معاون حقوقی وزارت خارجه در دیدار با وزیر خارجه ترکمنستان گفت: روند همکاری‌های ایران و ترکمنستان در عرصه بین‌المللی و منطقه‌ای باید تداوم یابد.

معاون امور حقوقی و بین المللی وزارت امور خارجه کشورمان با رشید مرودوف، وزیر خارجه ترکمنستان دیدار و گفتگو و پیام دعوت وزیر امور خارجه کشورمان برای سفر ایشان به تهران را ابلاغ کرد.

رضا نجفی در این دیدار که با حضور سفیر کشورمان در ترکمنستان و در حاشیه اجلاس بین‌المللی «گفتگو، تضمینی برای صلح» در عشق‌آباد برگزار شد، بر اهمیت حفظ و گسترش مناسبات با کشورهای همسایه به‌عنوان اولویت اساسی سیاست خارجی دکتر

رئیسی در دولت سیزدهم تأکید و ابراز امیدواری کرد روند همکاری‌های دو کشور دوست در مجامع بین‌المللی و منطقه‌ای تداوم یابد.

رشید مرودوف، وزیر خارجه ترکمنستان در این ملاقات ضمن ابراز تسلیت به مناسبت درگذشت مهندس رستم قاسمی، وزیر پیشین راه‌وشهرسازی کشورمان و یادآوری اهتمام آن فقید بر گسترش همکاری‌های دوجانبه، به مرور موضوعات مختلف در روابط میان دو کشور پرداخت و بر آمادگی ترکمنستان برای تقویت ارتباطات فیمابین تأکید کرد.

شایان ذکر است رضا نجفی، برای شرکت در نشست بین‌المللی گروه دوستان بی‌طرفی برای صلح، امنیت و توسعه پایدار که به ابتکار ترکمستان تشکیل شده است، به عشق‌آباد سفر کرده است.

گرایش ناگهانی چین به سمت کشورهای عربی و قرار داد همکاری پکن با ریاض از ان مهم‌تر صدور بیانیه دو کشور علیه سیاست‌های جمهوری اسلامی و موضع آنها درباره جزایر سه گانه شوک بزرگی به تحلیلگران حوزه روابط بین الملل وارد کرد انهم در شرایطی که مسئولان ایرانی روی چینی‌ها حساب ویژه‌ای باز کرده بودند. اکنون با شرایط پیش آمده مشخص نیست روابط تهران و پکن پس از این تحولات به کدام سمت و سو خواهد رفت.

• در سیاست دوست و دشمن ابدی وجود ندارد

شاید اقدام فوق از سوی چین در نظر برخی تحلیلگران جفا و بی‌وفایی این کشور به ایران تلقی شد و اکنون آنان درحال مذمت شرق‌گرایان غرب ستیزی هستند که به‌ویژه با روی کارآمدن دولت رئیسی، در شکل‌گیری رویکرد و روند سیاست خارجی ایران، دست بالا داشته و همواره از پیامدهای بی‌نظیر و بسیار مثبت شرق‌گرایی غرب‌ستیزانه، برای ایران سخن گفته‌اند. منقدین اقدام کنونی چین، مسئولان ایرانی را در قبال این مسئله پاسخگو می‌دانند که چرا جمهوری اسلامی حاضر و مایل است با غرب مقابله کند و همزمان با چین مناسباتی نزدیک داشته باشد، اما چین نه تنها حاضر نیست همه تخم مرغ‌های خود را در سبد ایران بچیند و مناسباتی نزدیک با ایران، به قیمت نادیده گیری غرب و هم‌پیمانانش، برقرار کند، بلکه حتی از هم‌صدایی با غرب و هم‌پیمانان آن درباره ایران با هدف تأمین منافع خود، ابایی ندارد. در نهایت هم به این جمع بندی می‌رسند که راهبرد ملی ایران اما همان است که سیاستمداران ملی‌اش از امیرکبیر تا دکتر مصدق درپیش گرفتند: موازنه منفی میان شرق و غرب. یعنی نه به چین و روسیه باج بدهیم و نه به اروپا و آمریکا. اما واقعیت این است که در سیاست دوست و دشمن ابدی وجود ندارد. در خلاء یک سیاستگذاری خارجی عملگرایانه از سوی تهران، چین با رویکرد اقتصاد محور و مبتنی بر سود حداکثری همکاری با بازیگران عرب منطقه را بر نزدیکی به تهران ترجیح داده است. امضای قرارداد گازی قطر و اخیر امضای تفاهم نامه استراتژیک با عربستان مصداق‌های این سیاستگذاری هستند لذا این یک درس برای ایران است که شرکت‌ها و دولت چین حاضر به پذیرش ریسک همکاری با ایران تحت تحریم را نمی پدیرند و آنجاکه منافع اقتصادی انها توجیه کند در حوزه مسائل سیاسی نیز علیه ایران موضع خواهند گرفت.

