیریت یک سخنگو دارد که خودش هروقت لازم باشد، به جای همه اقدام به صحبت کردن میکند. در فوتبال ایران و در باشگاههای ایرانی هم افراد سخنگو وجود دارند؛ اما شاید کمترین کاری که انجام میدهند همین صحبت کردن در رسانهها درخصوص اتفاقات باشگاه است. باشگاههایی که شاید مدیرانشان هنوز به این نتیجه نرسیدند اما خیلی از مشکلاتشان نشئت گرفته از همین صحبت کردنهای زیاد و بیمورد است.