ادامه از صفحه یک:

ایران در آغاز دور هشتم از مذاکرات در وین با ترجیع‌بند «لغو تحریم‌ها» رویکرد راهبردی دارد؛ در دور هفتم از گفتگوها کنترل ریسک اقتصادی سرمایه‌گذاری پس از لغو تحریم‌ها و مسئولیت‌پذیری همراه با ضمانت‌های عینی را به دولت‌های غربی تحمیل کرده‌ایم؛ در دور هشتم از این کارزار طرف غربی باید از خود حسن نیت نشان دهد. هر قدر آرایش دیپلماتیک ایران در دور جدید تهاجمی‌تر شود، اروپایی‌ها مجبور به نرمش بیشتری می‌شوند.

• لزوم تداوم مذاکرات تا رسیدن به نتیجه مورد نظر

همزمان با نشست وین برخی مخالفان گفت‌وگوها، از جمله نخست‌وزیر رژیم صهیونیستی جمهوری اسلامی ایران را به وقت‌کشی با هدف خریدن زمان و پیشبرد برنامه هسته‌ای متهم کردند. اما عملکرد هیأت اعزامی و ارائه سریع پیش‌نویس‌هایی دقیق به طرف مقابل، تا حد زیادی این حربه را خنثی کرد و اتفاقاً این طرف مقابل بود که خواستار وقفه گفت‌وگوها شد، در حالی که هیأت ایرانی آمادگی داشت مذاکرات را بی‌وقفه تا هر زمان که لازم باشد، ادامه دهد. ازطرف دیگر با پایان یافتن مذاکرات، دیپلمات‌های غربی اعتراف کرده‌اند که به دلیل سرعت‌بالای پیشرفت برنامه هسته‌ای ایران، زمان از اهمیت فوق‌العاده‌ای برخوردار است و لازم است که ایران در گفت‌وگوها «احساس اضطرار» داشته باشد. ازاین‌رو بارها کلیدواژه زمان به سود ایران نیست در یک تقسیم‌کار جالب توجه از سوی رسانه‌های غربی تکرار شده است. اما اتفاقاً به نظر می‌رسد که زمان به سود ایران باشد؛ چراکه ایران از گردنه‌های سخت تحریم عبور کرده، این سالها هزینه فشار حداکثری ترامپ را پرداخته فشارهایی که از قطعنامه‌ها سنگین‌تر بودند، تحریم‌های ترامپی هم که شکست خورده است. شرایط اضطرار هست ولی نه برای ایران؛ این طرف مقابل است که باید فرصت را ردیابد. مسئله دیگر اینکه مذاکرات به رمحله سختی رسیده و دستیابی به توافق اگر غیرممکن نباشد، بسیار دشوار و زمان بر است؛ چراکه هنوز هیچ کدام از تحریم‌ها برداشته نشده است و در کنگره آمریکا در همین چند روز اخیر چند طرح را دارند پخت و پز می‌کنند. مقامات آمریکایی خودشان می‌گویند که اگر جمهوری خواهان روی کار بیایند همه این توافق‌های احتمالی روی هوا می‌رود و این بی اعتمادی نسبت به آمریکا در تهران صد برابر می‌شود. از طرفی ایران نه تنها رفع کامل تحریم‌ها را می‌خواهد، بلکه خسارت خروج آمریکا از برجام را هم می‌خواهد، چیزهایی که دولت بایدن اگر هم بخواهد نمی‌تواند انجام دهد. همه این مسائل زمان بر است از این رو تیم ایرانی باید تا زمانی که نیاز است گفتگوها را ادامه دهد و نباید اسیر جوسازی‌های طرف غربی (مانند کمبود زمان، شرایط اضطراری و…) شود.

کاخ سفید روز دوشنبه تأیید کرد که ایالات متحده در اعتراض به نقض حقوق بشر چین در موضوعات مختلف مربوط به ایغورها، تایوان و هنگ کنگ بازی‌های المپیک زمستانی آتی در پکن را تحریم دیپلماتیک خواهد کرد، اقدامی که چین متعهد شده است در آینده با «اقدامات متقابل محکم» آن را پاسخ دهد.