• اذعان به شکل گیری نظم جدید بین المللی

واقعیت این است که کشورهای عرب منطقه پس از خروج آمریکا از منطقه و تغییر سیاست خاورمیانه‌ای این کشور، جهت نمودار سیاست خارجی خود را به سمت گسترش روابط با قدرت‌های نوظهور روابط بین الملل، مانند چین هدایت کردند. شاید این مسئله یکی از دلایلی باشد که چین را متمایل کرد سیاست سنتی بی طرف فعال خود را تغییر داده و راضی به درج نام خود بر پای بیانیه ضد ایرانی شود. اکنون می‌توان گفت چین هم به دیپاماسی جهانی علیه ایران پیوسته است. مصادیق چنین ادعایی هم این است که در شرایط کنونی می‌بینیم پکن و کشورهای عرب منطقه از پبش به هم نزدیک شده تاجایی که ریاض و پکن بر ضرورت تحکیم همکاری مشترک برای اطمینان از ماهیّت صلح‌آمیز برنامه هسته‌ای ایران توافق دارند و از ایران می‌خواهند با آژانس انرژی اتمی همکاری کند؛ و به اصول حسن‌همجواری و عدم‌دخالت در امور داخلی کشورها احترام بگذارد؛ ضمن اینکه در مسائلی چون امنیت منطقه‌ای، یمن، سوریه، لبنان، و فلسطین …مواضع مشترک مغایر با ایران داشته و در بیانیه‌شان قیدکرده‌اند؛ این توافقات چه معنایی جز شکل گیری یک ائتلاف جدید درمنطقه می‌تواند داشته باشد؟ لازم به تذکر است که تداوم غفلت دستگاه سیاست خارجی ایران به تغییر نظم جهانی و رویکرد جدید کشورهای منطقه و چین سبب انزوای ایران در نظم آتی بین المللی شده و آسیب جدی به جایگاه تاریخی ایران درمنطقه غرب اسیا وارد خواهد شد.

• ضرورت واکنش ایران به اقدامات چین

هنوز معلوم نیست که واکنش تهران به این اقدام عالی‌ترین مقام سیاسی چین چه خواهد بود اما واکنش صریح یک بخش اعلانی دارد که انهم مربوط می‌شود به اتهام مداخله گری ایران در دیگر کشورها. به این دلیل که این اتهام صدرصد در تعارض با منافع ملی ایران است و مربوط می‌شود به سوء تفاهم در نگاه چین به مسائل منطقه‌ای. ایران رسماً باید به چین، عربستان و کشورهای حوزه خلیج فارس سیگنال ارسال کند که سیاست‌های ایران هیچ وقت مداخله درکشورهای منطقه نبوده؛ همانطور که ایران دوست ندارد در سیاست‌های داخلی‌اش دخالت نکنند در سیاست‌های دیگران هم دخالت نمی‌کند. در بخش اعمالی هم لازم است تا تهران ابتدا منتظر دریافت پاسخی از سوی دولت چین بابت امضای بیانیه‌ای باشد که ادبیات ان در روابط چین و ایران کم سابقه و برای تهران گزنده است. همچنین سفیر چین در تهران فراخوانده، با او صحبت شود و توضیح خواسته شود که چرا دولت چین چنین موضع‌گیری داشته است؟ یا حداقل این است که سفیر ما در پکن با مقامات چینی دیدار و گفتگو داشته باشد و از آن‌ها بپرسد که چرا چنین موضعی را در بیانیه اتخاذ کردند. البته در این میان شاید ارسال یک سیگنال مشابه به مقامات چینی بفهماند که اگر بخواهند با ادبیات و مواضع کشورهای عربی مدی ایران همراهی نشان دهند امنیت عرضه نفت آنها در این منطقه از جهان با خلل مواجه شده و چین آسیب پذیرترین کشور دنیا از این منظر خواهد بود. البته با شناختی که از دولتمردان چینی وجود دارد آنان نمی‌خواهند در سیاست خرید نفت ایران خللی ایجاد شود و شواهد امر نشان می‌دهد که مقامات پکن خواهان حفظ توازن در روابط خود با ایران و عربستان هستند و بر این اساس خواهان تقویت و یا تضعیف هیچ یک از دو کشور به نفع دیگری نیستند. در این میان برخی تحلیلگران بر این باورند که در صورت تداوم سیاست‌های ضد ایرانی از سوی مقامات پکن، ایران جهت فشار بیشتر بر این کشور می‌تواند همسو با موضع گیری چین علیه خاک ایران، کشور جزیره‌ای تایوان را به رسمیت بشناسد و از استقلال آن حمایت کند.

