شکست شیرها از خروسها و اشکهای رونالدو بابت پایان پرتغال؛
تعداد بازدید : 3
جام جهانی قطر دراماتیکتر میشود
نویسنده : سعید واعظ / گروه ورزش
شکست باورنکردنی پرتغال مقابل مراکش در یک چهارم نهایی جام جهانی، رویای قهرمانی جهان را برای رونالدو تمام کرد. رونالدوی 37 ساله، امیدوار بود بتواند با پرتغال به مراحل نهایی جام جهانی برسد و مدال مهمترین تورنمنت فوتبال ملی را هم به کارنامهاش اضافه کند. اتفاقی که نیفتاد و او به لحاظ فردی هم نتوانست در آخرین جام جهانیاش، آمار خوبی داشته باشد. بعید است رونالدو زمان مرور خاطراتش، علاقهای به یادآوری جام جهانی قطر داشته باشد.
رونالدو این فصل در منچستریونایتد، روزهای خوبی را سپری نکرد و فقط 4 بازی لیگ برتر، در ترکیب اصلی تیمش قرار گرفت. او توقع نداشت این روند، به تیم ملی هم سرایت کند. رونالدو در دور گروهی، بازیکن ثابت پرتغال بود. اعتراض او به تعویض مقابل کره جنوبی، باعث شد در لیست سیاه فرناندو سانتوس قرار بگیرد. سانتوس به جای رونالدو، گونزالو راموس را در ترکیب اصلی قرار داد و او هم با هتتریک مقابل سوئیس، باعث شد هیچکس دلتنگ رونالدو نشود. تنبیه رونالدو، پس از بازی با سوئیس به پایان رسید اما او بازی با مراکش را هم از روی نیمکت آغاز کرد تا مشخص شود سانتوس، مهاجم جوان تیمش را به کاپیتان ترجیح میدهد.
جام جهانی قطر برای رونالدو، فقط با یک گل از روی نقطه پنالتی به پایان رسید. کارنامهای که نمیتواند برای او قابل قبول باشد. رونالدو تک گلش را در بازی اول مقابل غنا زد. بازی دوم با اروگوئه او بدشانسی بزرگی آورد. گل اول پرتغال، ابتدا به نام او ثبت شد اما پس از بازبینی، مشخص شد توپ به سر رونالدو برخوردی نداشته و نام زننده گل، به برونو فرناندز تغییر کرد. دقایق پایانی که رونالدو برای استراحت از زمین بیرون رفت، پرتغال صاحب یک ضربه پنالتی شد و کاپیتان، در زمین نبود تا پشت ضربه قرار بگیرد. بازی با کره جنوبی هم او چند موقعیت خوب را از دست داد تا ورق، به ضرر رونالدو برگردد و به نیمکت تبعید شود.
رونالدو در همین جام جهانی هم، با وجود همه اتفاقات توانست دو رکورد مهم به نام خودش ثبت کند. گلی که به غنا زد، او را به تنها بازیکن تاریخ تبدیل کرد که در 5 جام جهانی مختلف موفق به گلزنی شده است. علاوه بر این، در بازی با مراکش رونالدو تعداد بازیهای ملی خود را به 196 رساند. بر اساس آمار رسمی فیفا، رونالدو حالا صاحب بیشترین تعداد بازی ملی در تاریخ فوتبال است. پیش از رونالدو فقط بدر المطوع کویتی توانسته بود این تعداد بازی ملی را به نام خود ثبت کند. اگر رونالدو یک بازی دیگر برای پرتغال انجام دهد، به تنهایی صاحب این عنوان خواهد شد و فقط 4 بازی، تا تبدیل شدن به اولین بازیکن با 200 بازی ملی فاصله دارد. رونالدو قبلاً عنوان بهترین گلزن ملی فوتبال از علی دایی گرفته بود.
رونالدو اوایل فصل، گفته بود علاقه دارد علاوه بر جام جهانی قطر، در یورو 2024 هم برای پرتغال به میدان برود. اتفاقهای چند ماه اخیر اما، میتواند اوضاع را تغییر دهد. رونالدو پس از نیمکت نشینیهای پیاپی در منچستریونایتد، تصمیم به ترک الدترافورد و النصر عربستان، جدیترین مشتری او محسوب میشود. در تیم ملی هم ظهور راموس، جایگاه رونالدو را تهدید میکند. در صورتی که رونالدو تصمیم بگیرد به النصر برود، احتمالاً پرونده او در تیم ملی بسته خواهد شد و شانس زیادی برای حضور در یورو نخواهد داشت. شاید این بار، رونالدو برای ادامه دادن افسانهاش نیاز به یک بازگشت معجزهآسا داشته باشد.
درحالی که چشمها به امباپه، ژیرو یا گریزمان برای باز کردن دروازه انگلیس بود، اورلین شوامنی طی یک صحنه غیرقابل پیشبینی و با یک شوت دقیق سرکش، دروازه پیکفورد را گشود. امباپه که طبق معمول حرکتی را در کناره زمین آغاز کرده بود، با یک حرکت عرضی توپ را به دمبله رساند. دمبله، توپ را به گریزمان سپرد و گریزمان با کاشتن توپ پشت محوطه جریمه، شوامنی را صاحب توپ کرد. یک کنترل، یک نگاه به دروازه و شوت سرکش با پای راست به کنج مخالف دروازه پیکفورد، گل اول بازی را به ثبت رساند. در نهایت تیم ملی فرانسه با نتیجه دو بر یک تیم انگلیس را حذف و صعود کرد.
با این نتیجه، فرانسه حریف مراکش در نیمهنهایی شد و در صورت رسیدن به فینال، مدافع عنوان قهرمانی باید مقابل آرژانتین یا کرواسی صفآرایی کند. انگلیس پیش از این 2 مرتبه سابقه پیروزی مقابل فرانسه در جامهایجهانی 1966 و 1982 را داشت اما این بار در کسب سومین پیروزی ناکام ماند و بازنده بزرگ این دیدار حساس لقب گرفت. جام، 56 سال است که قصد بازگشت به خانه را ندارد.