به گزارش خبرنگار نسل فردا، جن ساکی، سخنگوی کاخ سفید در رابطه با بازی‌های المپیک زمستانی 2022 در پکن عنوان کرده است که ورزشکاران آمریکایی به رقابت‌ها ادامه خواهند داد و از حمایت کامل دولت آمریکا هم برخوردار خواهند شد، اما هیچ مقام سیاسی و عالی رتبه‌ای در هیاهوی بازی‌های المپیک پکن حضور پیدا نخواهد کرد. به گفته مقامات دولت آمریکا، تعهد این کشور در برابر ارتقای حقوق بشر در عرصه جهانی، مانع از این می‌شود که بی هیچ توجهی به جنایات چین علیه جامعه اویغورها برای برگزاری رقابت‌های ورزشی وارد این کشور شوند.

• سناتور تام کاتن، جمهوری خواه آمریکایی: نباید وارد تعامل با رژیم استبدادی شد

سناتور تام کاتن، جمهوری خواه آمریکایی از ایالت آرکانزاس نیز مهم‌ترین دلایل تحریم دیپلماتیک المپیک زمستانی 2022 پکن را نقض حقوق بشر علیه اویغورها، در شمال غربی سین کیانگ، سرکوب اعتراضات دموکراتیک در هنگ کنگ، تجاوز نظامی به حریم شبه جزیره تایوان عنوان و گفته است، آمریکا باید در تحریم بازی‌های نسل کشی چین به طور ویژه وارد عمل شود و نباید وارد تعامل با رژیم استبدادی شود که ورزشکاران خود را به راحتی از بین می‌برد.

به نظر می‌رسد که کاتن اظهارات خود را در اشاره به تنیسور زن چینی مطرح کرده است که پس از علنی کردن مورد تجاوز جنسی واقع شدن از سوی یکی از مقامات ارشد سابق حزب کمونیست چین، به کلی ناپدید شد و هنوز هم هیچ اطلاعی از وضعیت وی گزارش نشده است.

از این رو قرار نیست که دولت آمریکا هیچ نماینده رسمی و یا دیپلماتیکی به المپیک پکن اعزام نماید. این اقدام در تاریخ نیز یک بار دیگر تکرار شده است. زمانی که جیمی کارتر در اعتراض به تهاجم شوروی به افغانستان، ورزشکاران آمریکایی را از بازی‌های المپیک تابستانی 1980 در مسکو منع کرد. اگر چه، جورج دبلیو بوش، در سال 2008 در افتتاحیه بازی‌های المپیک پکن بی هیچ اختلافی شرکت کرد.

• سخنگوی وزارت امور خارجه چین: قرار است میزان توسعه اقتصادی در حوزه فناوری را به نمایش بگذاریم

سخنگوی وزارت امور خارجه چین در واکنش به تصمیم آمریکا، سیاستمداران این کشور را محکوم کرده و عنوان کرده دولت بایدن از این رو از اعزام مقامات بلندپایه برای شرکت در المپیک امتناع ورزیده چون می‌داند، چین قرار است در المپیک میزان توسعه اقتصادی و توانایی‌هایش در حوزه فناوری را به نمایش بگذارد. اقدامی که می‌تواند نوعی تحریک سیاسی آشکار پکن برای مقابله جدی با سیاست‌های ضد چینی آمریکایی‌ها باشد.

از سوی دیگر مدافعان حقوق بشر و قانون گذاران ایالات متحده آمریکا که از تحریم المپیک حمایت می‌کنند بر این باور هستند اقدام چین بیشتر حالت نمادین داشته و مقامات این کشور سعی دارند به واسطه المپیک، رفتارهای اشتباهشان با فعالان حقوق مدنی، مخالفان سیاسی و اقلیت‌های قومی را خوب جلوه دهند.

در همین راستا، سازمان‌های حقوق بشر اویغور تصمیم دولت آمریکا برای عدم اعزام نماینده دیپلماتیک و یا رسمی به پکن برای المپیک زمستانی سال آینده را تحسین کرده‌اند. سازمان حقوق بشر ایغورها یک قدم فراتر رفته و ضمن حمایت از سیاست آمریکا در این رابطه عنوان کرده است که همه دولت‌ها باید از شرکت در نمایش بازی‌های نسل کشی قرن بیست و یکم و دادن چراغ سبز به چینی‌ها برای تداوم سیاست‌هایشان در مورد جامعه ایغورها خودداری کنند.