تلاش برای حذف جمهوری اسلامی ایران از کمیسیون مقام زن، تازه‌ترین خیمه‌شب‌بازی آمریکا و بدعتی خطرناک در رویه‌های بین‌المللی است که نتیجه‌ای جز زیرسوال رفتن کارایی نهادها و رویه‌ها در روابط میان کشورها ندارد.

آمریکا و متحدانش در راستای افزایش فشار حداکثری بر جمهوری اسلامی ایران، در تلاش هستند تا ۱۴ دسامبر برابر با ۲۳ آذرماه، تصمیم حذف ایران از کمیسیون مقام زن سازمان ملل متحد را به رأی گذارند. اقدامی خلاف قوانین حقوقی و روال‌ها در روابط بین‌الملل که واکنش مقامات جمهوری اسلامی را در پی داشته و در راستای بهره‌جویی از تحولات و شرایط داخلی ایران است.

کمیسیون مقام زن، نهادی زیرمجموعه سازمان ملل متحد است که از سال ۱۹۴۶ تلاش می‌کند در حوزه چالش‌ها و مشکلات زنان، راهگشا باشد. گرچه در برهه‌هایی مانند بسیاری دیگر از سازمان‌های بین‌المللی متأثر از تصمیمات و اقدامات سیاسی کشورهای اروپایی است اما نشست سالانه و ده روزه آن برای حل و فصل بسیاری از مشکلات زنان در حوزه عدالت جنسیتی، استانداردهای جهانی برای پیشرفت زنان و نابرابری‌های موجود در این حوزه تلاش می‌کند. این کمیسیون ۴۵ عضو دارد و جمهوری اسلامی ایران از ۲۰۲۲ تا ۲۰۲۶ براساس رأی اکثریت اعضا به عضویت این نهاد درآمده است.

داستان فشارهای تازه علیه ایران و پیشنهاد حذف جمهوری اسلامی از کمیسیون مقام زن، پس از آن مطرح شد که آلبانی با حمایت آمریکا در نشست غیررسمی؛ آریافرمولای شورای امنیت سازمان ملل، بیانیه‌ای علیه جمهوری اسلامی صادر کرد. پس از این نشست، «کامالا هریس» معاون رئیس‌جمهور آمریکا، ایران را متهم به انکار حقوق زنان کرد و خواستار حذف ایران از کمیسیون مقام زن سازمان ملل متحد شد.

به فاصله یک هفته از این نشست، نشست شورای حقوق‌بشر سازمان ملل متحد برگزار و اتهاماتی را علیه جمهوری اسلامی ایران وارد کرد و پس از این نشست بود که «آنتونی بلینکن» در بیانیه‌ای مطبوعاتی ضمن استقبال قطعنامه این نشست، از تداوم تلاش آمریکا برای اخراج جمهوری اسلامی ایران از کمیسیون مقام زن سازمان ملل متحد، سخن گفت.

