عضو کمیسیون بهداشت و درمان مجلس شورای اسلامی:
تعداد بازدید : 6
نه کادر درمان انگیزه دارند، نه بیماران تقصیر
نویسنده : دریا وفایی/ گروه جامعه
برکسی پوشیده نیست که در سالهای اخیر هجمه به جامعه پزشکی و پیراپزشکی افزایش یافته و بعضا نوعی لج و لجبازی بین این قشر و بیماران به ویژه درمراکز درمانی دولتی درحال عادی سازی است. صرف نظر از برخی تحلیلهای درست یا نادرست، علت ایجاد تنش های مختلف میان بیماران و این قشر چیست و چه کسی یا کسانی مقصر این نگاه های نازیبا بین جامعه و کادر درمان هستند؟ ملک فاضلی نماینده سراوان و عضو کمیسیون بهداشت مجلس شورای اسلامی دراین خصوص طی گفتگویی با ما، توضیحاتی را ارائه داد که درادامه می خوانید:
در یکی دو سال گذشته یعنی تقریبا از زمان بعد از شیوع کرونا، اغلب شاهد بدخلقی های جامعه پزشکی وپیراپزشکی و به موازات آن تنش بین بیماران و آن هاست تا جایی که حتی متاسفانه منجربه ضرب و شتم می شود. به نظر شما چه عوامل مهم و اثرگذاری باعث چنین پدیده نازیبایی در سیستم درمانی کشورمان شده است؟
ببینید، درتاریخ ایران از ابن سینا و رازی به بعد، یک تقدسی برای جامعه پزشکان قائل بودند و علتش هم این بود که هم پزشک و کادر پزشکی که مراقبت از سلامت جامعه را انجام می دادند به وظیفه انسانی و الهی و تعهد خودش عمل
می کرده و همین موضوع باعث می شده تا جامعه احترام خاصی نسبت به پزشک و پرستار و ضامنین سلامت، داشته باشد. متاسفانه اخیرا به چند دلیل به ویژه در سال های نزدیک موضوع متفاوت شده است: اولا میزان پرداختی به پزشک یا کادر پیراپزشکی درایران متناسب با آنچه در نقاط دیگر دنیا، حتی کشورهای جهان سوم و کشورهای فقیر تر از ما انجام می شود، نیست. خب این موضوع به صورت ناخودآگاه انگیزه خوش اخلاقی، تلاش وماندگاری در کشور را کمرنگ
می کند. از آن طرف هم متاسفانه جایی که باید احترام پزشک را پایه ریزی کنید یعنی آن چه که من در طول چهارسال در مجلس دیدم، نگاه احترام آمیزی به صورت کل نبوده. البته خیلی از نمایندگان احترام می گذاشتند ولی گاهگاهی بعضی از نمایندگان متاسفانه فقط برای اینکه مثلا دو درصد از پزشکان زیرمیزی می گیرند، با این نگاه تقدس پزشکی را زیر سوال می بردند. بعد از آن طرف هم با توجه با ارز 4200 تومانی که از دوسال پیش تا الان به حدود 70 هزار تومان رساندیم، یعنی اینکه درآمد جامعه به تبعش نیروی انسانی که کارمند است کاهش پیدا می کند و درنهایت چون تحت فشار مسائل اقتصادی است به همان نسبت به صورت ناخودآگاه در او اثر می گذارد و انگیزه اش برای خدمت پایین می آید.
به عبارتی کلیدی ترین عامل، بحث حقوق و دستمزدهای نابرابر است؟
بله، این مجموعه علت ها است که باعث می شود شاهد عدم احترام به پزشکان و پیراپزشکی باشیم. باید به مسائل نگاه منصفانه داشته باشیم، شما ببینید، جامعه ای که خودش به دلیل سختی معیشت آسیب سه برابری دیده و از بیرون عصبانی است، وقتی به پزشک مراجعه می کند فکر می کند همه پزشکان درآمد چندین میلیاردی دارند خب با این عصبانیت می آید و احتمال دارد با کوچکترین مساله با پرستار و پزشک و سایر کادر دعوا و پرخاشگری کند. به هرحال بیمار است و می تواند کنترل خودش را نداشته باشد، همراهش از او عصبانی تر است. ولی اینجا پزشک و کادر درمانی است که باید با تمام مشکلاتی که به سراغش می آید سنگ صبور باشد. اما خب این ها هم یک آستانه تحملی دارند، ما اگر حرمت پزشک را حفظ کنیم انگیزه خدمت را برایش ایجاد کنیم( پرداختی مناسب منطبق با شرایط روز)، طبعا این مشکلات حل می شود. درغیر این صورت نه صحبت های ما اثری خواهد داشت و نه موعظه دوستان. در یک جمله، نه پزشک و پرستار و غیره مقصرند نه بیمار و همراه و خانواده اش.
آیا چنین وضعیتی پیشتر از این ها قابل پیش بینی و پیش گیری نبود؟
از نظر من نماینده و پزشک، مجلس دو وظیفه در طول این چهارسال داشت، درابتدای کار باید مشکل کرونا را حل می کرد که کوتاهی کرد، یعنی بعد از اینکه روزانه 500 کشته دادیم واکسن را وارد کشور کردیم. دوم، باید به ارز این مملکت احترام می گذاشت و اجازه نمی داد که افسار گسیخته از 4000 هزار تومان به نزدیک 70 هزار تومان برسد و الان هم مدام 10 تومان بالا و پایین برود که باز هیچ تاثیرمثبت ماندگاری در زندگی مردم ندارد.
بنابراین انتظار داشته باشیم که کماکان این تشنجات و ضرب و شتم علیه کادر درمان و از آن طرف افت کیفیت خدمات پزشکی و نامهربانی ها نسبت به بیمار و همراهانش ادامه دار خواهد بود؟
متاسفانه بله، برای اینکه طی چهار سال گذشته اگر دولت و مجلس همه چیز را رها کرده بودند و به فکر این بودند که نان شب مردم را فراهم کنند و می فهمیدند که چگونه باید مشکل همه اقشار جامعه را حل کنند، الان برخی صحنه های تاسف بار را در سیستم درمانی نمی دیدم و از سوی دیگر حضور مردم در ارتباط با نظام بهتر بود.
با این همه، چاره چیست؟
به نظر من، ما فقط باید به جای قوانینی که مثلا از مجلس نهم مانده و دنبال مقصر و متهم می گردیم که هیچ فایده ای هم ندارد، آن موقع باید دولت را می آوردیم و می نشاندیم اینجا و راه حل عملی و سریع پیدا می کردیم. به هرحال مجلس و دولت یا می توانستند مشکل را حل کنند یا نه. اگر نمی توانستند مشکل را حل کنند بالاخره کسانی بالاتر از آن ها بودند که می توانستند مشکل را حل کنند. باید واقعیت ها را می گفتند تا به جایی نرسیم که متاسفانه دچار چنین مشکلاتی شویم.