فعالان سیاسی شاخص و بسیار مهم دیگری نیز از این تصمیم دولت بایدن حمایت کرده‌اند. به عنوان مثال، نانسی پلوسی که ماه‌ها از تحریم دیپلماتیک دولت چین حمایت می‌کرد، بایدن را به خاطر این اقدام تحسین کرده و در انتقاد از چین عنوان کرده است میزبانی بازی‌های المپیک برای کشوری که سابقه بسیار وحشتناکی در عرصه نقض حقوق بشر داشته، مسخره است.

بایکوت دیپلماتیک چین در حالی صورت می‌گیرد که ایالات متحده تلاش می‌کند تا روابط متلاطم و نه چندان مطلوب خود با پکن را حتی با وجود رویکرد سختگیرانه در قبال تجارت و درگیری‌ها بر سر اقدامات چین در تایوان، حقوق بشر، هنگ کنگ و دریای چین جنوبی تثبیت کند. در مقابل پکن نیز به تمام انتقادات مطرح شده از سوی ایالات متحده پاسخ سختی داده است و بعید به نظر می‌رسد، سیاست آمریکا در موضوع کنونی به این آسانی از ذهن مقامات پکن فراموش شود. ضمن اینکه گزارشات حاکی از این است که دولت پکن هیچ دعوت نامه‌ای را هم برای آمریکا نفرستاده است.

 در چنین شرایطی کشورهای همسو با آمریکا که روابطشان با چین تنش‌زا شده نیز ممکن است، رویه تحریم المپیک در چین را در پیش بگیرند. در این میان موضع‌گیری استرالیا که روابطش با چین به دلیل طیفی از اختلافات دچار مشکل شده است، بیشتر از سایر کشورهای دیگر به چشم خواهد آمد. هر چند هنوز هیچ مقام سیاسی اظهار نظری در این باره نکرده است. با این حال، شکی نیست که با توجه به موقعیت اقتصادی برتر چین در آسیا و سطح جهان، دنباله روی هر کشوری از سیاست‌های ضد چینی آمریکا در شرایط کنونی می‌تواند تبعات سنگینی را برای آینده اقتصادی و سیاسی آن کشور به همراه داشته باشد.

ایسنا: رئیس سازمان سیا در بخشی از گفت‌وگو با یک روزنامه آمریکایی به دشواری فعالیتش به عنوان سفیر آمریکا در مسکو و فعالیت به عنوان یک دیپلمات در مذاکرات پیش از توافق برجام اذعان کرد.

ویلیام برنز رئیس سازمان سیا که حدود بیست سال قبل سفیر آمریکا در روسیه بود، در گفت‌وگوی روز دوشنبه‌اش با روزنامه آمریکایی وال استریت ژورنال گفت بیشتر موهایش در مدتی سفید شد که در مسکو از سال ۲۰۰۵ تا ۲۰۰۸ سفیر بود.

برنز در این گفت‌وگو ادامه داد: بقیه موهایم نیز در مذاکره با ایرانی‌ها سفید شد، به ویژه مذاکرات غیرعلنی در سال ۲۰۱۳. منظور برنز از این مذاکرات با ایران، مذاکرات عمانی است که در نهایت در سال ۲۰۱۵ به توافق هسته‌ای میان ایران و شش قدرت جهانی منجر شد.

همچنین خبرگزاری اسپوتنیک با ارائه گزارشی درباره اظهارات ویلیام برنز در این گفت‌وگو،‌ به نقل از او مطرح کرد: سیا هنوز هیچ شواهدی درباره تصمیم ایران برای تسلیحاتی کردن برنامه هسته‌ای نمی‌بیند. درباره مذاکرات رفع تحریم‌ها در وین که هفته گذشته برگزار شد، ایرانی‌ها در این مقطع هنوز مذاکره را جدی نگرفته‌اند. به زودی خواهیم دید چقدر جدی هستند.

آمریکا و اسرائیل در سال‌های گذشته ایران را به پیگیری اهداف نظامی در برنامه هسته‌ای خود متهم کرده‌اند. ایران قویاً این ادعاها را رد کرده است. ایران تأکید می‌کند به عنوان یکی از امضاکنندگان پیمان منع گسترش سلاح‌های اتمی (ان‌پی‌تی) و عضوی از آژانس بین المللی انرژی اتمی، حق دستیابی به فناوری هسته‌ای را برای مقاصد صلح آمیز دارد.

