خطیب نماز عید سعید قربان گفت: روز عید سعید قربان روز عرض ارادت به پدران و مادران شهداست.
حجت‌الاسلام محمدجواد حاج علی‌اکبری در سخنرانی خطبه‌های نماز عید سعید قربان که در مصلی امام خمینی (ره) برگزارشد، با تبریک عید سعید قربان به همه مسلمانان جهان گفت: امتحان بزرگ حضرت ابراهیم (ع) آغازگر مرام عشق بازی با حضرت حق بود. حضرت ابراهیم (ع) در این زمان برگزیده در مسیر امامت و در حال گذراندن امتحان‌های بزرگی است. چرا که امامت امت مسئولیت عظیمی است.
خطیب نماز عید قربان افزود: این انسان برگزیده که از امتحان‌های سختی بیرون آمده وقتی او را وسط آتش قرار دادند، جان خود را به کف گرفت و تسلیم فرمان الهی شد و از آن امتحان هم سربلند بیرون آمد. اکنون امتحان سخت‌تری پیش روی او بود و این امتحان قربانی کردن فرزند است.
حاج علی اکبری یادآور شد: این فرزند دلبند قد کشیده خوش سیما که پدر هر وقت به او نگاه می‌کند از او دل می‌برد، حالا به موقعیتی رسیده که در تلاش‌های الهی یار و همراه پدر است. اکنون اسماعیل یار و یاور پدر در پیگیری ماموریت‌های الهی است. اینجا امتحان بزرگ پیش می‌آید و پیش روی او قرار می‌گیرد.
وی با اشاره به نظر حضرت اسماعیل (ع) درباره سؤال پدر مبنی بر اینکه آیا برای قربانی شدن آماده است، گفت: ابراهیم (ع) از فرزندش شنید که پدرم آنچه به تو امر شده انجام بده و به لطف و مشیت الهی خواهی دید که بر این امتحان صبر
خواهم کرد.
حاج علی اکبری روز عید سعید قربان را روز عرض ارادت به پدران و مادران شهدا دانست و افزود: دیروز در مناجات دلنشین عرفه از ابا عبدالله خواندیم «پروردگارا سعادت تقوا را به من کرامت کن» و در روز عید نیز این دعا را از خداوند متعال طلب
 می‌کنیم.

 

کشته شدن شینزو آبه، سیاستمدار بزرگ ژاپنی که سه سال پیش برای ماموریتی ویژه به ایران آمده بود، اتفاقی نیست. کشوری به نام ژاپن که نزدیک به هفتاد سال بواسطه سخت کوشی و اراده‌ای ستودنی بر بام آسیا و تاج جهان قرار گرفته، تحت تأثیر این ترور تلخ قرار گرفته و برای کشوری که سودای قدرت مرکب جهانی برای آینده‌های مه چندان دور دارد، اتفاقی ناگوار و به گونه‌ای سکته سیاسی و امنیتی محسوب می‌سود.
عامل سو قصد به جان شینزو آبه، که از چپگرا های طرفدار "چگوارا" بوده، خطر افراط گرایی نو پدید در این کشور موفق شرقی را گوشزد می‌کند بیانگر نوعی اختلافات عمیق میان دو جریان چپ و راست در این کشور دارد.
چپگراها که به شدت با سیاست‌های باز شینزو آبه و تحولات ساختاری وی مخالف بودند، با این اقدام خطرناک زهر خود را ولو کوتاه مدت بر پیکره ژاپن وارد کردند.