تلاش ماهانه برای زیر سؤال بردن تمام رویه‌های بین‌المللی؛ این توصیف خلاصه‌ای از اقدامات مسبوق به سابقه آمریکا و متحدانش است که در ماه‌های اخیر سیر صعودی هم به خود گرفته است. همین یک ماه پیش بود که آمریکا با همراهی کانادا در کمیته سوم مجمع عمومی سازمان ملل متحد قطعنامه‌ای درباره «وضعیت حقوق بشر در ایران» به تصویب رساند و ایران را متهم به تبعیض علیه اقلیت‌ها کرد. شواهد نشان می‌دهد تلاش برای حذف ایران از کمیسیون حقوق زنان سازمان ملل متحد هم در همین راستا قابل ارزیابی است. به نظر می‌رسد تداوم دشمنی غرب با ایران آرام آرام وجهه و کارکرد بسیاری از نهادها و سازمان‌های حقوقی و بین‌المللی را زیر سؤال خواهد برد.

به کار گیری قواعد و سازمان‌های بین‌المللی برای دستیابی به اهداف کشوری خاص، چنان بدعت خطرناکی است که بسیاری از همراهان و هم‌پیمانان آمریکا را هم درباره اقدامات اخیر دچار شک و بدگمانی کرده است. شواهد منتشر شده دررسانه‌های آمریکایی و انگلیسی حکایت از نارضایتی و مخالفت کشورهای مختلف با اقدام آمریکا در حذف ایران از کمیسیون مقام زن سازمان ملل متحد دارد. به اذعان این رسانه‌ها، اقدامات دستوری آمریکا و تحکم در عضویت یا عدم عضویت کشورها به نوعی برابری حاکمیتی دولت‌ها و سرزمین‌ها را زیرسوال می‌برد.

دولت‌های همیشه همراه واشنگتن سیگنال‌های هشدارآمیزی از رفتار و اقدامات کاخ سفید دریافت می‌کنند که آن‌ها را نسبت به اهداف مقامات آمریکا دچار بدبینی کرده است. آن‌ها به خوبی می‌دانند که نقض قواعد و قوانین بین‌المللی اگر به رویه‌ای معمول در جهان تبدیل شود، مانند آسیابی عمل خواهد کرد که در آن روزی هم نوبت آنها خواهد شد تا قربانی این زیاده‌خواهی‌ها و بی‌قانونی‌های کاخ سفید شوند.

همزمان با افزایش گمانه‌زنی‌ها درباره امکان حذف جمهوری اسلامی از کمیسیون مقام زن سازمان ملل متحد، «ناصر کنعانی» سخنگوی وزرات امورخارجه، ایران را عضوی از سازمان ملل متحد دانست که در یک انتخابات کاملاً شفاف و قانونی با بیشترین رأی کشورهای عضو مجموعه «اکوسوک» از ۵۴ رأی با کسب ۴۳ رأی عضو کمیسیون مقام زن در این مجموعه شد. وی افزود: تلاش آمریکا وکمک برخی دولت‌های اروپایی یک اقدام کاملاً سیاسی و غیرقانونی با اعمال فشار و استفاده از پتانسیل‌های سیاسی و تاثیرگذاری بر کشورهای مستقل عضویت ایران را در این چارچوب با مانع مواجه کنند.

«امیرسعید ایروانی» سفیر و نماینده دائم ایران در سازمان ملل متحد هم در نامه‌ای به آنتونیو گوترش دبیرکل سازمان ملل، با اشاره به موارد ذکر شده از دبیرکل سازمان ملل خواست که در ظرفیت خود به عنوان حافظ منشور ملل متحد و در چارچوب مسئولیت‌های دبیرکل از اصول منشور ملل متحد حمایت و در این چارچوب از تلاش‌های غیرسازنده و مخرب به رهبری امریکا در قبال ایران جلوگیری کند چرا که این رویه مشارکت فعال و جامع همه دولت‌های عضو در فعالیت‌های سازمان ملل را در معرض خطر قرار می‌دهد.