عصر ایران: روز گذشته با رأی گیری پارلمان آلمان «اولاف شولز» رسماً جایگزین آنگلا مرکل خواهد شد و دوران 16 ساله صدارت اعظمی مرکل پایان می‌یابد.

به زودی مجلس آلمان (بوندستاگ) برای انتخاب صدراعظم جدید این کشور رأی گیری خواهد کرد.

«اولاف شولز» قرار است در رأی گیری پارلمان آلمان به عنوان صدراعظم جدید برگزیده شود و این گونه با پایان دوران 16 ساله صدارت آنگلا مرکل، فصل جدیدی در سیاست آلمان و اروپا گشوده خواهد شد.

شولز، معاون مرکل و وزیر دارایی کابینه او، دولتی متشکل از حزب سوسیال دموکرات خود، دموکرات‌های آزاد و سبزها را رهبری خواهد کرد، دولتی ائتلافی از احزاب که قبلاً در سطح فدرال آلمان سابقه نداشته است. این دولت نهمین دولت آلمان پس از جنگ دوم جهانی خواهد بود.

این ائتلاف جدید به حکومت 16 ساله آنگلا مرکل پایان می‌دهد که داوطلبانه از مقام صدارت اعظمی کناره گیری می‌کند.

در طول دوران پرتلاطم آنگلا مرکل که مصادف با بحران‌های منطقه‌ای یورو، ورود بیش از یک میلیون پناهجو به آلمان و بحران برگزیت می‌شود، او با چهار رییس جمهوری فرانسه، پنج نخست وزیر بریتانیا و هشت نخست وزیر ایتالیا هم عصر بوده است.

دیروز (سه شنبه) توافقنامه ائتلافی 177 صفحه‌ای بین 3 حزب تشکیل دهنده دولت ائتلافی جدید آلمان در مراسمی در موزه » فیتوریوم: شهر برلین امضا شد.

«میکایلا کوفنر» سردبیر سیاسی کانال بین‌المللی «دویچه وله» در توییتی نوشت: این لحظه‌ای بود که دوران پس از مرکل به طور واقعی آغاز می‌شود.

فارس: دبیر شورای نگهبان گفت: دانشجویان امروز مسؤولان فردای کشور هستند، امروزهرجور پرورش یابند، آثارش فردا ظاهر می‌شود؛ بنابراین باید در پرورش و کمال آنها دقت و تلاش شود. آیت‌الله احمد جنتی دبیر شورای نگهبان در نطق پیش از دستور جلسه شورای نگهبان با تبریک میلاد باسعادت حضرت زینب (س) گفت: ایشان قهرمان کربلا و عالِمَةٌ غَیرُ مُعَلَّمَةٍ، فَهِمَةٌ غَیرُ مُفهَّمَةٍ هستند. وی در تشریح شخصیت والای حضرت زینب (س) تصریح کرد: ایشان یک انسان مقتدر، با صلابت و یادآور قدرت و صلابت امیرالمؤمنین علی (ع) بودند که مردانه در میدان بلا و مصیبت ایستادگی کردند. دبیر شورای نگبهان افزود: حضرت زینب (س) شهادت برادران و فرزندان و اسیری را تحمل کردند و در میدان‌های بسیار سخت همچون برخورد با قدرت حاکم و حضور در مجلس یزید بدون ترس، واهمه و وحشت نشان دادند که دختر حضرت علی (ع) هستند.

ایسنا: یک کارشناس مسائل منطقه با تشریح هدف پادشاه عربستان از ارسال پیام به رهبران برخی از کشورهای منطقه از جمله اعضای شورای همکاری خلیج فارس گفت: پادشاه عربستان در تلاش است با تغییر رویکرد جدید از انزوای سیاسی خارج شده و زمینه را برای پادشاهی بن سلمان فراهم کند.

حسن هانی زاده درباره پیام پادشاه عربستان به رهبران عمان، بحرین و برخی دیگر از کشورهای حوزه خلیج فارس پیش از برگزاری نشست شورای همکاری خلیج فارس در ریاض گفت: در واقع عربستان از مدت‌ها پیش به خاطر قتل جمال خاشقچی روزنامه نگار برجسته سعودی، جنگ یمن و دخالت در مسائل عراق و لبنان دچار انزوای سیاسی شده و نخستین حرکتی هم که صورت گرفت دیدار ماکرون از چند کشور حوزه خلیج فارس و عربستان بود که این کشور از انزوا خارج شود و قراردادهای اقتصادی و تجاری منعقد شد.