حال باید پرسید که چرا چپ‌های ناکام در ژاپن در نهایت با ترور آبه، مجبور شدند خشم خود را عیان کنند؟ در پاسخ باید گفت که آبه با سه هدف اساسی یعنی شروع رشد اقتصادی و افزایش دستمزدها در سطوح مختلف کاری؛ اصلاح سیاست‌های کلان پولی، تقویت محرک‌های مالی و اصلاحات ساختاری اقتصادی، یکبار دیگر ژاپن را به ریل ثبات عمیق بازگرداند. شینزو آبه که طی دو دوره یعنی اول در سال‌های ۲۰۰۶ تا ۲۰۰۷ و سپس از ۲۰۱۲ تا ۲۰۲۰ نخست وزیر ژاپن بود؛ ده‌ها میلیارد دلار برای زیرساخت‌های جدید کشورش صادقانه هزینه کرد و نرخ‌های بهره را بسیار پایین نگه داشت. از طرف دیگر شینزو آبه با ارائه طرح اصلاحی «آبنومیکس» با هدف افزایش بهره‌وری از طریق کاهش بروکراسی اداری و مدیریت بر مالیات شرکت‌ها و همچنین گسترش نیروی کاری که به سرعت در حال پیر شدن بودن، با تشویق مشارکت مؤثر زنان، سالمندان سالم و مهاجران، انقلابی کارساز در ژاپن ایحاد کرد که حالا انتظار می‌رود با مرگ وی، طرح «آبنومیکس» همچنان طی دهه‌های آینده در ژاپن باقی بماند و حتی الگویی برای دیگر کشورها بشود.
آبه در یک سخنرانی معروف در سال ۲۰۱۶ با تشریح چشم انداز برنامه‌های راهبردی خود برای کشورش، گفت: «ما باید به جای نگرانی در مورد حال، به آینده نگاه کنیم.» وی با این سیاست راهگشا، موفقیت‌های چشمگیری در چرخش سومین اقتصاد بزرگ جهان داشت.
لذا در دوران تصدی نخست وزیری وی، رشد اقتصادی از رکود دهه‌های ۱۹۹۰ و ۲۰۰۰ خارج شد، صادرات افزایش یافت و بیکاری به پایین‌ترین نرخ خود در دهه‌های اخیر رسید. به همین دلیل بین سال‌های ۲۰۱۵ تا ۲۰۱۷، ژاپن هشت فصل متوالی رشد مثبت را ثبت کرد که طولانی‌ترین رشد در ۳۰ سال اخیر برای ژاپن محسوب می‌شود. بر اساس تحلیل اقتصاددانان در طول دوره تقریباً هشت ساله دوم نخست وزیری وی (به استثنای سال ۲۰۲۰، زمانی که کووید-۱۹ اقتصاد را از مسیر خارج کرد) رشد تولید ناخالص داخلی واقعی ۰.۹ درصد بود.
اگر چه هدف بلندپروازانه آبه برای افزایش تولید ناخالص داخلی اسمی به ۶۰۰ تریلیون ین تا سال ۲۰۲۰ م تا به امروز محقق نشده است، اما اقتصاددانان بر این باورند که مهم‌ترین دستاورد آبه جلوگیری از ورود اقتصاد ژاپن به دوره رکود تورمی بوده است.
آبه به خاطر افزایش مخارج دفاعی و ایجاد چشمگیرترین تغییر در سیاست نظامی ژاپن در 70 سال گذشته به یاد خواهد ماند. در سال 2015، دولت او تفسیری دوباره از قانون اساسی صلح‌طلب پس از جنگ ژاپن به تصویب رساند که به سربازان ژاپنی اجازه می‌داد تا برای اولین بار پس از جنگ جهانی دوم - با شرایطی در جنگ‌های خارج از کشور شرکت کنند.
استدلال نخست وزیر فقید برای این کار این بود که، که این تغییر برای پاسخ به یک محیط امنیتی چالش برانگیزتر، اشاره به چین قاطع‌تر و آزمایش‌های موشکی مکرر در کره شمالی لازم است. آبه در طول دوره خود به دنبال بهبود روابط با پکن بود و در سال 2018 یک تماس تلفنی تاریخی با شی جین پینگ، رهبر چین داشت. در همان زمان، او سعی کرد با متحد کردن متحدان اقیانوس آرام با گسترش چین در منطقه مقابله کند. آبه اما بعد پس از ترک پست نخست وزیری، بر مسند ریاست بزرگترین جناح حزب حاکم LDP باقی ماند و در درون حزب تأثیرگذار باقی ماند. او به مبارزات انتخاباتی خود برای سیاست امنیتی قوی‌تر ادامه داد و سال گذشته چین را با درخواست برای تعهد بیشتر متحدان برای دفاع از دموکراسی در تایوان خشمگین کرد. در پاسخ، پکن سفیر ژاپن را احضار کرد و آبه را متهم کرد که آشکارا حاکمیت چین را به چالش می‌کشد.