فشارها به ایران چه در قالب قطعنامه و چه تقلا برای حذف ایران از نهادهای بین‌المللی، پس از حوادث اخیر افزایش چشمگیری یافت و ادعاهای جعلی، خبرسازی‌های دروغ و تحلیل‌هایی با مبنای دشمنی به رویه‌ای جاری تبدیل شد. اقدامات غرب علیه تهران به ویژه پس از مرگ خانم مهسا امینی، در حالی هر روز شکل و طرح متنوعی به خود می‌گیرد که در همان کمیسیون مقام زنی که آمریکا درصدد اخراج ایران از آن است؛ کشورهایی حضور دارند که ناقضان اساسی حقوق انسان و زنان هستند.

این رویکرد دوگانه اما تنها در این حوزه نیست که تکرار می‌شود، آمریکا و متحدانش مدت‌هاست به رویکردهای دوگانه و متناقض در مواجهه با ایران دچار شده‌اند. انفعال دربرابر رژیم‌های منطقه که نه تنها تن به رعایت حقوق بشر نمی‌دهند، بلکه در حوزه زنان، عملکرد بسیار قابل تاملی دارند نشان از همین رویکرد دوگانه است. ایران هرگز و در هیچ شرایطی کاستی‌ها و مشکلات موجود در حوزه زنان را انکار نکرده و اساساً از پیشگامان بهبود شرایط بانوان در جامعه است. نشانه مشخص آن هم افزایش میزان تحصیلات، بهداشت، امید به زندگی و حضور در ارکان و بخش‌های مختلف اجرایی و نظارتی و تقنین کشور است که با تمام سیاه‌نمایی‌ها علیه جمهوری اسلامی، سیاه‌نمایان نمی‌توانند دست به انکار اعداد و ارقام ملموس این واقعیات زنند.

تحولات داخلی در ایران، به زودی روند درست و بهبودبخش خود را خواهد یافت اما آنچه باقی می‌ماند آوار رویه‌هایی است که آمریکا و زیاده‌خواهان همراهش به دلیل همین تحولات، آن‌ها را از کارکرد و مسئولیت اصلی خود تهی کرده و در راستای مطامع خود به کار گرفته‌اند. با برهم ریختن رویه‌ها در جهان، بند ماندن سنگ روی سنگ در روابط بین‌الملل دشوارتر از همیشه خواهد شد و از این موضوع بیش از همه کشورهای برهم زننده رویه‌ها و قواعد ضرر خواهند کرد.

نسل فردا / گروه پارلمانی

سخنگوی کمیسیون انرژی مجلس با بیان اینکه پیشنهادها این کمیسیون برای تدوین برنامه هفتم توسعه طی دو هفته آینده جمع‌آوری می‌شود، گفت: وضعیت اجرای برنامه ششم توسعه، آسیب‌شناسی احکام اجرا نشده و برنامه‌های وزارتخانه‌های نفت و نیرو و سازمان انرژی اتمی درباره برنامه هفتم در جلسه امروز کمیسیون بررسی شد.

مالک شریعتی نیاسر درباره نشست کمیسیون انرژی مجلس شورای اسلامی به خبرنگاران گفت: بررسی برنامه ششم توسعه، آسیب‌شناسی آنچه اجرا نشده و بررسی برنامه‌های وزارتخانه‌های نفت و نیرو و سازمان انرژی اتمی درخصوص رویکردهای تحولی برای تدوین برنامه هفتم در دستور کار امروز کمیسیون انرژی قرار داشت که معاونان برنامه‌ریزی وزرای نفت، نیرو، سازمان انرژی اتمی گزارش خود را در این باره ارائه کردند و نماینده سازمان برنامه و بودجه نیز توضیحاتی نیز درباره آسیب‌شناسی عدم اجرای برنامه ششم در بخشی از احکام آن ارائه کرد.

سخنگوی کمیسیون انرژی مجلس یازدهم افزود: یکپارچگی سیاست‌گذاری در حوزه مدیریت مصرف انرژی کشور، اصلاح ساختاری به ویژه در حوزه شرکت‌های تابع وزارت نفت، اصلاح رابطه مالی شرکت نفت با دولت، اصلاح رابطه مالی شرکت گاز با دولت، شفافیت در منابع و مصارف شرکت‌های دولتی به‌ویژه شرکت ملی نفت و غیره از جمله پیشنهاداتی بود که نمایندگان درباره برنامه هفتم توسعه ارائه دادند.

