صبا: دومینیک پورسل که در سریال «فرار از زندان» در نقش «لینکلن بارُز» برادر قهرمان اصلی به ایفای نقش پرداخته بوده، با به اشتراک گذاشتن پستی در صفحه اینستاگرامش از کار روی فصل ششم این سریال خبر داد. فرار از زندان (Prison Break) مجموعه تلویزیونی درام آمریکایی ساخته پل شیورینگ است. این سریال از سال ۲۰۰۵ تاکنون در قالب پنج فصل پخش شده است. داستان آن در مورد دو برادر است که یکی از آن‌ها به خاطر جرم مرتکب نشده به مرگ محکوم‌شده و دیگری برای نجات برادر خود، نقشه می‌کشد.

هنرآنلاین: درحالی‌که تعداد فیلم‌های اجتماعی در حال اکران کم شمار نیستند؛ اما جدول فروش نشان از این دارد که همچنان فیلم‌های کمدی از اقبال بیشتری در جذب مخاطب برخوردارند و همین عامل موجب شده است فیلم‌های کمدی چون «آینه‌بغل»، «خالتور» و «ثبت با سند برابر است» در جذب مخاطب موفق‌تر عمل کنند. خالتور، یک کمدی موزیکال است که به زندگی سه جوان موزیسین که سعی دارند اسیر موسیقی بازاری نشوند می‌پردازد. محمدرضا شریفی‌نیا، پوریا پورسرخ، مهران غفوریان، علی صادقی، سحر قریشی و... بازیگران این فیلم هستند.

سرپرست گروه موسیقی «لیان» بوشهر با اشاره به جزئیات کنسرت پیش روی این مجموعه موسیقایی از اجرای چند اتفاق ویژه و جدید در این برنامه خبر داد. محسن شریفیان سرپرست گروه موسیقی «لیان» بوشهر با اشاره به جزئیات تازه‌ترین کنسرت این مجموعه موسیقایی در تالار وحدت تهران بیان کرد: تمام تلاش خود را انجام داده‌ایم که در کنسرت جدید گروه «لیان» ضمن معرفی گوشه‌هایی دیگر از موسیقی اقوام منطقه بوشهر به معرفی موسیقی نواحی دیگر اقوام ایران نیز بپردازیم و به‌طور حتم این موسیقی نیز قطعا ملودی‌هایی خواهد بود که مخاطبان کمتر با آن آشنا هستند.

 خانم منصوریان، انتظار این میزان از استقبال مخاطبان را داشتید؟
شهربانو منصوریان: بله. قصه فیلم جالب بود و انتظار داشتیم که توجه مخاطب را جلب کند. ما در کل دنیا خانواده‌ای نداریم که سه ملی‌پوش در آن وجود داشته باشند. فقط در آفریقا دو خواهر تنیسور حضور دارند ولی قصه آن‌ها هم شباهت زیادی به قصه ما نداشت. قصه فیلم مستند «صفر تا سکو» که داستان همت و موفقیت آسیایی سه خواهر پس از گذراندن شرایط نامطلوب مالی است، برای مردم ما جذاب است و تا حدی انتظار چنین بازخوردی از سوی مخاطبان این فیلم وجود داشت.
  شما خودتان چقدر مستندهایی را که راجع به زندگی ورزشکارها ساخته شده بود، دیده بودید؟
دو فیلم مستند ورزشی دیده بودم که چندان برایم جذابیت نداشتند. نکته جالبی که در مورد فیلم ما و حضور من و خواهرانم وجود داشت، این بود که ما فیلم بازی نکردیم؛ بلکه هر چه شما در فیلم می‌بینید، زندگی عادی خودمان است. از این بابت خوشحالم که فیلم ما توانسته تأثیر خوبی روی مخاطبان بگذارد. اخیرا با بچه‌های تیم ملی فوتسال تمرین می‌کردم که مربی‌شان گفت این بچه‌ها از زمانی که فیلم شما را دیده‌اند، خیلی تغییر کرده‌اند و انگیزه بیشتری گرفته‌اند. مردم در سینماها پس از اکران این فیلم می‌ایستند و دست می‌زنند. ما از این اتفاقات خیلی لذت می‌بریم و خوشحالیم که فیلم‌مان خسته‌کننده نیست.