و ایشان روز جمعه ۱۷ تیر ماه، دقیقاً در استمرار مأموریت محوری خود برای تثبیت قدرت و موقعیت حزب خود، موسوم به جریان راست، جان خود را از دست داد. پیامدهای ترور دراماتیک نخست وزیر پیشین ژاپن، برای کشوری که مسیر ترقی و تسلط را بی محابا طی می‌کرد، دردناک و تلخ خواهد بود. ولو کوتاه مدت.
منبع: پایگاه خبری تحریریه
 

در آستانه سفر جو بایدن رئیس جمهور آمریکا به منطقه خاورمیانه، سطح رایزنی‌ها در چهارچوب تسهیل روند تنش زدایی از روابط ایران و عربستان با میانجی گری دولت عراق نیز افزایش قابل ملاحظه‌ای پیدا کرده است. در این راستا، به تازگی مصطفی الکاظمی نخست وزیر عراق به عربستان و ایران سفر کرده و در تلاش بوده تا روند مذاکرات میان دو طرف را تسریع و تسهیل کند. در این چهارچوب، برخی ناظران و تحلیلگران بر این باورند که اوج گیری این تلاش‌ها، ارتباط زیادی با سفر بایدن به منطقه خاورمیانه دارد و هم تهران و هم ریاض بر آن هستند تا پیش از این سفر، دستورکارهای مطلوب خود را به پیش برند و البته سیگنال‌های خاصی را نیز به واشینگتن مخابره کنند. با این حال، همچنان سؤال‌های زیادی در رابطه با این روند مطرح است. در این راستا، نسل فردا در گفتگو با «مصطفی مطهری»، کارشناس مسائل شبه جزیره، به بررسی برخی از مهمترین ابعاد این موضوع پرداخته است. مشروح گفتگو با مصطفی مطهری را در ادامه مطالعه فرمایید.
 روند تنش زدایی در روابط ایران و عربستان با میانجی گری عراق در روزهای اخیر اوج گیری قابل ملاحظه‌ای داشته است. دلایل و محرک‌های اصلی این مساله را چه می دانید؟
نکته اول اینکه آغاز دور تازه انجام مذاکرات میان تهران و ریاض به میزبانی بغداد، ادامه پنج دور گذشته می‌باشد. در واقع آنچه به عنوان مسیرهای تسهیلی در دوره‌های قبلی به ویژه دور آخر این گفتگوها در نزدیک به دو ماه و اندی گذشته رخ داد در دور آتی در حال هویت یابی است. هویت یابی که گویای انجام مذاکرات در سطح دیپلماتیک و عبور و چرخش آن از سطح امنیتی و واگذاری ادامه آن از بخش حاکمیتی به دولتی است. این موضوع در ارتباط با دو کشور مصداق پیدا می‌کند. نکته دوم در این باره، متأثر از برآوردهای منطقه‌ای دو کشور در مقطع زمانی فعلی است. در واقع هم ریاض و هم تهران در شرایط موجود نیاز دارند تا سطح منازعات و تعارضات را کاهش دهند و روند تنش زدایی را دنبال کنند. نکته سوم در این باره، در اولویت قرار گرفتن پویایی در عرصه سیاست خارجی از سوی طرفین می‌باشد. به عبارت بهتر هم ریاض و هم تهران با تغییر در کنش‌هایشان در حوزه سیاست خارجی در عرصه منطقه‌ای به دنبال فعلیت بخشی به روندهای تازه دیپلماتیک در عرصه منطقه‌ای می‌باشند. نکته چهارم اینکه، آغاز دور تازه‌ای از رهیافت تنش زدایی از سوی تهران در عرصه منطقه‌ای در ارتباط با مصر و حتی اردن و.. موجب شده تا ریاض، نیاز استراتژیک خود را در شرایط فعلی به سرانجام رساندن مذاکرات با تهران بببیند. این در حالی است که در ماه‌های گذشته ریاض، سطح اختلافات خود را با ترکیه کاهش داده و حتی به پایان رسانده و با سفر مقامات طرفین به دو کشور در درصدد احیای روندی تازه در حوزه مناسبات منطقه‌ای و در عرصه دیپلماتیک می‌باشد. این دیدگاه ریاض مسلماً در ارتباط با تهران نیز به عنوان بخشی از برنامه ریزی‌های منطقه‌ای ریاض در عرصه سیاست خارجی به شمار می‌آید.
