![](/Resource/images/titrbullet.png)
شوخیشوخی دارد جدی میشود!
تعداد بازدید : 4
دودِ تصویب نشدن FATF در چشم کشور
نویسنده : فائزه عباسی
تا 27 بهمنماه، فاصلهای نیست. کمتر از دوماه باقی مانده و حالا شمارش معکوس آغاز شده اما هنوز از دودکش مجمع تشخیص مصلحت نظام هیچ دودی بلند نشده است و سایه بیتصمیمی که زمانی حشمتاله فلاحتپیشه، رئیس سابق کمیسیون امنیت ملی از آن انتقاد کرده بود، هر روز بلندتر میشود؛ بیتصمیمی که اثرات سوء آن حالا در هر حوزهای مشهود شده است. از اقتصاد بگیرید تا فوتبال! همین چند روز پیش بود که ماجرای پرداخت دستمزد سرمربی تیم استقلال و محدودیتهای مراودات بانکی موجب شد بار دیگر هشدارها بر سر تبعات تعلل در تصمیمگیری عقلا و بزرگان مصلحتاندیش مجمع تشخیص از سر گرفته شود؛ اما عجیب است که هنوز هم عدهای پا در یک کفش کرده بر ساز مخالفت میکوبند؛ آن هم به بهانههایی که چندان «منطقی» به نظر نمیرسد. یک سالی گذشته و موضوع آشنا اما کهنه شده، همچنان بلاتکلیف مانده است. بحث بر سر تصمیمگیری درباره دو مصوبه مجلس یعنی الحاق جمهوری اسلامی به کنوانسیون «مبارزه با پولشویی» یا همان «پالرمو» و الحاق به کنوانسیون «مبارزه با تأمین مالی تروریسم» یا «CFT» است. دو لایحهای که یکسال پیش راهی مجمع تشخیص مصلحت نظام شد، اما پرونده آن همچنان بدون هیچ تصمیمی روی میز خاک میخورد آن هم در حالی که تا 27 بهمن و آخرین اولتیماتوم FATF فرصت و فاصله چندانی نیست و شوخی شوخی همه چیز جدی میشود.
دولتیها در تقلا برای جذب نظر مثبت مخالفان هستند: «همکاران من در دولت گزارشی از جلسات دور جدید مجمع مطرح کردند که نشان میدهد با ترکیب دو کمیسیون بررسی مجدد آن آغاز شده است. آنچه مهم است این است که تصمیمات امروز ما برای آینده کشور مهم است.» اینها صحبتهای علی ربیعی، سخنگوی دولت است که چند روز پیش در نشست خبریاش به زبان آورد. صحبتهایی که نشان میدهد با نزدیک شدن به آخرین مهلت گروه ویژه اقدام مالی بار دیگر بررسی «پالرمو» و «CFT» به دستورکار مجمع تشخیص مصلحت نظام بازگشته است. البته این موضوع را چند روز قبل از آنکه ربیعی گفته باشد، حسین مظفر از اعضای مجمع تشخیص مصلحت نظام، تاکید کرد و از جلسات غیر رسمی و رأیگیری غیررسمی سخن گفته بود. او با تأیید جلسه خصوصی این نهاد برای بررسی لوایح مرتبط با FATF گفته بود: «هنوز رأیگیری رسمی نشده است و فعلاً به مسئولان دولتی و شورای اروپایی فرصت مذاکره بیشتر را دادهایم.» او دلیل این موضوع که رسماً رایگیری نشده است را منفی نشدن فضا علیه ایران در فضای بینالمللی دانسته و گفته بود: «علت آنکه رسما رایگیری نشده است، این بود که فرصتی داده شود تا وزارتخارجه و مسئولان دولتی با شورای اروپایی صحبت و رایزنی کنند و بگویند ایران مراحلی را طی کرده است؛ شما هم بایدگام هایی بردارید تا اگر فضا مثبت شد زمینه رایگیری فراهم شود.» این همان حرفی است که قبل تر، میرسلیم هم مطرح کرده بود. میرسلیم گفته بود: «مجمع تشخیص مصلحت نظام درمورد لوایح مرتبط با اف.ای.تی.اف در جلسه خصوصی تصمیمگیری کرده اما بهصورت رسمی نتیجه را اعلام نکردهایم تا دست دولت برای مذاکره با اف.ای.تی.اف باز باشد و بتواند حقانیت ما را به کرسی بنشاند و سعی کند به آنها ثابت کند که نیت ما خوب است اما اول باید تحریمها برداشته شود تا بتوانیم بهطورعادی در مورد این پیمانها تصمیمگیری کنیم.»
در این یکسالی که دولایحه خبرساز FATF در مجمع بوده، هربار تا پای رد یا تصویب پیش رفته و نظرات بین مثبت و منفی چرخیده و گمانههایی درباره تعلل مجمع هم مطرح شده است. اینکه مجمع منتظر است تا تکلیف تحریمهای آمریکا یا اقدامات اروپا در همراهی با ایران مشخص شود؛ اما تکلیف هردو مشخص شد و تکلیف FATF در مجمع مشخص نشد. لوایحی که زمان احمدینژاد هم دنبال و پیگیری شد اما آن زمان، هیچ کسی مخالفتی نداشت!
مهدی مطهرنیا، کارشناس مسائل بینالملل در این باره میگوید: «در دولت محمود احمدینژاد بحث پیوستن به کارگروه ویژه اقدام مالی به صورت محرمانه و بیسروصدا پیگیری شده بود. متاسفانه در ایران پروندههای ملی به ابزار و اهرمهای فشار حزبی و جناحی تبدیل میشود. جناحهای اصولگرا و اصلاحطلب بهرغم اعلام تعهد به قانون و بالاتر از آن بیش از آنکه تابع قانون باشند، رئالیسم قدرت را پیادهسازی میکنند.»
با این حال «محسن رهامی» فعال سیاسی، نظر جالبی درباره جناحبازیها در موضوع FATF دارد: «حتی اگر FATF تایید شود، اجرایی شدن آن به دولت بعد موکول می شود و بهتر است تصویب شود تا «دولت انقلابی» بتواند از مزایای آن استفاده کند! برخی هم اعتقاد دارند اگر FATF بازهم به مجلس برگردد، در شرایطی که مجلس یازدهم «تندرو» باشد، قطعا رد می شود.» درنهایت اینکه هشدارها و نگرانی ها درباره تبعات مالی و بانکی رد لوایح FATF روزبهروز بیشتر میشود، اما مجمع تشخیص همچنان بنایش را بر سکوت و عدم اعلام نظر درباره این لوایح قرار داده است. فرصت چندانی تا اتمام آخرین فرصت نداریم؛ فرصتی که تمدید هم نمی شود. آن وقت یا در کنار کرهشمالی تنها کشورهای جهان هستیم که وارد لیست سیاه میشویم یا مثل عراق، عربستان، لبنان، سوریه و تمام کشورهای دیگر دنیا، منافع ملی را ترجیح میدهیم و با حسابوکتاب، هزینههایی که رد لوایح روی دست کشور میگذارد، به این کنوانسیون میپیوندیم.