  چه شد که برای اولین حضورتان در سینما به سراغ بازی در فیلم مستند رفتید؟
خانم مصیبی داشت یک فیلم به نام «بدلکاران حرفه‌ای می‌ساخت» که من و خواهرم الهه هم برای بازی در آن فیلم انتخاب شدیم. فیلمبرداری آن اثر در جاجرود انجام می‌شد و من دو روز به جاجرود رفتم و بخش موتورسواری آن فیلم را انجام دادم. کارمان خوب پیش رفت و ما شب‌ها پیش خانم مصیبی بودیم. یک روز به خواهرانم گفتم که می‌خواهم قصه زندگی‌مان را به خانم مصیبی بگویم تا ببینم امکان ساختن فیلمی در این زمینه وجود دارد یا نه؟ الهه مخالفت می‌کرد اما من درنهایت قصه زندگی‌مان را به خانم مصیبی گفتم و ایشان همان موقع گفت که این فیلم باید ساخته شود. 3-4 ماه بعد استارت فیلم را زد و فیلمی که من فکر می‌کردم در دو روز ساخته می‌شود، 3 سال طول کشید. در این سه سال خانم مصیبی را خیلی اذیت کردم.
  به نظرتان فیلم «صفر تا سکو» چقدر به شناخته شدن شما و خواهرانتان کمک کرد؟
صد درصد کمک کرد. فیلم مسابقه‌های ما را کسی نمی‌بیند و معمولا خیلی از مردم کشورمان شناخت خوبی از ورزش ووشو ندارند؛ اما حالا خوشبختانه شناخت مردم از این ورزش و من و خواهرانم بیشتر شده است.
  قبل از اینکه فیلم «صفر تا سکو» روی پرده سینماها برود، شما در برنامه «ماه‌عسل» حضور پیدا کردید. حضورتان در آن برنامه چقدر به شناخته شدن خودتان و همین‌طور به دیده شدن فیلم کمک کرد؟
مطمئنا برنامه آقای علیخانی هم تأثیرگذار بود، به‌ویژه اینکه من و خواهرانم در سه قسمت از آن برنامه حضور پیدا کردیم و به‌عنوان مهمانان بهترین قسمت برنامه هم شناخته شدیم. مردم از آنجا با زندگی ما آشنا شدند و شناختی که از ما کسب کردند، باعث شد که بیایند فیلم «صفر تا سکو» را هم ببینند. ما هم از آن به بعد محبوب‌تر شدیم. تا قبل از آن در پارک تمرین می‌کردیم و کسی با ما کاری نداشت ولی یادم می‌آید که دو روز بعدازآن برنامه، به خاطر لطفی که مردم به ما داشتند و با ما هم صحبت می‌شدند، مجبور شدیم تمرینمان را در پارک کنسل کنیم.
   اگر پیشنهاد بازی در یک فیلمی که فضای آن خارج از ورزش می‌گذرد به شما ارائه شود، آن پیشنهاد را می‌پذیرید؟
بله با کمال میل.
  اصالتا  اهل کجا هستید؟
اهل سمیرم ،محل تولدمان دو ساعت با اصفهان و یک ساعت و نیم با یاسوج فاصله دارد و اطرافمان روستاهایی وجود دارد که لر نشین و ترک‌نشین هستند ولی زبان خود ما فارسی است.
  همسرتان در مسیر موفقیت شما چقدر تأثیرگذار بوده است؟
همسرم در فرهنگی بزرگ‌شده که معمولا در آن خانم‌ها کمتر کنشگری می‌کنند ولی خود ایشان طور دیگری فکر می‌کند و اعتماد ویژه‌ای به من دارد که من هیچ‌گاه از این اعتماد سوءاستفاده نمی‌کنم. همسرم همواره در این مسیر همراهم بوده و من صمیمانه از ایشان ممنونم.
  و این روزها مشغول چه فعالیتی هستید؟
در حال هماهنگی اکران‌های مردمی فیلم «صفر تا سکو» هستم و از طرفی هفته‌ای یک‌بار در باشگاهی در تهران با علاقه‌مندان به ووشو تمرین می‌کنیم. قبلا همچنین باشگاهی را در استان اصفهان داشتیم. من و خواهرانم در ماه‌های آینده مسابقات بازی‌های آسیایی را در پیش داریم و از ماه اسفند تمرینات این مسابقات را شروع می‌کنیم که ان‌شاءاله اگر انتخاب شدیم به مسابقات آسیایی اعزام شویم. خواهرانم الآن در چین هستند و در آنجا به فعالیت حرفه‌ای خود ادامه می‌دهند و دو ماه آینده به ایران برمی‌گردند. دوست دارم ورزش حرفه‌ای را تا جایی که در توانم هست ادامه بدهم و بعد پایه‌گذار مسابقه بین پیشکسوتان ووشو شوم.