آیا این اوج گیری رایزنی‌های دیپلماتیک را باید ناشی از محاسبات راهبردی ایران پیش از سفر بایدن به منطقه دانست؟ آیا سعودی‌ها نیز انگیزه‌های مشخصی از تشدید رایزنی‌ها در این رابطه دارند؟
در پاسخ به این پرسش باید گفت که انگیزه‌های به سرانجام رسانی مذاکرات تنها در حوزه دیپلماتیک نیست. اگرچه عرصه دیپلماتیک به عنوان منبع و حتی مبدأ و مقصد این اتفاق در نظر گرفته می‌شود اما با این حال باید تأکید کرد که جدیت طرفین در انجام مذاکرات و رفع موانع و تلاش برای پالایش سوظن‌ها و تنش‌های میان طرفین بوده که موجب شده تا مذاکرات امروز به سطح دیپلماتیک برسد. از سوی دیگر نیز نباید فراموش کرد که خبر سفر بایدن به منطقه و حتی ریاض نیز یک کاتالیزور محسوب می‌شود چون آنچه مسلم است در روند گفتگوهای بایدن با ریاض مطمئناً ایران یکی از محورهای گفتگو میان آنها خواهد بود. از منظر دیگر هم درهم تنیدگی‌های مناسبات منطقه‌ای در کنار مذاکرات منتهی به احیای برجام و میزبانی اخیر دوحه برای انجام گفتگوهای غیر مستقیم تهران و واشنگتن جهت حل اختلافات و نقش پذیری بین المللی دوحه، ریاض را به انجام مذاکرات جهت رسیدن به هدف تنش زدایی و در نهایت عادی سازی روابط با تهران بیش از پیش مجاب کرده است. مضافاً اینکه اگر به اصل تدوام و استمرار دو سویه سیاست داخلی و سیاست خارجی قائل باشیم، آرامش نسبی در عرصه سیاست خارجی ناظر بر تمرکز ریاض بر انجام برنامه‌های اصلاحی و حتی کنترلی – حذفی ولیعهد سعودی در داخل خواهد بود. از این رو باید این گونه گفت که مشوق‌های از سرگیری مذاکرات برای طرفین متأثر از شرایط موجود در عرصه بین المللی و منطقه‌ای می‌باشد.
 به نظر شما دلیل اصرارهای واشینگتن بر ایجاد اتحادهای منطقه‌ای جدید با حضور اعراب-اسرائیل و آمریکا چیست؟ اتحادهایی که با واکنش ایران رو به رو خواهند شد و ثبات منطقه‌ای را نیز تضعیف خواهند کرد.
واقعیت این است مسئله در ابعاد مختلفی قابل توجه و تأمل می‌باشد. یک بُعد ماجرا مربوط به اسرائیل می‌باشد. بُعد دیگر ماجرا مربوط به مرحله کامل‌تر و جامع‌تر پیمان ابراهیم و نسخه ارتقاء یافته و تکمیل شده ناتوی عربی است. بُعد دیگر آن مربوط به تلاش‌های کاخ سفید برای کسب دستاوردهای انتخاباتی در آستانه انتخابات میاندوره ای کنگره و همچنین انتخابات ریاست جمهوری 2024 می‌باشد. وجه دیگر آن به ایجاد جبهه‌ای از متحدان واشنگتن در شکل خارمیانه ای آن مربوط می‌گردد. در واقع در فُرمت تازه تدوین شده از اتحادهای منطقه‌ای، واشنگتن به دنبال ایجاد یک سازمان منطقه‌ای می‌باشد که نه تنها ابزاری در خدمت اهداف داخلی کاخ سفید است بلکه ایجاد یک اتحاد منطقه‌ای از متحدین در برابر تهدیدات را دنبال می‌کند. تهدیداتی که ایران و فعالیت‌های آن در اولویت مواجهه قرار می‌گیرند. در واقع بدیهی است که تلاش برای ایجاد سازمانی مشابه ناتو در خاورمیانه با محوریت تل آویو و با مشارکت تعادلی و برابر هم پیمانان آمریکا در کنار تل آویو به نوعی به مثابه آماده سازی کشورهای همسو با واشنگتن در قالب مشارکت جمعی در شکل یک سازمان در تقابل با چالش‌ها و تهدیدات امنیتی (از منظر آن‌ها) می‌باشد. اهمیت بستر تحلیلی – ادعایی این مسئله زمانی بیشتر می‌شود که رویکرد تعمیمی پیدا کند. بطوریکه جنگ اوکراین و نقش بازدارنده و حمایتی ولو غیر مسقیم ناتو به اوکراین (نقشی که به اوکراین داده شده) در برابر روسیه، ایده تشکیل سریع این ائتلاف سازمانی را در خاورمیانه تقویت می‌کند.
