رئیس مجلس شورای اسلامی با تاکید بر اینکه باید منابع و مصارف را در بودجه واقعی کنیم، گفت: نباید هزینه‌های دولت افزایش پیدا کند.به گزارش ایسنا،‌ محمدباقر قالیباف در جلسه صبح روز دوشنبه کمیسیون تلفیق لایحه بودجه ۱۴۰۴ گفت: احکام غیربودجه‌ای...

این فیلم سینمایی از جمعه - بیست‌وپنجم آبان در سینماهای اصفهان به نمایش در آمد، محصول سال ۱۴۰۱ و در چهل و یکمین جشنواره فیلم فجر نیز اکران شد و محصول سازمان سینمایی سوره و کانون پرورش فکری کودکان...

بیش از یک سال است که منطقه غرب آسیا در سیلی از بحران و تنش‌های امنیتی و جنگ، غرق است. رژیم اشغالگر قدس تاکنون موجب به شهادت رسیدن بیش از 40 هزار غیرنظامی در نوار غزه شده و البته که ده ها هزار تن دیگر نیز در نتیجه تجاوزات این رژیم به نوار غزه، مجروح و مفقود شده اند. نهادهای حقوق بشری غربی اذعان می کنند که جنگ غزه را بایستی مرگبارترین جنگ قرن بیست و یکم جهان از منظر نرخ کشتار غیرنظامیان ارزیابی کرد. البته که صهیونیست‌ها در نتیجه تجاوزات چند هفته اخیر خود به لبنان نیز موجب به شهادت رسیدن صدها لبنانی بیگناه شده اند. این ورای حملات گسترده رژیم اشغالگر قدس به مناطق مسکونی و زیرساخت‌های لبنان است که خسارات زیادی را به دنبال داشته است. با این همه، آنچه که در طی تحولات بیش از یک ساله اخیر در سطح منطقه بیش از همه خودنمایی می کند، ایستادگی قابل توجه محور مقاومت در برابر اقدامات مجرمانه و جنایتکارانه رژیم صهیونیستی است. صهیونیست‌ها و متحدان غربی آن ها نه در غزه، نه در لبنان و نه در دیگر بخش های خاورمیانه نتوانسته اند هیچکدام از دستورکارهای ادعایی و مطلوب‌شان را علیه جریان مقاومت عملیاتی کنند. جالب اینکه سازمان جاسوسی موساد به تازگی در توصیه ای به نخست وزیر صهیونیست ها اعلام کرده که بهتر است به سمت توافق با حماس و آتش بس در غزه و البته مبادله اسرا با این جنبش حرکت کند. در مورد لبنان نیز صهیونیست‌ها در به در به دنبال عقب نشینی آبرومندانه از این کشور هستند. در این میان، ایران نیز در قامت یک صخره سخت در برابر طرح و نقشه های رژیم اشغالگر قدس و متحدان غربی آن ظاهر شده است. از این رو، رژیم صهیونیستی با دو واقعیت به شدت تلخ در رابطه با ایران رو به رو است که نمی تواند آنها را کتمان کند. اولا، انقلاب اسلامی ایران حاوی گفتمانی است که رژیم صهیونیستی و جهان غرب به هیچ عنوان قادر به نابودسازی آن نیستند. این گفتمان سال های سال گسترش بیشتر پیدا کرده که تضعیف نشده است. این گفتمان دقیقا در نقطه مقابل چشم اندازهای دنیایی و مادی و ظالمانه صهیونیست‌ها و متحدان غربی آن‌هاست. تاکنون این طیف‌ها دست به هر جنایتی زده اند تا شاید این گفتمان را شکست داده و یا نابود سازند نیز با شکست های قابل توجهی رو به رو شده اند. معادله ای که سبب شده این گفتمان و ایمان به خدا، به مثابه اصلی‎ترین و خطرناک ترین سلاح هایی ظاهر شوند که در نوع خود هزینه های سنگینی را روی دست جریان عبری-غربی قرار داده اند. نکته دوم اینکه ایران هر زمان رژیم اشغالگر قدس به دنبال قدرت‌نمایی در منطقه بوده دست به کنشی زده که آبروی صهیونیستها را برده است. به عنوان مثال، صهیونیست‌ها هیچگاه فکرش را هم نمی کردند که ایران پس از حمله اسرائیل به کنسولگری کشورمان در دمشق و یا ترور شهید هنیه در تهران، عملیات های موشکی و پهپادی گسترده ای را علیه اراضی اشغالی انجام دهد. عملیات هایی که آبروی رژیم اشغالگر قدس را بر باد دادند و در نوع خود موجب استعفای شمار قابل توجهی از مقام های نظامی و اطلاعاتی اسرائیلی و البته تحمیل خسارت به زیرساخت‌های نظامی اسرائیل شدند. در نمونه ای دیگر می بینیم که در طی تحولات هفته‌های اخیر در منطقه و تشدید جنگ اسرائیل علیه لبنان و سوریه، مقام های ارشد کشورمان نظیر وزیر خارجه، رئیس مجلس، وزیر دفاع، و یا فرستاده ویژه رهبر انقلاب(علی لاریجانی)، از این دو کشور بازدید کردند و تهدیدات صهیونیست‌ها را به سخره گرفتند. معادله ای که آن هم برای اشغالگران صهیونیست به معنای واقعی کلمه تحقیرکننده بوده است و درست به همین دلیل آن ها به شدت از کنش های خود در رابطه با ایران هراس دارند و در این زمینه محتاطانه گام بر می‌دارند.