شریعتی خاطرنشان کرد: در نهایت مقرر شد که کمیته‌ای ۹ نفره طی دو هفته آینده پیشنهادات کمیسیون انرژی را به صورت کلان جمع‌آوری کنند. همچنین رویکردهای تحولی در حوزه انرژی را برای برنامه هفتم متناسب با نیازهای کشور و آنچه که در برنامه‌های گذشته اتفاق افتاده، تنظیم خواهیم کرد تا هر زمان لایحه برنامه هفتم به مجلس ارائه شد از قبل موضوعات را بررسی کرده باشیم تا بتوان با آمادگی کامل در صحن کمیسیون یا صحن علنی موضوعات حوزه انرژی را پیگیری کرد.

مردم خاورمیانه و آفریقا که به علت بحران جهانی مواد غذایی و افزایش قیمت کالا در تنگنا قرار دارند، یکی پس از دیگری با عبور از مرزها خود را به اتحادیه اروپا می‌رسانند و به این ترتیب اتحادیه اروپا بار دیگر با هجوم گسترده مهاجران خارجی رو به رو شده است. 

• شمار مهاجران غیرقانونی در مقایسه با سال گذشته حدود 1.8 برابر افزایش یافته است

شمار افرادی که سال جاری به صورت غیر قانونی به اتحادیه اروپا مهاجرت کردند، در مقایسه با سال گذشته حدود 1.8 برابر افزایش یافته است. اتحادیه اروپا در حال حاضر حدود پنج میلیون پناهنده اوکراینی دارد که حتی محافظت موقت از آنان هم بار سنگینی به این اتحادیه تحمیل می‌کند. بنابراین با توجه به کمبود گاز، تورم و همچنین هجوم مهاجران به اتحادیه اروپا به نظر می‌رسد که این اتحادیه مشکلات زیادی را در فصل زمستان پیش رو خواهد داشت.

• فرانسه به شدت از واکنش ایتالیا انتقاد کرده است

اواسط ماه نوامبر یک قایق نجات غیرنظامی حامل 234 سرنشین به بندر تولون در جنوب فرانسه رسید. دولت ملونی ایتالیا از پذیرش آنان امتناع ورزید و سرنشینان قایق پس از اینکه نزدیک به سه هفته در دریای مدیترانه منتظر پذیرش بودند، در نهایت مجبور شدند تغییر مسیر دهند. جورجیا ملونی، نخست وزیر ایتالیا در انتخابات عمومی این کشور در ماه سپتامبر قول داده است که جلوی مهاجران غیر قانونی را بگیرد. بر اساس گزارش‌های محلی، فرانسه به شدت از واکنش ایتالیا که «تصمیمی یک جانبه و مغایر با حسن نیت» بوده، انتقاد کرده است. بسیاری از مهاجران غیر قانونی که وارد ایتالیا می‌شوند برای پیدا کردن کار به سمت شمال می‌روند ولی فرانسه در اقدامی تلافی جویانه کنترل مرزی بین این کشور و ایتالیا را تشدید کرده و مانع ورود مهاجران از ایتالیا شده است. 

• بیانیه چهار کشور مدیترانه‌ای ایتالیا، یونان، قبرس و مالت

چهار کشور مدیترانه‌ای ایتالیا، یونان، قبرس و مالت با انتشار بیانیه‌ای و با اشاره به اینکه: «کشورهای واقع در ابتدای مسیر ورودی افراد مهاجر، همیشه زیر بار و فشار هجوم مهاجران قرار دارند» از وضعیت موجود ابراز نارضایی کردند. 18 کشور بزرگ اتحادیه اروپا از جمله فرانسه، ایتالیا و آلمان به تازگی با ساز و کاری به نام «مکانیسم همبستگی» برای پذیرش مهاجران به توافق رسیدند. اما از آنجا که اختلافات میان کشورها بر اثر هجوم مهاجران افزایش یافته به نظر می‌رسد این توافق در حال فروپاشی است. 