با این حال، وجود همین پیش فرض جهت پُر کردن خلاء های امنیتی در محیط پُرآشوب و مستعد بحرانِ خاورمیانه در کنار تأمین امنیت تل آویو در برابر تهدیدات ادعایی از سوی ایران و محورهای تحت رهبری آن، به نوعی به معنای کبریت انداختن در بشکه باروت می‌باشد. در واقع این سازمان و ایده تشکیل آن، نه تنها بحران زدا نخواهد بود بلکه با توجه به اهدافی که دارد بحران زا هم خواهد بود و به معنای مسلح کردن منطقه در برابر ایران می‌باشد و تنشی مستمر را با ایران کلید خواهد زد.

 رئیس جمهور با بیان اینکه جمهوری اسلامی ایران مانع و محدودیتی برای گسترش روابط با پاکستان ندارد، اظهار داشت: سطح فعلی روابط تهران - اسلام‌آباد متناسب با ظرفیت‌های متنوع دو کشور نیست و برگزاری منظم کمیسیون مشترک همکاری‌های اقتصادی می‌تواند مسیر ارتقای سطح روابط دو کشور را هموار کند. آیت‌اله سید ابراهیم رئیسی در پاسخ به تماس تلفنی «شهباز شریف» نخست وزیر پاکستان با تبریک فرارسیدن عید سعید قربان به دولت و ملت دوست و برادر این کشور گفت: جمهوری اسلامی ایران اهمیت زیادی برای روابط خود با پاکستان قائل است.
رئیس جمهور با بیان اینکه سطح فعلی روابط تهران-اسلام‌آباد متناسب با ظرفیت‌های متنوع دو کشور نیست، افزود: آماده گسترش روابط و افزاش تبادلات و همکاری‌های دو کشور به ویژه در عرصه‌های انرژی و کشاورزی هستیم.
 رئیسی با اشاره به اینکه جمهوری اسلامی ایران مانع و محدودیتی برای گسترش روابط با پاکستان ندارد، اظهار داشت: برگزاری منظم کمیسیون مشترک همکاری‌های اقتصادی مسیر ارتقای سطح روابط دو کشور را هموار خواهد کرد.
رئیس جمهور با ابراز خشنودی از امکان پذیرایی کشورمان از زائران پاکستانی بارگاه مقدس امام هشتم(ع) ‌ تصریح کرد: ایران بهترین دوست کشورهای همسایه در شرایط مختلف است.

حسینعلی شهریاری رئیس کمیسیون بهداشت مجلس شورای اسلامی درگفتگو با ما درباره شیوع وبا در کشورمان هشدار داد: هرچند شکر خدا وضعیت کشوردرزمینه کیفیت آب آشامیدنی نسبت به قبل بهتر شده است اما با توجه به افزایش تردد غیرمجاز اتباع خصوصاً پاکستان و افغانستان، احتمال افزایش انتقال این بیماری وجود دارد.
وی، رفت و آمدهای غیرمجازاتباع بیگانه را علت اصلی انتقال وبا به ایران اعلام کرد و گفت: علاوه براین استفاده از آب و غذای آلوده نیز در زنجیره ابتلا و انتشار نقش مهمی دارد. نماینده مردم زاهدان در مجلس یازدهم در توضیحات بیشتر گفت: وقتی برروی ترددهای مرزی کنترل دقیقی نباشد، نتیجه‌اش انتقال وبا می‌شود زیرا اتباع در طول مسیر ترددشان، به امکانات بهداشتی (چه غذایی و چه نظافت شخصی) دسترسی ندارند و به راحتی حامل آلودگی‌ها به این طرف مرز هستند.