مجموعه داستان «رفتیم بیرون سیگار بکشیم هفده سال طول کشید» از نویسندگان معاصر روس با ترجمه آبتین گلکار در زمستان ۹۵ توسط نشر چشمه با تیراژ ۱۰۰۰ روانه بازار شد. بنا به استقبال بی‌نظیراز این کتاب، در سال ۹۶ به چاپ هشتم رسید. این مجموعه شامل نه داستان کوتاه از هفت نویسنده معاصر روس (دینا روبینا، لودمیلا اولیتسکایا، لودمیلا پتروشفسکایا، آندری گلاسیموف، ویکتور پلوین، میخاییل یلیزاروف و زاخار پریلپین) است که وجه اشتراک آن‌ها فضای داستانی جامعه  و جهان نامنظم و نامهربان روسیه بعد از انقلاب شوروی  است. ویژگی مثبت کتاب این است که در ابتدای داستان‌ها مختصری به زندگینامه و آثار هر نویسنده اشاره می‌شود.  برای خوانندگانی که ادبیات روس را با چخوف، پوشکین، گوگول، داستایوفسکی و بسیاری دیگر می‌شناسند، این اثر دریچه‌ای از ادبیات معاصر روس به روی آن‌ها می‌گشاید. در این داستان‌ها با شخصیت‌هایی مواجه می‌شویم که به خوبی در خلال روایت، شخصیت‌پردازی شده‌اند وبا مشکلی روبه رو می‌شوند که در انتهای داستان گره‌گشایی صورت می‌گیرد و این کشمکش درون شخصیت‌ها شکل می‌گیرد. شخصیت‌ها از قشر متوسط جامعه انتخاب شده‌اند که درگیر تنهایی، روزمرگی و جبر جامعه می‌شوند و به خوبی فضای اجتماعی شوروی پس از فروپاشی را به تصویر می‌کشند. با وجود دنیای مدرن روایت‌ها، بسیار شاهد توصیفات مسحور کننده چخوف‌وار در خلال داستان‌ها هستیم که بن‌مایه داستان‌های روس را تشکیل می‌دهد. نام کتاب بسیار تاثیرگذار است و این انتخاب هوشمندانه، نام یکی از داستان‌های همین مجموعه است که توسط میخاییل یلیزاروف نوشته شده است. برشی از این داستان را می‌خوانیم: «در خانه به چشم تازه ای به آینه نگاه کردم. دست‌هایم را با تحقیر برانداز کردم. هر‌کدامشان به طناب باریکی شباهت داشت که در مفصل آرنج گره ملوانی خورده باشد. همانند انسان نخستین پس از خوردن سیب، ناگهان از پاهای برهنه و رنگ پریده‌ام که به لک‌لک شباهت داشت، به شرم آمدم. برای بینایی‌ام اتفاقی افتاده بود؛ دیگر خودم را ظرفی حاوی روح و اندیشه نمی‌دیدم. آنچه به چشمم می‌آمد، چیزی نبود جز تنی نحیف و مچاله». این اثر را از کتابفروشی‌های معتبر با قیمت ۱۶۰۰۰ تومان می‌توانید خریداری کنید.
 

  اختتامیه چهاردهمین جشنواره نقد کتاب در ۲۷ آذر
برگزیدگان و شایستگان تقدیر چهاردهمین دوره جشنواره «نقد کتاب» در گروه‌های کلیات و اطلاع‌رسانی، میراث‌پژوهی، فلسفه، کلام و عرفان، روانشناسی و علوم تربیتی، فقه و حقوق، قرآن و حدیث، اخلاق، علوم اجتماعی، زبان، علوم و فنون، هنر، ادبیات فارسی، ادبیات داستانی، شعر معاصر، ادبیات عربی، تاریخ و جغرافیا، ایران و اسلام و کودک و نوجوان طی آئینی در روز (دوشنبه ۲۷ آذرماه) معرفی می‌شوند.
  کودکان هنرمند تجلیل شدند
مراسم اختتامیه چهارمین جشنواره و جایزه همایون خرم (نوای خرم) شامگاه جمعه ۲۴ آذرماه با حضور سید محمد مجتبی حسینی معاون امور هنری وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی، گروه‌های شرکت‌کننده در این رویداد موسیقایی و تعدادی از هنرمندان کشورمان در تالار وحدت تهران برگزار شد. معرفی گروه‌های برگزیده بخش‌های «تک‌نوازی»، «تک‌خوانی»، «اجراهای دو و سه نفره» و «اجراهای گروهی» نیز بخش‌های دیگر این مراسم را تشکیل می‌داد.
  «افتاده‌ها» سریال نوروزی شبکه دو کلید می‌خورد
مجموعه «افتاده‌ها» با تهیه کنندگی مجید اوجی و بازیگردانی محمدرضا شریفی نیا و بر اساس طرحی از احسان جوانمرد، آماده تولید شده که در تعطیلات نوروز تقدیم بینندگان می‌شود. تا کنون حضور محمدرضا شریفی نیا، افسانه بایگان، علی صادقی، مریم معصومی، علی اوجی و ارسلان قاسمی در این سریال قطعی شده است. این سریال ۱۵ قسمتی در گروه فیلم و سریال شبکه دو سیما تهیه شده است.