ورود افرد از اروپای شرقی و دیگر مناطق به اتحادیه اروپا برای رسیدن به انگلیس به عنوان «یک کشور سود آور»‌ پایانی ندارد. ماه نوامبر بریتانیا قرارداد جدید با فرانسه امضا کرد که در ازای افزایش امنیت ساحلی و نظارت هواپیماهای بدون سرنشین برای جلوگیری از مهاجرت غیر قانونی، سالانه شصت و سه میلیون پوند به فرانسه پرداخت کند. 

بر اساس آمار سازمان بین المللی مهاجرت (IOM)‌ حدود سه هزار و دویست مهاجری که در سال گذشته عازم اروپا شدند، در مسیرهای خطرناک جان خود را از دست دادند یا ناپدید شدند. این در حالی است که در سال جاری حدود دو هزار و چهارصد نفر جان خود را از دست دادند. شمار افرادی که برای دستیابی به یک زندگی آزاد و مرفه سعی دارند بدون توجه به خطرات احتمالی به اروپا مهاجرت کنند، پایانی ندارد. 

• اتحادیه اروپا در برابر هجوم مهاجران تحمل بیشتری نشان می‌داد

ساتوکو هوری، دانشیار دانشگاه بین المللی آکیتای ژاپن، در همین زمینه خاطرنشان کرد: «اتحادیه اروپا در گذشته در برابر هجوم مهاجران تحمل بیشتری نشان می‌داد ولی به تازگی سیاست‌های اتحادیه اروپا درباره مهاجران خارجی تغییر و رویکرد سفت و سختی را اتخاذ کرده است. هم اکنون در اتحادیه اروپا رویکردی دایر بر پذیرش مهاجران متخصص و اخراج مهاجران غیرقانونی در حال ظهور است.»

 منبع: دیپلماسی ایرانی

در تحرکات یک ماه اخیر در ایران همچون همیشه، ردپای آشکار آمریکا و سه کشور اروپایی روشن بود اما بر کسی پوشیده نیست که بخش بسیار مهمی از آنچه در این مدت بر علیه ایران ساخته و پرداخته شده، محصول بنگاه‌های خبری لندن است.

در دو ماه گذشته و به ویژه به دنبال فوت خانم مهسا امینی، آنچه در ارتباط با ایران و کشورهای غربی دیده شد، عصاره تمام عیار سال‌ها تنش و انباشتی از موضوعات پیچیده‌ای بوده است که حالا به نظر می‌رسد به مرحله بسیار تعیین کننده و حساسی رسیده است.

بخشی از این اتفاقات در قالب اعتراضات و اغتشاشات و اقدامات تروریستی بود که منجر به شهادت و زخمی شدن تعدادی از هموطنان شد و برخی نیز با هوشیاری نهادهای امنیتی، قبل از اجرا شناسایی و خنثی و عوامل آن نیز دستگیر شدند. توجه به این اتفاقات بدون در نظر گرفتن یکی از این متغییرهای داخلی و یا بین المللی، ساده پنداشتن آن چیزی است که در اطراف ایران در حال وقوع است.

آنچه این روزها غرب علیه ایران انجام می‌دهد موضوع جدیدی نیست، ایران همواره طعمه توطئه‌ها و دسیسه‌های قدرت‌های استعماری بوده است؛ جلوه‌ها و مظاهر این دسیسه‌ها متناسب با زمان، متفاوت بوده‌اند اما ماهیت و هدف نهایی آن هیچ تفاوتی با یکدیگر نداشته‌اند. شاید برای بسیاری از خوانندگان که این مطلب را می‌خوانند اینکه گفته شود «انگلیس» در پشت تمام این تحولات است کلیشه‌ای و تکراری باشد اما، این موضوع هیچ‌گاه نباید از تحلیل‌های ایرانی در خصوص تحولات کشور کنار برود، این دقیقاً چیزی است که اگر روزی اتفاق بیفتد می‌توان گفت استعمار برای نخستین بار مهمترین دستاورد تلاش‌های استعماری خود را کسب کرده است.