رئیس کمیسیون بهداشت مجلس بیان داشت: بارها تاکید کردیم نظارت بیشتر و کامل‌تری بر روی همه مبادی کشور اعمال شود، بارها انتقال امراض خطرناک را تذکر داده‌ایم. گویا تا بحرانی رخ ندهد کسی کاری که باید را انجام نمی‌دهد. البته زحمات متولیان امر را نادیده نمی‌گیریم اما جلوگیری از ورودهای غیرقانونی به ایران نیازمند شدت عمل بیشتری است.
 شهریاری گفت: درست است که با رعایت مسائل بهداشتی می‌توان این بیماری را کنترل کرد اما وقتی شیوع بالا گرفت، آسیب‌های مالی و انسانیش جبران ناپذیرمی شود. وی خاطرنشان کرد: هنوز کادر بهداشت و درمان کشورمان با نتایج سهل انگاری‌های کرونا دست به یقه هستند. آمدند گفتند کرونا تمام شد و همه چیز را عادی سازی کردند. اما الان حدود دوهفته است که آمار ابتلا و فوتی‌ها دوباره جان گرفته است.
این نماینده مردم زاهدان در مجلس شورای اسلامی یادآورشد: از یک طرف وجود مرزهای گسترده مشترک با دو کشور افغانستان و پاکستان در شرق کشور یکی از دلایل اصلی تردد غیرقانونی اتباع به کشورمان است. از سوی دیگر کمبود منابع مالی کافی برای دستگاه‌های مربوطه باعث می‌شود تا نتوانند آنطور که باید گوشه گوشه ورودی و خروجی‌های کشور را تحت کنترل قرار دهند. رئیس کمیسیون بهداشت مجلس یازدهم از رسانه‌ها و خانه‌های بهداشت نیز خواست تا پیرامون بیماری وبا و راههای انتقال و پیشگیری از آن اطلاع رسانی گسترده‌ای انجام دهند. وی تصریح کرد: بدون ایجاد استرس و تشویش، به طورعلمی و صحیح جامعه را نسبت به افزایش شیوع احتمالی وبا هشیار کنید.
 مسافران به عراق مراقب ابتلا و انتقال وبا باشند
مریم مسعودی فر، رئیس اداره بیماری‌های منتقله از آب در وزارت بهداشت کشور نیز دراین باره هشدار داده است: با توجه به شرایطی که در حال حاضر در کشور وجود دارد احتمال شیوع وبا در کشور دور از انتظار نیست. مسعود مردانی، عضو هیئت علمی دانشگاه شهید بهشتی هم اعلام کرده است: افرادی که به عراق سفر می‌کنند باید بسیار مراقب باشند و از خوردن غذای غیربهداشتی و نوشیدن آب‌های آلوده جدا پرهیز کنند. علاوه براین باید دقت بسیاری شود تا از ورود وبای غیربومی به کشور جلوگیری گردد، مطمئناً چنانچه وبا وارد کشور شود، کنترل آن بسیار دشوار خواهد بود.

نخست وزیر سریلانکا اواخر ماه گذشته گفته بود که اقتصاد درگیر بدهی شدید آن کشور جزیره‌ای، به دلیل کمبود پول برای پرداخت مواد غذایی و سوخت دچار «فروپاشی» شده است. سریلانکا با کمبود نقدینگی برای پرداخت واردات اقلام ضروری و وعدم پرداخت بدهی خود به کشورهای همسایه (هند و چین) مواجه است و از صندوق بین المللی پول درخواست کمک کرده است. «رانیل ویکرم سینگ» نخست وزیر سریلانکا که در ماه مه به قدرت رسید بر وظیفه مهم چرخش اقتصاد آن کشور که به گفته او به سوی «پایین‌ترین سطح» و سراشیبی پیش می‌رود تاکید کرده بود. روز شنبه او و «گوتابایا راجاپاکسا» رئیس جمهور سریلانکا با استعفای خود در میان فشارهای فزاینده معترضانی که به هر دو اقامتگاه آنان یورش بردند و یکی از آن اقامتگاه‌ها را به آتش کشیدند موافقت نمودند. سریلانکایی‌ها به دلیل کمبود مواد غذایی و اقلام اولیه وعده‌های غذایی خود را حذف کرده و ساعت‌ها برای خرید سوخت کمیاب صف می‌کشند. این یک واقعیت تلخ برای کشوری است که اقتصاد آن به سرعت در حال رشد بود و با طبقه متوسط رو به رشد چشم‌انداز خوبی را برای خود متصور بود تا زمانی که بحران سالیان اخیر عمیق‌تر شد.