مسئله‌ای جدی در گوشه‌ای بسیار مهم از خاورمیانه در حال وقوع است که خواه ناخواه با تجربیات و دغدغه‌های ما یکسان است. چند سالی است که اتفاقات فرهنگی بی‌سابقه‌ای در عربستان رخ می‌دهد که برای نظاره‌گران ایرانی عجیب و گاه باورنکردنی است. اما به این دلیل که این رخدادها فرهنگی و اجتماعی است، به رسانه‌های ما راه پیدا نمی‌کند و باید علاقه‌مند و کنجکاو باشید تا به آنها پی ببرید. همهٔ این‌ها روی هم از یک «پوست‌اندازی» ــ و شاید هم در بلندمدت از یک «دگردیسی» ــ در عربستان سعودی حکایت دارد. بگذارید توضیح دهم...

• افزایش زرق و برق

رَپرها، پاپ‌استارها و دی‌جی‌های معروف جهان، مانند انریکه ایگلسیاس، دی‌جی کالوین هریس و پیت‌بول، در عربستان کنسرت‌های روباز توده‌ای برگزار می‌کنند و دختر و پسر در آنها شرکت می‌کنند. عربستان جشنواره‌های موسیقی برگزار می‌کند و هر قدر می‌تواند می‌کوشد بر زرق و برق آنها بیفزاید. سال گذشته اولین دور لیگ فوتبال زنان برگزار شد که از فیلم‌ها و تیزرهای تبلیغاتی آن آشکارا پیداست محدودیت‌های پوشش یا ندارد یا اندک است. رانندگی زنان آزاد شده و دخترانی مانند ریما جُفالی در مسابقات اتومبیل‌رانی فورمول تری شرکت می‌کنند و بسیاری روی او کار و تبلیغ می‌شود. در بُعد عمومی نیز جشن هالووین در عربستان هر سال جدی‌تر و جذاب‌تر می‌شود. همهٔ این‌ها یعنی چه؟ چطور صدای محافظه‌کاران درنیامده است؟

حرفی که مدت‌هاست می‌زنم این است که «عربستان در حال پوست‌اندازی است» و برخلاف بسیاری که این پوست‌اندازی را بی‌اهمیت و ظاهری می‌انگارند، من آن را سرنوشت‌ساز می‌دانم، زیرا اساساً از جهت نظری عالم ظاهر و باطن را از هم جدا نمی‌کنم. پیوندی استوار میان فُرم‌ها و محتواها وجود دارد و فُرم خود یکی از عوامل محتواسازی است. ورود قالب‌های مدرن، یعنی ورود فُرم مدرن، محتوا را تغییر می‌دهد، در حالی که محتوای مدرن اگر با فُرم مدرن پشتیبانی نشود، محکوم به شکست و نابودی است.

• لزوم تغییر نگاه به همسایه‌های عربی

همواره همگان را دعوت کرده‌ام دربارهٔ عربستان و کشورهای عربی خلیج فارس بدون پیشداوری تأمل کنند. جدای از این‌که معتقدم همهٔ این کشورهای عربی باید دوستان نزدیک و متحدان ما باشند و از طریقشان بتوانیم بده‌بستان سرمایه و نیروی انسانی داشته باشیم، معتقدم باید نگاهمان را به کشورهای عربی اصلاح کنیم. در یک کلام، جدای از این‌که آرزو دارم ما دوستان خوبی با هم باشیم، باید در کردار آنها تأمل کنیم و برای شنیدن حرف و نظر و تجربیاتشان بسیار مشتاق باشیم.