از نهم مردادماه که مسعود پزشکیان به‌طور رسمی دولتش را دولت «وفاق ملی» نام نهاد، تا امروز که بیش از صد روز  از شروع به کار دولتش می‌گذرد،  شاهد ارائه تعارف مختلفی درباره این گفتمان هستیم! مشخصا روزنامه‌های اصولگرا بار‌ها به ارائه تعریف در این زمینه پرداخته و نگرانی خود از اینکه تاکید بر وفاق ملی منافع سیاسی و جناحی آن‌ها را به خطر اندازد، ابراز نگرانی کردند.
همزمان انتقاداتی که خاصه در جریان چینش کابینه از سوی جریان اصلاح‌طلب به تصمیمات و اقدامات دولت پزشکیان مطرح شد، حاکی از وجود نگرانی مشابهی در جریان حامی دولت بود. در این نوشتار بر آن هستیم که به بررسی متغیر جایگاه مدیران در دولت وفاق ملی بپردازیم.
اهمیت  وفاق ملی در دولت چهاردهم
باید گفت وفاق ملی به معنای توافق و همسویی جریانات مختلف سیاسی، گروه‌ها و اقشار مختلف اجتماعی حول اصول اساسی و اهداف مشترک می‌باشد. این مقوله نقش به سزایی در ثبات، توسعه و پیشرفت کشور دارد.. از جنبه‌های اقتصادی، وفاداری به ارزش‌های ملی و همبستگی اجتماعی می‌تواند منجر به رونق اقتصادی، کاهش نابرابری‌ها و بهبود شرایط زندگی افراد شود. از جنبه سیاسی نیز وفاق ملی باعث تقویت نظام جمهوری و کاهش تنش‌های اجتماعی می‌گردد. وفاق ملی به عنوان یک استراتژی تواند  فضا و اتمسفر گفت‌وگو را در کشور احیا و به مثابه یک تاکتیک می‌تواند راهکارهای عملی برای عبور از بحران تنش و درگیری را در دستورکار قرار بدهد  در نهایت، وفاق ملی به‌عنوان یک ستون فقرات برای توسعه پایدار به شمار می‌آید و توجه به عواملی که ممکن است این وفاق را متزلزل کند، از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. در این راستا انتصاب مدیران دولت وفاق ملی، به عنوان افرادی کلیدی در تأمین همبستگی و وحدت در جامعه، نقش حیاتی در پیشبرد اهداف و آرمان‌های جمعی دارند.   اصل شایستگی، تعهد و توانایی در انتخاب مدیران اعم از معاونان، وزرا، استانداران، فرمانداران، سفرا، مدیران و اعضای هیات مدیره شرکت های دولتی یا شبه دولتی مثل شستا و صندوق های بازنشستگی کاملا لازم است مورد توجه قرار بگیرد و هر مدیری بر اساس ارزیابی اصولی توسط مقام مسوول بررسی و انتخاب شود نه سفارش های متعدد عوامل بیرونی. بهترین راهکار برای انتخاب و انتصاب مدیران عالی و میانی استفاده از ظرفیت و شیوه کانون های ارزیابی مدیران برخوردار از تجربه و صلاحیت است تا بهترین ها و شایسته ترین ها برگزیده شوند و دیگر نیاز به تغییر آنها در کوتاه مدت نباشد
سهم دهی به همه احزاب در گفتمان وفاق ملی
درست است که در شرایط کنونی مردم به دنبال کارآمدی هستند و برایشان مهم نیست که مدیران از کدام جناح سیاسی باشند...