شاید در فضای دیجیتال سال ۲۰۲۲ برای بسیاری، بویژه نسل جوان بلندپرواز کشور، واژه‌هایی مانند استعمار، دشمن، توطئه، تجزیه، تمامیت ارضی، حاکمیت ملی و استقلال و ... دیگر رنگ و بوی قدیم را نداشته باشد، اما وظیفه ماست که این مهمترین مبنای تحلیل ایران در خصوص وقایع کشور را همچنان بیدار و زنده نگه داریم.

در یک ماه گذشته قطعنامه سالیانه کانادا در مجمع عمومی در زمینه حقوق بشر و در فضای بسیار سنگین ناشی از تحولات جاری در داخل کشور به تصویب رسید، در وین شورای حکام آژانس اقدام به تصویب قطعنامه انتقادی از ایران کرد و چند روز بعد از آن در ژنو، با جلوداری آلمان، نخستین نشست ویژه شورای حقوق بشر در مورد ایران برگزار و قطعنامه آن نیز با ایجاد یک سازوکار تحقیقاتی برای کشورمان، به تصویب رسید.

تور ضد ایرانی سه شهر بین المللی فرا آنتلانتیکی، جبهه جدید ضدایرانی است که کشورهای غربی با سوء استفاده از «چندجانبه گرایی»، به دنبال بهره برداری از آن برای شکل دادن به تحولات داخلی مطابق با میل و اراده خودشان هستند.

ناکامی آن‌ها در هدایت برخی پرونده‌های بین المللی ایران به ویژه در حوزه خلع سلاحی، ناکامی در تسلط پایدار بر تحولات داخلی، فروکش کردن دامنه اعتراضات، تثبیت شرایط در استان‌های بلوچ نشین و کردنشین کشور، آغاز فرآیندهای اصلاحی در برخی از نهادها و روش‌ها و قانونگذاری‌های داخلی، تحرک میدانی رئیس‌جمهور با وجود برخی نگرانی‌های معمول امنیتی ناشی از اغتشاشات و خشونت‌ها، شکل و شمایل تحرکات آن‌ها علیه ایران را تغییر داده است.

چندجانبه گرایی و ماهیت ساختار بین المللی موجود با اینکه در ذات و ماهیت می‌تواند نکات مثبتی نیز در خود داشته باشد، اما تجربه نشان داده است ساختار فعلی به صورت مطلق به اراده و قدرت کشورهای توسعه یافته بستگی دارد و کشورهای در حال توسعه و جنوب صرفاً مادامی که تابع نظام و قواعد ارزشی مطلوب آنها عمل کنند، می‌توانند از مزایای آن برخوردار شوند در غیر اینصورت، چنین چند جانبه گرایی تبدیل به مخرب‌ترین سیستم برای کشوری می‌شود که ممکن است به دنبال تأمین منافع خود به روش‌ها و ابزارهای متفاوتی باشد.

در تحرکات یک ماه اخیر در ایران همچون همیشه، ردپای آشکار آمریکا و سه کشور اروپایی (آلمان، انگلیس و فرانسه) روشن بود. شاید انگلیس برخلاف همیشه، از خود تحرک آشکار کمتری نشان داد اما بر کسی پوشیده نیست که بخش بسیار مهمی از آنچه در این مدت بر علیه ایران ساخته و پرداخته شده است محصول بنگاه‌های خبری است که زیر نور آفتاب به غروب رفته استعمار انگلیس، علیه ایران فعالیت می‌کنند.

این ذهنیت قدیمی بین ایرانیان که «کار، کار انگلیسی‌هاست» این روزها بیش از هر زمان دیگری قابل مشاهده است. تجربه تاریخی -ذهنی ایرانیان اشتباه نمی‌کند که معتقد است «مادامی که دولت پادشاهی انگلیس وجود دارد هیچ دولت مرکزی در ایران، روی آرامش و ثبات را نخواهد دید.». فارغ از اینکه چه نظام و حکومت سیاسی در ایران مستقر و حاکم باشد بدون تردید سیاست لندن در قبال ایران چیزی جز بر هم زدن دائمی آرامش و ثبات دولت مرکزی و به صورت کلی ایران، نخواهد بود.