• در دنیای امروز فرصت‌ها بسیار اندک؛ ظرفیت‌ها و راه‌ها انگشت‌شمار

هنگام تأمل در امور کشورهای عرب همسایه، توسعه، مدرنیته، تقابل با سنت و شکاف‌های جامعه‌شناختی مسائلی است که باید در آنها تأمل کرد، زیرا در همهٔ این‌ها پرسش‌های مشترک ماست. این دنیا برخلاف آنچه در ظاهر به نظر می‌رسد، فرصت‌های بسیار اندکی به انسان‌ها می‌دهد و ظرفیت‌ها و راه‌ها انگشت‌شمار است. ما در دنیایی محدود زندگی می‌کنیم. برای همین راه‌هایی که یک جامعه می‌تواند بپیماید، متکثر نیست. گزینه‌ها انگشت‌شمار است (حتی به اندازهٔ انگشتان یک دست). عربستانِ بن‌سلمان تلاش می‌کند برای حل معضلات اجتماعی جدید و در رویارویی با مطالبات اجتماعی جدید راه‌های جدید پیدا کند.

عربستان ــ مانند سایر کشورهای خلیج فارسی ــ کوشیده با کمترین فرصت‌سوزی بیش‌ترین منافع را کسب کند. حاکمان جدید فهمیده‌اند که باید علاج واقعه قبل از وقوع کنند. دنیای جدید چالش‌های جدید دارد... به نظر می‌رسد «مدرنیتهٔ مهارشده» راه‌حل کنونی آنهاست. ماجرا دقیقاً از اینجا جذاب می‌شود، زیرا باید دید آنها در آمیزه‌سازی چقدر موفق خواهند بود. پیش‌تر چندین بار در این باره صحبت کرده‌ام که جامعهٔ ایرانی را «جامعهٔ بحران» می‌دانم، زیرا سنت و مدرنیته به جای آمیزش با همدیگر در جدالند و دلیل بحرانی شدن اوضاع این است که سنت و مدرنیته به یک اندازه قدرت دارند و توان هر یک به جای توسعه و پیشرفت و بهروزی صرف خنثی شدن همدیگر می‌شود. حال باید دید، در کار خویش و همسایگان اندیشه کرد... برای فردای بهتر...

منبع: دیپلماسی ایرانی

زندگی حرفه‌ای «ولادیمیر پوتین» رئیس جمهوری روسیه همواره در پیگیری انتقام و رستگاری برای روسیه سپری شده است. اکنون ایالات متحده مسیری را بر لبه پرتگاه درمرز با اوکراین به او نشان می‌دهد. به نظر می‌رسد بن بست خطرناک بر سر اوکراین پس از نشست مجازی روز سه شنبه بین پوتین و بایدن ادامه یابد. بیانیه کاخ سفید مختصر و مبهم بود. در آن آمده بود که بایدن درباره اقدامات روسیه ابراز «نگرانی عمیق» کرده و هشدار داده که امریکا و متحدان‌اش در صورت تشدید تنش نظامی با اقدامات اقتصادی و اقدامات قوی دیگر پاسخ خواهند داد.

هم چنین، بایدن خواهان تنش‌زدایی و بازگشت به دیپلماسی شده است. مقام‌های امریکایی گفته‌اند که این به معنای تلاش تازه‌ای برای اجرای پروتکل‌های ۲۰۱۴ و ۲۰۱۵ مینسک است که پس از تصرف کریمه و حمایت روسیه از جنگ نیابتی در شرق اوکراین امضا شد. کاخ سفید اعلام کرده که نتیجه بخش بودن دیپلماسی مستلزم گفتگوهای پیگیر و منظم است. حال این سؤالات مطرح است؛ آیا پوتین طی هفته‌ها و ماه‌های آینده این مسیر را طی خواهد کرد؟ یا به خواسته خود مبنی بر تعهد رسمی مبنی بر آن که اوکراین هرگز به ناتو نپیوندد عمل کرده و اگر به خواسته خود نرسد به تهدید به حمله ادامه خواهد داد؟ عاقلانه‌ترین استراتژی برای پوتین آن است که از راه فرار و خروج پروتکل مینسک استفاده کرده و آن را به عنوان یک پیروزی ادعایی برای خود مطرح کند. با این وجود، رهبران سرسخت وخودشیفته گاهی کارهای احمقانه‌ای انجام می‌دهند. بیایید تصورکنیم که علیرغم دیپلماسی تلفنی پوتین به اندازه کافی بی‌پروا است که با ۱۷۵ هزار سرباز به اوکراین فشار بیاورد و آن گونه که سازمان‌های اطلاعاتی امریکا می‌گویند او آماده است وارد نبرد شود. آن زمان چه روی خواهد داد؟