دولت سریلانکا ۵۱ میلیارد دلار بدهکار است و نمی‌تواند سود وام‌های خود را پرداخت کند، چه رسد به اینکه از میزان وام گرفته شده خود بکاهد. صنعت گردشگری موتور مهم رشد اقتصادی سریلانکا به دلیل شیوع کرونا و نگرانی‌ها در مورد امنیت آن کشور پس از حملات تروریستی در سال ۲۰۱۹ میلادی انسجام خود را از دست داده است. ارزش واحد پول ملی سریلانکا بیش از ۸۰ درصد کاهش یافته و واردات را گران‌تر ساخته و وضعیت تورم بدتر شده و در حال حاضر خارج از کنترل به نظر می‌رسد. بر اساس داده‌های رسمی، هزینه زندگی و خرید اقلام غذایی در سریلانکا افزایشی ۵۷ درصدی داشته است.
نتیجه این وضعیت آن است که آن کشور به سوی ورشکستگی می‌رود و به سختی پولی برای واردات بنزین، شیر، گاز لازم برای پخت و پز و دستمال توالت وجود دارد. فساد سیاسی نیز یک مشکل است چرا که نه تنها در هدر دادن ثروت کشور نقش داشت بلکه هر گونه نجات مالی برای سریلانکا را نیز پیچیده‌تر ساخته است.
«آنیت موکرجی» کارشناس امور سیاسی و اقتصاددان در مرکز توسعه جهانی در واشنگتن می‌گوید که هرگونه کمکی از سوی صندوق بین المللی پول یا بانک جهانی باید با شرایط سخت گیرانه‌ای همراه باشد تا اطمینان حاصل شود که این کمک‌ها سوء مدیریت نمی‌شود.
با این وجود، «موکرجی» خاطرنشان کرد که سریلانکا در یکی از شلوغ‌ترین خطوط کشتیرانی جهان قرار دارد و دارای اهمیت استراتژیک قلمداد می‌شود.
مناطق گرمسیری سریلانکا به طور معمول با کمبود مواد غذایی مواجه نیستند، اما مردم اکثراً گرسنه می‌مانند. طبق اعلام برنامه جهانی غذای سازمان ملل نزدیک به ۹ خانواده از ۱۰ خانواده سریلانکایی از وعده‌های غذایی خود صرفنظر می‌کنند و یا در غیر این صورت مصرف غذای خود را کاهش می‌دهند در حالی که ۳ میلیون نفر از مردم آن کشور کمک‌های بشردوستانه اضطراری دریافت می‌کنند.
پزشکان خاضردرسریلانکا به رسانه‌های اجتماعی روی آورده‌اند تا بتوانند تجهیزات و داروی حیاتی را به دست آورند. تعداد فزاینده‌ای از سریلانکایی‌ها به دنبال پاسپورت برای خروج از کشور با هدف جستجوی کار هستند. به کارمندان دولتی به مدت سه ماه یک روز مرخصی اضافه داده شده است تا فرصت داشته باشند تا مواد غذایی‌شان را تهیه کنند. به طور خلاصه، مردم سریلانکا رنج می‌برند و از بهبود اوضاع ناامید هستند. اقتصاددانان می‌گویند این بحران ناشی از عوامل داخلی مانند سال‌ها سوء مدیریت و فساد است. بخش عمده خشم مردم سریلانکا متوجه راجاپاکسا رئیس جمهور و ماهیندا راجاپاکسا برادرش و نخست وزیر سابق است. ماهیندا در ماه مه پس از هفته‌ها اعتراضات ضد دولتی که در نهایت به خشونت انجامید استعفا داد.