  «گمیچی» برنده جشنواره فیلم لبخند در هند شد
فیلم ایرانی «گمیچی» در جشنواره فیلم لبخند در هند،موفق به کسب جایزه بهترین کارگردانی شد. این فیلم را مجید اسماعیلی پارسا کارگردانی کرده است. این فیلم در بخش بین الملل این جشنواره که به کودکان و جوانان اختصاص دارد، شرکت کرده بود. در مراسم اختتامیه چهاردهمین دوره این جشنواره که جمعه شب در دهلی نو برگزار شد، کارگردان این فیلم به همراه جواد قلی زاده، تهیه کننده، جوایز خود را از داوران دریافت کردند.

چون ما به آثار تجسمی و هنر ارزش کالایی نداده‌ایم، خریداران آن هنوز هم دولت‌ها هستند. معلم دامغانی در جواب این سؤال که چرا مدتی است برخی از کتاب‌های شعر، بی‌محتوا و دور از فن شعر است، شُعَرا با اصول اولیه شعر آشنا نیستند و این کتاب‌ها توسط ناشران مختلف هم چاپ می‌شود، به صبا گفت: بحث ساختار یا اندیشه، تکنیک یا آرت  یا هر دو مطرح است. شعر حقیقی؛ یعنی اندیشه هنری در اوج باشد و از جهت ساختار و تکنیک هم قابل‌قبول باشد، یعنی رَسا و بلیغ باشد که وقتی شاعر، شعرش را خواند، مخاطب درک کند. اگر شعر معاصر در این حد تکنیک دارد که وقتی شاعر حرف می‌زند طرف مقابلش می‌فهمد، پس می‌توانیم بگوییم دارای ساختار است؛ اما برای شناخت ساختار عالی، باید معیار مقایسه را بررسی کنیم که چگونه اتفاق می‌افتد. این شعرها با چه اشعاری مقایسه می‌شوند که ما می‌گوییم خوب هستند یا نیستند؟ نمی‌توانیم ارتجاعی و گذشته گرا به اشعار جوانان امروزی نگاه کنیم. نباید بگوییم یک معیار ثابتی در گذشته همیشه درست بوده و اگر به چنین درستی واقف هستیم، پس درستی حقیقی آن است که در تمامی ادوار بتوانیم جلوه داشته باشیم. این‌همه جمعیت و مردم اشتباه نمی‌کنند. این‌ها هم آدمیزادهایی هستند مثل گذشتگان. مثل سعدی عاشق می‌شوند، مثل حافظ عارف هستند، مثل مولانا دقایق خاص خودشان را دارند و نمی‌شود به احساساتشان شک کرد. نمی‌توانیم بگوییم احساس و درک یا شیوه‌ای برای گفتن ندارند. آیا معیار ما با خودشان است یا معیار خاصی در مقابلشان عَلَم کرده‌ایم؟ وقتی گذشتگان را در برابر این‌ها می‌گذاریم، می‌بینیم کوتوله هستند! شاید اشکال در معیار ماست.
   کسی مسئولیت قبول نمی‌کند
او در جواب این سوال که تاکنون چندین مراسم حراج برای نقاشی و دیگر آثار هنری باقیمت‌های کلان برگزارشده؛ اما این اثر در حوزه هنرهای تجسمی دیده نشده، توضیح داد: هیچ‌وقت این نوع بازارها در ایران نبوده، حتی در زمان حکومت قبل هم‌،چنین بازارهایی نداشته‌ایم. در زمان حاضر هم این بازار هیچ جوازی ندارد و مثل خیلی از چیزها تقلیدی و توام با سوءاستفاده است. تابلوها باید به وسیله کارشناسان خُبره و موردقبول فرهنگ و قانون به حراج برسند. وقتی این معرفی و تأیید نباشد درواقع مردم پولشان را هدر داده‌اند؛ یعنی آثاری را می‌خرند که ممکن است جعلی باشد و اسیر یک عده سوءاستفاده‌چی شوند. این بازارهای فعلی کارشناس و جوازی ندارد. اگر کلاهی سر کسی بگذارند، فرد نمی‌تواند شکایت کند؛ چون کسی را نمی‌تواند پیدا کند. کسی مسئولیت قبول نمی‌کند. چون ما به آثار تجسمی و هنر، ارزش کالایی نداده‌ایم، خریداران هنر هنوز هم دولت‌ها هستند. این دولت‌ها هستند که مثلا برای چند تن از شاعران و بزرگان می‌خواهند تندیسی بسازند و در جایی قرار دهند. ما سفارش دهنده و خریدار خصوصی نداریم و عمدی هم در کار نیست. تجسمی فقط مجسمه نیست. آنچه که در میدان نقش جهان وجود دارد، تجسمی است که همه‌شان هم فروش می‌رود. غربی‌ها از آن طرف می‌آیند و می‌خرند و خودی‌ها هم از این‌طرف.