پوتین در روزهای نخست با یک جنگ کثیف روبرو می‌شود. ارتش اوکراین همتای ارتش روسیه نیست، اما بسیار قدرتمندتر از ارتشی است که پوتین در زمان تصرف کریمه در سال ۲۰۱۴ میلادی با آن مواجه شد. اوکراین آموزش، تجهیزات و مهارت‌های جنگ الکترونیک و تجربه میدان نبرد بهتری نسبت به قبل دارد. پوتین به طرز عجیبی رویکرد مخفیانه‌ای را که در سال ۲۰۱۴ میلادی برای او مفید بود کنار گذاشت. با جمع آوری نزدیک به ۱۰۰ هزار سرباز در مرز، او تاکتیک‌های منطقه خاکستری و جنگ ترکیبی که در جریان آن نیروهای تحت حمایت‌اش به سرعت به تصرف اهداف کلیدی در کریمه پرداختند را تحقیر نمود. او اکنون نمی‌تواند این بازی ترکیبی را انجام دهد، زیرا سیا از نقشه‌های مخفی‌اش برای یک جنگ تمام عیار رونمایی کرده است.

هم چنین، اوکراین دارای سرویس امنیتی نظامی تهاجمی است که توسط ژنرال «کایرلو بودانوف» فرماندهی می‌شود. اوسال گذشته برای بازداشت مزدوران روس که درداخل اوکراین جنگیده بودند عملیاتی سریع و جسورانه را طراحی کرد. اگرچه اودرعملیات خود شکست خورد، اما آزمایش آن چیزی بود که نیروهای مخفی اوکراینی در یک درگیری واقعی می‌توانستند انجام دهند. فراتر از نبرد با نیروهای یونیفورم‌پوش و عوامل اطلاعاتی، پوتین احتمالاً با یک جنگ چریکی طولانی از سوی شبه نظامیان اوکراینی روبرو خواهد شد. منابع آگاه تخمین می‌زنند که بیش از ۴۰۰ هزار اوکراینی طرفدار کی یف از زمان تهاجم روسیه در سال ۲۰۱۴ میلادی آموزش دیده‌اند و دست کم یک میلیون اسلحه از جمله کالاشنیکف و سایر سلاح‌های خودکار در دست آن‌هاست. ۱۵ گروه شبه نظامی در سراسر کشور پراکنده شده و برخی از آنان به شدت راستگرا هستند، اما همگی می‌توانند برای مسکو (و احتمالاً برای کی یف) نیز ویرانگر باشند.

«ویلیام بی‌تیلور» سفیر سابق امریکا در کی یف می‌گوید: «فراتر از پاسخ امریکا و متحدان اش، اوکراینی‌ها به شدت خواهند جنگید». او پیش بینی می‌کند «اگر روس‌ها حمله کنند و بخواهند در اوکراین باقی بمانند قطعاً جنگ چریکی در خواهد گرفت».

پوتین بلافاصله با خطرات میدان نبرد مواجه خواهد شد و پیامدهای دراز مدت آن می‌تواند برایش بسیار بدتر باشد حتی اگر او دولتی تابع مسکو را در اوکراین مستقر سازد. اگر بایدن به تهدید خود عمل کند اقتصاد روسیه ویران خواهد شد. اقتصاد روسیه در دوران پوتین هرگز قوی نبوده است، زیرا اروپا و امریکا تحریم‌هایی را علیه آن اعمال کردند. منابع آگاه به من می‌گویند اقدامات تازه می‌تواند شامل قطع کردن تماس روسیه با سیستم پرداخت بین المللی (سوئیفت) باشد که به معنای واقعی کلمه در آن شرایط آن کشور را تبدیل به کشوری منفور خواهد کرد.

اگر روسیه در اوکراین وارد جنگ شود تنها چین را به عنوان متحد قابل اعتماد کنار خود خواهد داشت. این موضوع ممکن است پوتین را تسلی دهد، اما باید موجبات وحشت و نگرانی «شی جین پینگ» را فراهم سازد. محور چین و روسیه جهانی «جدا شده» را تثبیت می‌کند که در آن امریکا و دموکراسی‌های پیشرفته از نظر فناوری برتری بزرگ و احتمال پایدارتری نسبت به مسکو و پکن خواهند داشت.

منبع : فرارو